Εξ αρχής ομολογώ ότι όσο περισσότερο διαβάζω άρθρα πολιτικής επικαιρότητας, τόσο η επινοητικότητα της διάνοιάς μου καθίσταται αδύναμη. Τι θέλω να πω; Σας προτρέπω να διαβάσετε την ακόλουθη πρόταση: «Οι χώρες-μέλη του ΟΠΕΚ θα πρέπει να επενδύσουν περισσότερα κεφάλαια στο πετρέλαιο ώστε να καλυφθούν οι μελλοντικές ενεργειακές ανάγκες του πλανήτη. Οι πολιτικές για την κλιματική αλλαγή θα πρέπει να γίνουν πιο ισορροπημένες και πιο δίκαιες. Είναι επιτακτική ανάγκη όσοι ενέχονται στις διαπραγματεύσεις για την κλιματική αλλαγή να κάνουν μια παύση και να δουν τη μεγάλη εικόνα».
Τελικά και εγώ όπως και εσείς διαβάσαμε όχι μία πρόταση, αλλά τρεις προτάσεις που εντάσσονται σ’ έναν πολιτικό συλλογισμό ο οποίος λέει με απλά λόγια τα εξής: ο πλανήτης έχει ανάγκη από ενέργεια. Χρειάζεται ενέργεια και αυτή εξασφαλίζεται από την παραγωγή του πετρελαίου. Μπροστά σ’ αυτή την αδήριτη ανάγκη για ενεργειακή επάρκεια σε ολόκληρο τον πλανήτη επιβάλλεται να σταματήσει κάθε κοινωνική διεκδίκηση για να αντιμετωπιστεί η κλιματική κρίση.
Ο συγγραφέας αυτών των προτάσεων, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον γενικό γραμματέα του ΟΠΕΚ, Χάιταμ αλ Γκάις, προτρέπει τους πληθυσμούς της Γης να «κάνουν μια παύση» στους κοινωνικούς αγώνες τους για την επιβίωση του πλανήτη. Ενώ έχει γίνει σε πλανητικό επίπεδο συνείδηση ότι η ενεργειακή πολιτική της νεωτερικής και σύγχρονης κοινωνίας, η οποία στηρίχθηκε στον ορυκτό πετρελαϊκό πλούτο, έχει φτάσει στο τέλος της.
Με άλλα λόγια ο κύριος γενικός γραμματέας (πάντοτε σε κάθε κρίσιμη συνθήκη ζωής υπάρχει ένας γενικό γραμματέας!) μας λέει «ζεσταθείτε όσο εγώ παράγω πετρέλαιο. Μετά δεν ξέρω τι θα γίνει! «Κάνετε μια παύση» για να βγάλω το καπιταλιστικό κέρδος μου και μετά «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»!
Πού θέλω να καταλήξω; Ολοι μας τελικά έχουμε καταλάβει τα εξής δύο πράγματα: πρώτον, ότι η νεωτερική κοινωνία και η σύγχρονη εκδοχή της θεμελιώθηκε στη συνθήκη του καπιταλιστικού κέρδους. Δεύτερον, ότι το παλιό καθεστώς των πετρελαίων θα δώσει τα ρέστα του, για να επιβιώσει. Εμείς όμως αντέχουμε!
Αυτό το σημείωμά μου, στο οποίο εκφράζω την αγωνία μου για την επιβίωση του ανθρώπου στις απάνθρωπες συνθήκες του καπιταλισμού, απευθύνεται ως «ανοιχτή επιστολή» προς τον γενικό γραμματέα του ΟΠΕΚ. Τον ρωτάμε λοιπόν όλοι μας στον πλανήτη: εσύ ως ΟΠΕΚ στη λογική του καπιταλιστικού κέρδους έγινες ζάπλουτος, αλλά εμείς και οι επόμενες γενιές δεν πρόκειται να επιβιώσουν. Φυσικά και δεν είσαι εσύ υπεύθυνος για την ιστορική πορεία της ανθρωπότητας, αλλά ούτε και εμείς που ως φιλοσοφική σκέψη δεν καταλάβαμε ότι καταστρέφουμε τον πλανήτη.
Η σωτηρία του πλανήτη που ονομάζεται Γη και στον οποίο ζούνε οι άνθρωποι είναι το πρώτιστο μέλημά μας. Ο καπιταλισμός ως οικονομικό σύστημα και ως «τρόπος ζωής» μπορεί να «κάνει μια παύση»;
*Καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
πηγη: https://www.efsyn.gr