Λίστα αντικειμένων
Το Ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε την Τρίτη 21 Μαΐου την έκθεση Reul σχετικά με την “Ανανεώσιμη Ενέργεια στην Ευρωπαϊκή εσωτερική ενεργειακή αγορά” (Α7-0135/2013), αν και οι Πράσινοι καταψήφισαν το τελικό αποτέλεσμα επειδή δεν υπερψηφίστηκε συγκεκριμένος ποσοτικός στόχος για την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2030, όπως είχαν προτείνει με κοινή τροπολογία 76 ευρωβουλευτές από διάφορες πολιτικές ομάδες, ιδιαίτερα τους Σοσιαλιστές και τους Πράσινους, μεταξύ των οποίων και ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο.
Για το τελικό αποτέλεσμα ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε: “Οι Πράσινοι χαιρετίσαμε κατ’ αρχάς την υποστήριξη που εμπεριέχεται στην έκθεση προς τα επιτυχή εθνικά καθεστώτα στήριξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), αλλά κυρίως, την αναγνώριση, από την πλειοψηφία των ευρωβουλευτών, της ανάγκης θέσπισης δεσμευτικού στόχου για τη διείσδυση των ΑΠΕ και για το 2030. Το αποτέλεσμα υπέρ του δεσμευτικού στόχου ήταν, όμως, οριακό με 339 ψήφους υπέρ, 336 κατά και 12 αποχές. Η σχετική τροπολογία κατατέθηκε με την υποστήριξη 76 ευρωβουλευτών, μεταξύ των οποίων κι εμένα. Η πολιτική βούληση τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη. Χωρίς την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και με δεδομένες τις καταστροφικές συνέπειες της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας, είναι αδύνατον να αντιμετωπίσουμε τις ολέθριες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Επομένως η ξεκάθαρη στροφή προς τις ΑΠΕ σε συνδυασμό με την εξοικονόμηση ενέργειας αποτελούν τη μόνη βιώσιμη προοπτική για το μέλλον.
Για την υποστήριξη της υιοθέτησης δεσμευτικών στόχων για το 2030 οι Πράσινοι έδωσαν μάχες μαζί με ορισμένους ευρωβουλευτές από άλλες πολιτικές ομάδες τόσο σε αυτή την Ολομέλεια όσο και τους προηγούμενους μήνες στις Επιτροπές της Κομισιόν στις οποίες συζητήθηκε η έκθεση πριν φτάσει στην Ολομέλεια.
Όμως, η ψηφοφορία για το δεύτερο τμήμα της τροπολογίας, τον καθορισμό δηλαδή συγκεκριμένου ποσοτικού στόχου, δεν οδήγησε σε υιοθέτηση ρητού στόχου διείσδυσης των ΑΠΕ στην τελική κατανάλωση στα επίπεδα του 40%-45% το 2030. Το Ευρωκοινοβούλιο με ψήφους 284 υπέρ, 365 κατά και 35 αποχές δεν κατάφερε να συμφωνήσει σε κάτι που θεωρούνταν σχεδόν αυτονόητο, αφού μερικά χρόνια πριν είχαν υιοθετηθεί συγκεκριμένοι ποσοτικοί στόχοι για την ενέργεια, το γνωστό 20-20-20, δηλαδή μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 20%, μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κατά 20% και παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ 20% μέχρι το 2020. Αυτός ήταν και ο λόγος που οι Πράσινοι καταψήφισαν τελικώς το σύνολο της έκθεσης που παραμένει έτσι σε σημαντικό βαθμό ευχολόγιο. Η αποτυχία αυτή οφείλεται σε επιλογές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος να θέτει φρένο στις ΑΠΕ, στην επιλογή μεγάλου τμήματος των Φιλελεύθερων να μην υποστηρίξουν τον συγκεκριμένο ποσοτικό στόχο αλλά και σε πιέσεις κυβερνήσεων και μεγάλων ενεργειακών ομίλων καθώς και στα εμπόδια που θέτει ο ίδιος ο Επίτροπος Ενέργειας Oettinger. Ξεχάστηκε γρήγορα ότι η χρηματοπιστωτική κρίση ξεκίνησε το 2008 λόγω της εξάρτησης από το πετρέλαιο και την άνοδο των τιμών του, ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να βασίζεται σε εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου αλλά θα μπορούσε να στηριχθεί στις περιφερειακά διαθέσιμες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας; Ορισμένοι δεν θέλουν να αναγνωρίσουν την πραγματικότητα ότι η κλιματική αλλαγή επιταχύνεται και ότι κινδυνεύει η οικονομία όπως φυσικά και η κοινωνία και το περιβάλλον από βίαιες κλιματικές ανατροπές.
Φιλόδοξοι ποσοτικοί στόχοι για το 2030 θα έδιναν ώθηση στην καινοτομία, θα μείωναν ακόμα περισσότερο το κόστος των σχετικών τεχνολογιών, όπως συνέβη με τα φωτοβολταϊκά συστήματα, θα ωθούσαν σε σημαντικές τεχνολογικές και οργανωτικές αλλαγές στις ενεργοβόρες βιομηχανίες και νέες καινοτόμες επιλογές σε όλα τα στάδια της οικονομίας, προσφέροντας σημαντικές ευκαιρίες για απασχόληση.
Ενδεικτικό είναι ότι αναφορικά με την Γερμανία έχει αποδειχτεί ότι είναι εφικτό το σενάριο για παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ σε ποσοστό 82% μέχρι το 2050 από το 17% που βρίσκεται σήμερα και κλείσιμο όλων των σταθμών παραγωγής ενέργειας από πυρηνικά, κάρβουνο, λιγνίτη και πετρέλαιο. Ήδη ως αποτέλεσμα της νομοθεσίας που είχαν προωθήσει οι πράσινοι στη διάρκεια της συγκυβέρνησής τους με τους Σοσιαλδημοκράτες έχουν δημιουργηθεί 400.000 νέες θέσεις εργασίας και αναμένεται να δημιουργηθούν επιπλέον άλλες 100.000 μέχρι το 2020.
Οι Πράσινοι δεν θα εγκαταλείψουμε την προσπάθεια να πείσουμε, σε συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών, τόσο την πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου όσο και την Κομισιόν και τις κυβερνήσεις πως ένας στόχος 40-45% ΑΠΕ για το 2030 είναι και εφικτός και εντελώς απαραίτητος, κι όχι μόνο για περιβαλλοντικούς λόγους.
Είναι αναγκαίο, επίσης, η ελληνική κυβέρνηση η οποία, με άλλοθι την κρίση, επιδεικνύει έναν καταστροφικό συντηρητισμό σε ό,τι αφορά τις ΑΠΕ και την κλιματική πολιτική γενικότερα, να αλλάξει ριζικά πολιτική στον ενεργειακό τομέα και να μπει αποφασιστικά στον δρόμο για την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και την ενεργειακή μετάβαση με τρόπο που θα είναι επωφελής για την κοινωνία, την οικονομία, την απασχόληση και το περιβάλλον»
Υπενθυμίζεται ότι και τα 4 σενάρια που εξετάζονται στον «Ενεργειακό Οδικό Χάρτη για την Ενέργεια για το 2050» της Επιτροπής υποθέτουν την αύξηση του μεριδίου ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές επί της κατανάλωσης του ενεργειακού μείγματος της ΕΕ που θα ανέρχεται σε 30% περίπου το 2030 αλλά πολύ υψηλότερα ποσοστά διείσδυσης είναι εφικτά με συνδυασμό ταυτόχρονων στόχων τόσο για τις ΑΠΕ όσο και για την εξοικονόμηση ενέργειας, όπως αποδεικνύουν πολλές έρευνες επιστημονικών φορέων αλλά και δείχνει η εμπειρία από την “ ενεργειακή μετάβαση” στην περίπτωση της Γερμανίας.
Διαβάστε τη δήλωση του εκπροσώπου των Πράσινων για τα θέματα ΑΠΕ Claude Turmes:
http://www.chrysogelos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=1723:turmesw-reul-res&Itemid=77&lang=el