Σας προτείνω μια άσκηση ερευνητικής δημοσιογραφίας: Αναζητείστε στα λόγια του πρωθυπουργού, των στελεχών της κυβέρνησης, καθώς και των δεξιών περιφερειαρχών, όταν αναφέρονται στην κλιματική κρίση, τη λέξη «πρόληψη».
Δεν θα τη βρείτε ποτέ. Ούτε μια φορά. Αντίθετα, θα βρείτε κατ’ επανάληψη να αυτοεπαινούνται για την εκ των υστέρων επέμβαση της πυροσβεστικής, της αστυνομίας ή του στρατού.
Θλιβεροί Επιμηθείς της κλιματικής κρίσης, που επεμβαίνουν εκ των υστέρων να μαζέψουν τα… ασυμμάζευτα.
Η κλιματική κρίση όμως, όπως όλα τα φυσικά φαινόμενα, χρειάζονται ευφυείς Προμηθείς. Που θα προβλέπουν τα ακραία καιρικά φαινόμενα και θα προλαμβάνουν τις φυσικές καταστροφές ή ακόμη και θα μετριάζουν τις ολέθριες συνέπειές τους, παίρνοντας τα κατάλληλα μέτρα και υλοποιώντας τα απαραίτητα έργα.
Γιατί η λέξη – κλειδί για την κλιματική κρίση που χτυπά όλο και περισσότερο τελευταία με όλο και πιο συχνά ακραία φαινόμενα, είναι η λέξη «προσαρμογή».
«Προσαρμογή» στις νέες και δυσμενείς συνθήκες της κλιματικής κρίσης σημαίνει μέτρα, πολιτικές και έργα για την πρόληψη και τον μετριασμό των καταστροφών που φέρνουν τα ακραία φαινόμενα.
Ως υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας είχα την ευκαιρία να περιοδεύσω τελευταία σε όλες τις Περιφερειακές Ενότητες και να διαπιστώσω ότι παντού επικρατεί στα ρέματα και τα ποτάμια η ίδια εικόνα εγκατάλειψης και απουσίας έργων αντιπλημμυρικής προστασίας.
Από τον Αξιό ποταμό, την Τάφρο 66, τη διασυνοριακή λίμνη Δοϊράνη και τον Δενδροπόταμο, λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη, μέχρι τον Στρυμόνα και τη λίμνη Κερκίνη στην ΠΕ Σερρών, πουθενά οι κοίτες δεν έχουν καθαριστεί και δεν έχουν εκβαθυνθεί και πουθενά τα αναχώματα δεν έχουν συντηρηθεί και δεν έχουν ενισχυθεί. Με αποτέλεσμα παντού η διόδευση των πλημμυρικών απορροών να είναι περιορισμένη και προβληματική.
Αυτό σε μια εποχή συχνών ακραίων φαινομένων και μεγάλης έντασης βροχοπτώσεων, προκαλεί σοβαρούς κινδύνους πλημμυρικών καταστροφών.
Και βέβαια πουθενά έργα ορεινής υδροοικονομίας για τον έλεγχο της πλημμυρικής απορροής εκεί όπου συγκεντρώνονται οι μεγάλες πλημμυρικές παροχές, πουθενά φράγματα και λεκάνες εκτόνωσης του πλημμυρικού κύματος στα πεδινά και πουθενά έργα διευθέτησης της κοίτης ποταμών και χειμάρρων, ακόμη και κοντά σε κατοικημένες περιοχές.
Δεν είναι τυχαίο ότι στον Παλαμά το 112 ήχησε κατόπιν εορτής και αφού το πλημμυρικό κύμα είχε χτυπήσει την κατοικημένη περιοχή.
Η λέξη «πρόληψη» είναι άγνωστη λέξη για τους διοικούντες κράτος και περιφέρειες.
Ούτε συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης για πλημμύρες δεν έχουν προβλέψει να εγκαταστήσουν στις ορεινές περιοχές, εκεί όπου συρρέουν οι μεγάλοι πλημμυρικοί όγκοι. Τα οποία ειδοποιούν για τον κίνδυνο πλημμύρας ώρες πριν το κύμα φτάσει στις κατοικημένες περιοχές, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα έγκαιρης και ασφαλούς εγκατάλειψης των υπό τον κίνδυνο της πλημμύρας περιοχών.
Το «κάλλιο γαϊδουρόδενε…» έχει γίνει παντού, από τον σιδηρόδρομο μέχρι την πολιτική προστασία, «πάμε κι όπου βγει».
Η κλιματική κρίση με τα ακραία πλημμυρικά φαινόμενα είναι μπροστά μας, το φθινόπωρο και τον ερχόμενο χειμώνα.
Όμως η Ελλάδα και οι περιφέρειές της έχουν μείνει τραγικά πίσω ως προς την πρόληψη και την αντιπλημμυρική προστασία.
από: https://left.gr