Ολο και πιο δύσβατος μοιάζει ο δρόμος για την επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού και την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ένας δρόμος που περνά από την παγκόσμια Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα, την COP 28, που ξεκινά στις 30 του μήνα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Μια κρίσιμη συνάντηση για το μέλλον του αγώνα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Και μάλιστα σε μια συγκυρία κατά την οποία σχεδόν όλοι οι δείκτες της υγείας του πλανήτη βρίσκονται πλέον «στο κόκκινο», παρότι η επιστημονική κοινότητα προειδοποιεί εδώ και καιρό για τις καταστροφικές συνέπειες της συνεχιζόμενης εξάρτησης της παγκόσμιας οικονομίας από τα ορυκτά καύσιμα. Με τα κακά μαντάτα να διαδέχονται το ένα το άλλο.
Τα προβλήματα για την COP 28 ξεκίνησαν νωρίς, μόλις έγινε γνωστό ότι πρόεδρός της θα είναι ο επικεφαλής της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ADNOC) Αχμέτ αλ-Τζαμπέρ. Τον περασμένο Μάιο 130 μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ και της Ευρωβουλής ζητούσαν την απομάκρυνσή του από τη θέση του προέδρου, τονίζοντας ότι «η απόφαση ορισμού στη θέση του προέδρου της COP 28 του επικεφαλής μιας από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου, μιας εταιρείας που πρόσφατα ανακοίνωσε σχέδια προσθήκης 7,6 δισ. βαρελιών πετρελαίου στην παραγωγή της τα επόμενα χρόνια, την 5η μεγαλύτερη αύξηση στον κόσμο, υπονομεύει τις διαπραγματεύσεις».
Και τα κακά νέα συνεχίζονται. Πέρυσι η σύσταση στην COP 27 στο Σαρμ ελ Σέιχ της Αιγύπτου του Ταμείου Απωλειών και Ζημιών, ένα πάγιο αίτημα των αναπτυσσόμενων χωρών, είχε θεωρηθεί μεγάλο βήμα. Σήμερα αυτό φαντάζει μετέωρο μετά τη συμφωνία των 24 μελών της μεταβατικής Επιτροπής του Ταμείου στο Αμπού Ντάμπι, που θα κατατεθεί στη Διάσκεψη. Ένα κείμενο-λεόντειος συμφωνία σε βάρος των αναπτυσσόμενων χωρών που δέχθηκαν να φιλοξενηθεί «προσωρινά» το Ταμείο στην Παγκόσμια Τράπεζα. Και υπέρ των ανεπτυγμένων χωρών που δεν έκαναν καμία παραχώρηση, απορρίπτοντας την άμεση κεφαλαιοποίηση, τους οικονομικούς στόχους με χρονοδιάγραμμα. Μάλιστα, οι ΗΠΑ εξέφρασαν την απογοήτευσή τους που η συμφωνία δεν περιλαμβάνει την «εθελοντική» συμμετοχή των πλούσιων χωρών, ενώ η Γαλλία, διά στόματος της υπουργού Ενεργειακής Μετάβασης Ανιές Πανιέ Ριναχέ, χαρακτήρισε το κείμενο «ισορροπημένο»! Εκτίμηση που δεν συμμερίζονται οι αναπτυσσόμενες χώρες που είχαν θέσει στόχο 100 δισ. δολάρια προϋπολογισμό με χρονικό ορίζοντα το 2030. «Βλέπουμε μόνο έναν άδειο τραπεζικό λογαριασμό» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Χαρζίτ Σινγκ, υπεύθυνος Διεθνούς Πολιτικής Στρατηγικής στο Δίκτυο Κλιματική Δράση.
Το τρίτο κακό μαντάτο είναι φρέσκο. Την Τετάρτη δημοσιοποιήθηκε η Έκθεση του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ «Production Gap Report», που καταδεικνύει το χάσμα μεταξύ των σχεδίων των βασικών παραγωγών ορυκτών καυσίμων και των επιτακτικών στόχων για μείωση της παραγωγής τους. Συγκεκριμένα, οι κυβερνήσεις, παρά τις δεσμεύσεις για μηδενικές εκπομπές, σχεδιάζουν να παράγουν περίπου 110% περισσότερο άνθρακα, φυσικό αέριο και πετρέλαιο το 2030 απ’ ό,τι προβλέπει ο στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού. «Η έκθεση είναι ένα ανησυχητικό κατηγορητήριο για τον εκτροχιασμό της κλιματικής επιπολαιότητας. Αποκαλύπτει ότι οι κυβερνήσεις κατευθύνονται στην παραγωγή των υπερδιπλάσιων ορυκτών καυσίμων το 2030 από ό,τι απαιτείται για τον περιορισμό της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου» ήταν το σχόλιο του γ.γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρεζ. Φωνή βοώντος…
* Η Ρένα Δούρου είναι τομεάρχης Εξωτερικών, βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Β2 Δυτικής Αθήνας
από: https://left.gr