Στις χώρες όπου ο εμβολιασμός για την προστασία από τη νόσο Covid-19 έχει ήδη προχωρήσει ικανοποιητικά -Ισραήλ, ΗΠΑ- οι ιατρικές μάσκες προσώπου δεν είναι πια υποχρεωτικές σε ανοιχτούς χώρους και σε μερικούς μήνες προβλέπεται ότι θα καταργηθούν ολοκληρωτικά, ενώ σε ευρωπαϊκές χώρες, όπως π.χ. η Ελλάδα, η Γαλλία, η Ιταλία κ.ά., παραμένουν υποχρεωτικές.
Το βέβαιο είναι ότι και αυτό το καλοκαίρι, θα είμαστε υποχρεωμένοι να καλύπτουμε το πρόσωπό μας σε δημόσιους χώρους, παρά την επιπρόσθετη δυσφορία, δύσπνοια και ερεθισμό που μας προκαλούν οι μάσκες, όταν είμαστε υποχρεωμένοι να τις φοράμε την πιο ζεστή εποχή του χρόνου.
Οι μάσκες θεωρούνται το πιο εύχρηστο, ελαφρύ και στοιχειώδες μέσο προστασίας που διαθέτουμε κατά της διάδοσης του κορονοϊού SARS CoV-2, υπό την προϋπόθεση βεβαία ότι χρησιμοποιούνται σωστά. Ομως, κάθε ιατρική μάσκα όταν την πετάμε ανεύθυνα στα πεζοδρόμια, στις παραλίες, καταλήγει να αποσυντίθεται σε χιλιάδες μικροσκοπικές ίνες, επιβαρυντικές για το περιβάλλον και ιδιαίτερα βλαπτικές για τα ζώα που ζουν σε αυτό.
Πρόσφατη έρευνα υπολόγισε ότι, μόνο φέτος, πολύ πάνω από 1,5 δισεκατομμύριο μάσκες και γάντια θα καταλήξουν στις θάλασσες και στους ωκεανούς. Και αυτό γιατί οι ιατρικές μάσκες μιας χρήσεως παίζουν σημαντικό ρόλο στην προστασία μας από τη μετάδοση του νέου κορονοϊού.
Ομως, όπως έδειξε πρόσφατη εκτενής έρευνα της OceansAsia, οργάνωσης που ασχολείται με την προστασία και τη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, φέτος έχουν παραχθεί 52 δισ. ιατρικές μάσκες μιας χρήσεως για την προστασία των ανθρώπων από τη νέα επιδημική νόσο και από αυτές τις μάσκες τουλάχιστον το 3% θα καταλήξει στις θάλασσες.
Οι ιατρικές μάσκες καθώς και τα γάντια προστασίας είναι ιδιαίτερα μολυσματικά, επειδή συντίθενται από πλαστικά υλικά που πολύ δύσκολα μπορούν να ανακυκλωθούν όταν χρησιμοποιηθούν και άρα είναι ιδιαίτερα βλαπτικά για το περιβάλλον. Ειδικότερα οι μάσκες, επειδή αποτελούνται από τρία στρώματα από πλαστικά υλικά που όταν δεν ανακυκλώνονται παράγουν ιδιαίτερα επιβλαβή υλικά για το έμβιο και άβιο οικολογικό περιβάλλον.
Για παράδειγμα, πολλές από τις ιατρικές μάσκες που πετάμε στους δρόμους ή στα σκουπίδια καταλήγουν σε υπονόμους και ποτάμια και μέσω αυτών στις θάλασσες. Αν κάθε ιατρική μάσκα μιας χρήσεως ζυγίζει από 3 έως 4 γραμμάρια, τότε μόνο φέτος έχουν παραχθεί χιλιάδες τόνοι από σκουπίδια μασκών που, τελικά, συσσωρεύονται στους ωκεανούς, όπου και θα παραμείνουν για πάνω από 450 χρόνια, με όλες τις καταστροφικές οικολογικές συνέπειες που αυτό συνεπάγεται για τη θαλάσσια ζωή.
Ομως, τι ακριβώς συμβαίνει όταν δισεκατομμύρια μάσκες και γάντια καταλήγουν τελικά στις θάλασσες; Οπως έδειξε πρόσφατη ιταλική έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου (καθώς και σε πανεπιστήμια άλλων χωρών), ο φυσικοχημικός μηχανισμός αποδόμησης (μέσω φωτοξείδωσης) των ιατρικών μασκών παράγει μικροσκοπικές ίνες πολυπροπυλενίου, που είναι ένα θερμοπλαστικό συνθετικό υλικό το οποίο επιβαρύνει το θαλάσσιο περιβάλλον και απειλεί τη ζωή πολλών ψαριών. Μια σοβαρή οικολογική καταστροφή που θα επιστρέψει σε αυτούς που την προκάλεσαν.
πηγη: https://www.efsyn.gr