Μια εξαιρετικά επίκαιρη εκδήλωση με θέμα «Ο πόλεμος για την ενέργεια και τα κινήματα σε Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο» που διοργάνωσε η Συνεργασία Ενάντια στις Εξορύξεις και τον Πόλεμο στις τρεις χώρες «Μας σκάβουν τον λάκκο/ Kazma Birak» πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Αθήνα.
Εκεί είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε και να συνομιλήσουμε για την τρέχουσα κατάσταση και τον ρόλο των κινημάτων με την Τουρκοκύπρια Τσάλα Ελεκτρίτσι, την Ελληνοκύπρια Μυρτώ Σκουρουπάθη και τον Φώτη Μπενλίσοϊ από την Τουρκία, μέλη της συνεργασίας.
● Ποια είναι κατά την εκτίμησή σας η κατάσταση που διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή, δεδομένου ότι ο ανταγωνισμός για τις ΑΟΖ συνεχίζεται και οι 3 χώρες αυξάνουν περαιτέρω τις δαπάνες για στρατιωτικό εξοπλισμό;
Μ. Σκουρουπάθη: Είναι ξεκάθαρο ότι αυτά συνδέονται με το ζήτημα της ενέργειας. Εναν από τους κύριους αγώνες μας, που ήταν για τον αγωγό East Med, τον θεωρήσαμε τελειωμένη υπόθεση, καθώς πριν από περίπου 3 μήνες δεν είχε πλέον την υποστήριξη της Αμερικής. Με το που ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία βλέπουμε να επανέρχεται το θέμα, να ξαναγίνονται συζητήσεις, να μιλάμε για ενεργειακούς κόμβους στην ανατολική Μεσόγειο. Αρα, προφανώς είναι κάτι που ξαναξεκινά τώρα, δυστυχώς με την αφορμή του πολέμου και, δυστυχώς, με τους όρους που είχαμε δει και πριν.
Φ. Μπενλίσοϊ: Σε σχέση με την Τουρκία, μπορώ να πω ότι είναι έντονη η στρατιωτικοποίηση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής διότι η Τουρκία προσπαθεί να αναβαθμίσει τον περιφερειακό της ρόλο, οπότε η σα προσπάθειαύγκρουση και ο ανταγωνισμός για τους υδρογονάνθρακες είναι κομμάτι της γενικότερης πολιτικής της.
Τώρα τελευταία βλέπουμε μια στροφή της Τουρκίας προς τις ΗΠΑ, μι να σπάσει την απομόνωσή της προς τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, προς τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ. Και προσπαθεί να μπει στο παιχνίδι ακόμη πιο δυνατά με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Και όχι απλά δεν έχει κλείσει το θέμα του East Med, αλλά θα το δούμε μπροστά μας φοβάμαι πιο δυναμικά.
Επίσης διαμηνύουν από την κυβέρνηση ότι θα υπάρξουν εκπλήξεις στο θέμα της ανατολικής Μεσογείου. Η Τουρκία προσπαθεί με έναν «εναλλακτικό» αγωγό να μεταφέρει τους υδρογονάνθρακες και το φυσικό αέριο του Ισραήλ από Τουρκία προς Ευρώπη, οπότε όλα τα χαρτιά παίζονται. Αυτή τη στιγμή εντείνεται γενικότερα ο πολιτικός, οικονομικός και στρατιωτικός ανταγωνισμός στην ευρύτερη περιοχή.
Τ. Ελεκτρίτσι: Υπάρχει άνοδος του εθνικισμού που οδηγεί σε μιλιταρισμό και στην Κύπρο και γενικότερα. Ομως, πέραν του εθνικισμού που αυξάνεται, έχουμε και στις δυο πλευρές ηγέτες της Κύπρου που είναι δεξιοί, και επίσης πέρα από το ενεργειακό ζήτημα στο βόρειο μέρος του νησιού υπάρχει τεράστιο θέμα με την ελευθερία του λόγου, καθώς πολλοί ακτιβιστές προπηλακίζονται από την κυβέρνηση.
● Κατά καιρούς, αλλά και πρόσφατα, αιωρείται η ιδέα της συνεκμετάλλευσης στην εξόρυξη υδρογονανθράκων. Θεωρείτε ότι θα ήταν μια λύση;
Μ. Σκουρουπάθη: Αυτό το αφήγημα είναι κάτι που το ακούσαμε από την τότε αριστερή κυβέρνηση στην Κύπρο και είναι κάτι που αποδείχτηκε στην πράξη ότι δεν είναι δυνατόν. Επίσης, πέραν του ότι έφερε πολλές εντάσεις στην περιοχή η συζήτηση περί φυσικού αερίου, βλέπουμε ότι όταν μιλάμε για συνεκμετάλλευση δεν μιλάμε για τον λαό. Ειδικά στην Κύπρο, έχουν έρθει 7-8 εταιρείες απ’ όλο τον κόσμο, δηλαδή ακόμη κι αν υπάρξει κάποια συμφωνία –που δεν διαφαίνεται, μάλλον το αντίθετο– τότε πάλι δεν σημαίνει ότι θα είναι κάποια συμφωνία μεταξύ των λαών, αλλά μεταξύ των εταιρειών.
Φ. Μπενλίσοϊ: Επίσης, είμαστε εν μέσω μιας τεράστιας κλιματικής κρίσης και φαντάζομαι ότι πιστεύουμε όλοι ότι κάθε είδος ορυκτού καυσίμου πρέπει να μείνει είτε στη θάλασσα είτε κάτω από τη γη. Δεν πρέπει να τα εκμεταλλευτούμε, δεν έχουμε τέτοια περιθώρια. Ουσιαστικά, κάθε εκμετάλλευση, συνεκμετάλλευση ή μονοεκμετάλλευση των ορυκτών καυσίμων αυτή τη στιγμή αποτελεί ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Τ. Ελεκτρίτσι: Είναι γεγονός ότι από τον καιρό που υπήρχαν οι διαβουλεύσεις μεταξύ των ηγετών των δύο πλευρών στην Κύπρο το ενεργειακό δεν τέθηκε ποτέ ως θέμα –άρα είναι ένδειξη αυτό–, ούτε το φυσικό αέριο αλλά ούτε και πέραν αυτού, διότι υπάρχουν αρκετά προβλήματα που επηρεάζουν και το περιβάλλον, τα τοπικά οικοσυστήματα και τις παραγωγικές διαδικασίες. Επιπλέον, υπάρχει το θέμα του πυρηνικού σταθμού στο Ακούγιου στη νοτιοανατολική Τουρκία που επίσης επηρεάζει όλη την Κύπρο, παρ’ όλο που δεν έχουμε λόγο γι’ αυτό.
● Πιστεύετε ότι σήμερα τα κινήματα μπορούν να παρέμβουν αποτελεσματικά σε διεθνών και γεωπολιτικών διαστάσεων ζητήματα, όπως οι εξορύξεις υδρογονανθράκων και η αποτροπή ενός πολέμου;
Τ. Ελεκτρίτσι: Και κοινοτικά και διεθνιστικά πρέπει να συνεργαστούμε για τα συγκεκριμένα θέματα για να έχουμε περισσότερη δύναμη ως πολίτες και να μπορέσουμε να καταφέρουμε κάτι. Η συνεργασία και η αλληλεγγύη των περιβαλλοντικών κινημάτων και από τις τρεις χώρες, και από τις δυο πλευρές του νησιού της Κύπρου, είναι πολύ σημαντική για τις μάχες που δίνονται σήμερα, αλλά και για όσες θα δοθούν και στο μέλλον.
Μ. Σκουρουπάθη: Θα συμφωνήσω ότι ακριβώς ο λόγος που υπάρχει η πρωτοβουλία είναι ότι δοκιμάσαμε σαν ομάδα σε κάθε χώρα να δουλέψουμε ατομικά, αλλά στην προκειμένη περίπτωση φαίνεται ότι υπάρχει περισσότερη δύναμη συλλογικά. Ειδικά για την Κύπρο και την Ελλάδα, η συνεργασία που αναπτύσσουμε επίσης στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ακόμη ένα εργαλείο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε συλλογικά για να αποτρέψουμε τις εξορύξεις.
Φ. Μπενλίσοϊ: Και πολιτικά σε σχέση με την Τουρκία έχει τεράστια σημασία, γιατί στην Τουρκία υπάρχουν πολλαπλά οικολογικά κινήματα που αγωνίζονται ειδικά κατά των εξορύξεων, αλλά αυτά έμεναν κατά κύριο λόγο σε τοπικό επίπεδο. Είναι η πρώτη φορά που εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο όλα αυτά τα κινήματα προσπαθούν να συντονιστούν σε εθνικό επίπεδο και στο πλαίσιο της διεθνιστικής αλληλεγγύης να προβάλουν τις ιδέες, τις απόψεις τους σε ένα διεθνιστικό πλαίσιο.
Δεν πρέπει να συζητάμε αν είναι εφικτό αυτό, αλλά ότι η μόνη δύναμη που έχουμε είναι αυτή. Τη στιγμή που μας προδίδουν οι πολιτικές ηγεσίες, τη στιγμή που τα συμφέροντα οδηγούν τον πλανήτη σε μια συνολική καταστροφή, μόνο τα κοινωνικά κινήματα σε μια διεθνιστική βάση μπορούν να χτίσουν μια αντίσταση που θα φέρει αποτελέσματα.
● Θα θέλατε να στείλετε ένα σύντομο μήνυμα προς τους λαούς των τριών χωρών;
Τ. Ελεκτρίτσι: Πρέπει να συνεργαστούμε όχι μόνο τοπικά, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο για να μπορέσουμε να αντισταθούμε στο εθνικιστικό δόγμα που επικρατεί στην περιοχή.
Μ. Σκουρουπάθη: Χάσαμε δέκα χρόνια να ασχολούμαστε με το θέμα των εξορύξεων, με υποσχέσεις που προφανώς δεν έχουν υλοποιηθεί. Ελπίζω να ξεκολλήσουμε από το φυσικό αέριο και να προσπαθήσουμε να δουλέψουμε για πραγματικές λύσεις για το ενεργειακό.
Φ. Μπενλίσοϊ: Η τουρκική κυβέρνηση εκφράζει την τουρκική άρχουσα τάξη που προσπαθεί να αναβαθμίσει τον περιφερειακό της ρόλο και οδηγεί με αυτή την πολιτική σε οικολογικές καταστροφές, σε φτώχεια του τουρκικού λαού και σε πιθανούς πολέμους. Μόνο μέσα από αγώνες και διεθνιστικούς αγώνες μπορεί να ηττηθεί αυτή η συγκεκριμένη πολιτική.
πηγη: https://www.efsyn.gr