Aγναντεύοντας τον Κορινθιακό από σπίτι -μπαλκόνι- με θέα φίλου και ξεφυλλίζοντας ένα βιβλίο-αριστούργημα με τον τίτλο αυτόν: Λύσιππος ο Σικυώνιος, του Ιταλού νεοελληνιστή Πάολο Μορένο (Paolo Moreno) από τις εκδόσεις «Καταγράμμα», εκδόσεις με πολλούς τίτλους για εκδοτικό οίκο της περιφέρειας. Πρόκειται για έργο ζωής του Ιταλού καθηγητή αφού αφιέρωσε τη ζωή του ξεψαχνίζοντας οτιδήποτε έχει σχέση με τον βίο και το έργο του Σικυώνιου γλύπτη, αυτού που μας κληροδότησε συν τοις άλλοις τη μορφή του Μακεδόνα στρατηλάτη Μ. Αλεξάνδρου. Ακριβή, σκληρόδετη έκδοση και έχει σημασία ότι οι εκδότες, σε χαλεπούς καιρούς, αψήφησαν το κόστος προκειμένου να φέρουν εις πέρας το μοναδικό για την παγκόσμια γραμματεία έργο.
Ο Λύσιππος (περίπου 390 π.Χ.-310 π.Χ.) έζησε όλο σχεδόν τον 4ο π.Χ. αιώνα· αιώνα μεγάλων ανακατατάξεων στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, με τη ραγδαία εξάπλωση του Ελληνισμού στη γνωστή, τότε, οικουμένη, κυρίως μετά την εκστρατεία του Μακεδόνα στρατηλάτη, την οποία ακολούθησε ο Λύσιππος μαζί με άλλους καλλιτέχνες, φιλόσοφους και ποιητές. Πρόκειται, πραγματικά, για μνημειώδη εργασία, με πλήθος ιστορικά στοιχεία και φωτογραφημένο όλο το έργο του Λύσιππου.
Ο τελευταίος ανήκε σε οικογένεια μυημένων στη λατρεία του Διόνυσου, που στη Σικυώνα λατρευόταν και ως Λύσιος, «ελευθερωτής δηλαδή όλων των δυνατοτήτων του ανθρώπινου όντος». Τεχνούργησε σε όλη την Ελλάδα με το κινητό συνεργείο του και απαθανάτισε τον Ερωτα σε πολλές μορφές, τον Αριστοτέλη, τον Ηρακλή σκεπτόμενο, τον Καιρό κ.ά. Ο Μορένο γράφει ξεχωριστά κεφάλαια για την κλασική και ελληνιστική τέχνη καθώς και για το πέρασμα στην αυτοκρατορική και την ύστερη αρχαιότητα, καταφέρνοντας να παρουσιάσει ανάγλυφη την εποχή του γλύπτη, τι προηγήθηκε αλλά και τι επακολούθησε, ποιες οι σχέσεις του με την ποίηση, τη φιλοσοφία, τη ζωγραφική, ποιες οι επιρροές που δέχτηκε αλλά και ποιους ο ίδιος επηρέασε με την τολμηρή, όπως λέει ο Μορένο, και πρωτοπόρα για την εποχή του τεχνοτροπία.
Είναι να απορεί κανείς με την τόλμη των εκδοτών, φαίνεται όμως ότι και οι ίδιοι αγαπούν τον τόπο τους, σέβονται την Ιστορία και τους αρχαίους προγόνους, έχουν το πάθος μέσα τους ανθηρό· λατρεύουν, λες, επάξια τον Λύσιο Διόνυσο, τον ελευθερωτή. Απορίας άξιο είναι όμως και τούτο: περπατώντας στους δρόμους της σημερινής αρχαίας Σικυώνας (Κιάτο-Βασιλικό) πουθενά δεν βλέπεις μια προτομή του γλύπτη πρόγονου ούτε καν ένα αντίγραφο από το πλούσιο και θαυμάσιο έργο του. Αλλά δεν είναι καιρός για γκρίνιες, αν και είναι σπουδαία αμέλεια της τοπικής αρχής, όχι μόνο της τρέχουσας. Σημασία πια έχει ότι το θαυμάσιο αυτό έργο είναι στη διάθεση των αναγνωστών αλλά και ειδικών της τέχνης, ιστορικών και όσων ενδιαφέρονται για υψηλά και επιστημονικά έργα - με κύρος. Εύγε στους εκδότες -τι άλλο...
πηγη: https://www.efsyn.gr