Loading...

Κατηγορίες

Τετάρτη 13 Νοέ 2013
Η ΕΘΝΙΚΗ  ΕΠΕΤΕΙΟΣ  ΤΟΥ  «ΟΧΙ» στην Ακράτα Αιγιαλείας
Κλίκ για μεγέθυνση
Η ΕΘΝΙΚΗ  ΕΠΕΤΕΙΟΣ  ΤΟΥ  «ΟΧΙ» στην Ακράτα Αιγιαλείας Η ΕΘΝΙΚΗ  ΕΠΕΤΕΙΟΣ  ΤΟΥ  «ΟΧΙ» στην Ακράτα Αιγιαλείας Η ΕΘΝΙΚΗ  ΕΠΕΤΕΙΟΣ  ΤΟΥ  «ΟΧΙ» στην Ακράτα Αιγιαλείας

 

 

Οι ψυχές των ηρώων εγείρονται απ’ το παγωμένο μάρμαρο των προτομών , απ’ το σκοτάδι των μουσείων, παρελαύνουν κι αυτές στο φως της αλήθειας κι ο παλμός τους σμίγει με το ρυθμό της φιλαρμονικής και με το βήμα του μαθητόκοσμου . Η ενός λεπτού σιγή γίνεται χιλιάδες στιγμές νοερής εθνικής διδαχής και μαρτυρίας . ( Απόσπασμα από την εκφώνηση του πανηγυρικού της 28ης Οκτωβρίου από το φιλόλογο του Λυκείου Ακράτας κ. Παν. Κουμπούρα)

Τη πρωί της Δευτέρας 28 Οκτωβρίου μαθητές όλων των βαθμίδων προσχολικής, Α΄ βάθμιας και Β΄βάθμιας εκπαίδευσης των σχολείων, με τις σημαίες τους, προσήλθαν στην καθιερωμένη δοξολογία στον Ι. Ν. Αγ. Χαραλάμπους της Τοπικής Κοινότητας Ακράτας.

Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο φιλόλογος του Λυκείου Ακράτας κ. Παν. Κουμπούρας με θέμα: ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ! ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ !

[….] «Η εθνική επέτειος είναι ώρα της δικής μας κατάθεσης ψυχής . Οι ήρωες έκαμαν το χρέος τους . Δικό μας εθνικό καθήκον είναι όχι μόνον να μην τους λησμονούμε αλλά να μην ξεχνάμε πως το εθνικό χρέος μονάχα μας ενώνει και ιεραρχείται πάντοτε πρώτο και πάνω από το ατομικό μας συμφέρον .

 

[….]Κι αν τώρα μας φαίνεται σκυμμένο το κεφάλι του Έλληνα κι αν μας φαίνεται βουβή η κραυγή της σιωπής του , είναι γιατί σύντομα μυαλό και σιωπή θα γίνουν έκρηξη οργής και δικαιοσύνης . Μιλώ σημαίνει ομιλώ με το μυαλό ! Ομού , μαζί και μαζικά σαν μια ομάδα , η Ελλάδα και ο Έλληνας θα μιλήσουν με το μυαλό και θα πληρώσουν το χρέος τους προς τη ζωή και προς την Ιστορία ν’ απελευθερώσουν την κοινωνική τους ψυχή από την κατοχή της υποτέλειας κι από την τυραννία της εξάρτησης .

[….] ποίημα με τίτλο: ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ !

« Ποτέ πια πόλεμος » , ικέτευες του ρόγχου σου την ώρα ,

αντάρτισσά μου μνήμη προδομένη.

Και να , τα χημικά θερίζουν στον αέρα

θύελλες – στάχυα στο νεκρό της γης χωράφι

της ίδιας μας μητέρας Φύσης.

« Ποτέ ξανά » , θρηνολογούσες χαροκαμμένη Ελληνίδα μάνα ,

ποτέ ξανά κομμένο αδελφικό κεφάλι

σε ατιμασμένα δέντρα κρεμασμένο.

Και να , διχαστικά το αδελφικό το μίσος

τη λογική την πετσοκόβει.

Κρέμεται στα περίπτερα του αίσχους

πρώτη φιλάργυρη σελίδα ,

των τυμβωρύχων κερδοσκόπων η πραμάτεια .

« Ποτέ πια φασισμός », κραύγαζαν καθώς ψυχορραγούσαν

του Διομήδη Κομνηνού τα μάτια .

Και να , το δηλητήριο του φιδιού τρυπάει

και της βουλής του σώματος τις φλέβες .

Ξερνάει χολή από τεράτων στόμα ,

ξεχύνεται μες στης ψυχής το ξεραμένο μας αλώνι

και τα διάκενα αγρύπνιας περονιάζει

φαιά περιουσία του θανάτου .

« Ποτέ ξανά » ναζισμός , εκλιπαρούσες του Μπρεχτ ωραία μου Εβραία,

με πυρωμένο σφράγισμα στο δέρμα

του ανθρωποφάγου κτήνους τη μανία .

Και να , στρατόπεδα δαιμόνων προγυμνάζουν

τις αγκυλώσεις απαιδεύτων και αφρόνων .

Άνους και άπνους σφαγιάζεται η ζωή και αναισθήτως

θάπτεται πρόωρα από τον φυσικό της τάφο ,

πέρα απ’ αυτόν και έξωθέν του .

Ποτέ πια κατοχή . Ποτέ ξανά πείνα ,

έτρεμες καθώς λιμοκτονούσες , πιστέ της γειτονιάς μας σκύλε .

Και να , γερμανικά λυκόσκυλα γαυγίζουν

στης φτωχικής μας τράπεζας τον επιούσιο άρτο

και λυσσασμένα ορμάνε μόλις μυρίσουν

πεσμένα στην τρεμάμενη ψυχή μας λίγα ψιχία λευτεριάς ,

που τα φυλάμε αντίσταση και φυλαχτό

την πείνα μας να μην ξεχνάμε ,

τα σωριασμένα πτώματα να μην ξεχνάμε ,

που έχουμε θάψει στης ιστορίας μας τον λάκκο .

Ποτέ ξανά , νεοναζισμός , αντιλαλούσες προχθές ακόμη ,

τύμβε νεκρών από διχόνοιας μίσος .

Ποτέ ξανά με λίγες ψήφους άμυλο ν’ αλέθονται

στου νεοναζισμού τον μύλο οι ατροφικές , απέλπιδες ψυχές

των ρημαγμένων , των μοιραίων .

Φτάνει πια , φανατισμένε απαίδευτε ,

να σημαδεύεις μια πατάτα , σα να’ ναι η ίδια του Καποδίστρια καρδιά

να τη δολοφονείς στην αγορά της εξαθλίωσης

με σκουριασμένα εθνόσημα πυρά .

Φτάνει πια , τυφλέ και ξεροκέφαλε υβριστή .

Το δηλητήριο του μυαλού δεν το διαλύουν χειροπέδες …

Αντίδοτο μοναδικό μιας τέτοιας ύβρης στο τραγικό μας δράμα

της κάθαρσης η δράση , ικέτιδα μπρος στη θυμέλη της ζωής ,

μάς εξαγνίζει!

 

Ακολούθησε η έξοδος των μαθητών από το Ναό και συγκέντρωση στο μνημείο ηρώων, όπου τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση, τήρηση ενός λεπτού σιγής και κατάθεση στεφάνων για τους ηρωικώς πεσόντες.

 

Ακολούθησε η καθιερωμένη παρέλαση μαθητών και μαθητριών των σχολείων στο κεντρικό δρόμο.

 

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου