Κάθε μορφή εξουσίας επιχειρεί να εποπτεύει το παρελθόν, δίχως όρια, δίχως όρους, δίχως εξηγήσεις· αδηφάγα επανέρχεται για να ορίσει το «εδώ» και το «εκεί», το «τώρα» και το «άλλοτε», την «αιτία» και το «αποτέλεσμα». Αυτοανακηρύσσεται κληρονόμος του παρελθόντος, αλλά και αιώνιος δεσμοφύλακας του «επίκαιρου» και του «ανεπίκαιρου», πρώτα απ’ όλα για να κατοχυρώσει την υποτιθέμενη μη θνητότητά της. Οι τεχνικοί της εξουσίας πιστεύουν ότι κατέχουν τον παντοτινό κώδικα της αφομοίωσης, ιδιαίτερα, όταν «εξομολογούνται» την «αλήθεια», ή όταν αφηγούνται τις «ξεχασμένες» αναμνήσεις, δικές τους ή «άλλων». Κρατούν την μεζούρα του χρόνου, μετρούν και υπολογίζουν, (τα πενήντα χρόνια είναι αρκετά, τα τριάντα είναι λίγα), διαιρούν και πολλαπλασιάζουν τον ανυπόστατο χρόνο, τον κρύβουν στην μυστική τους «κρυψώνα» και τον ξαναεμφανίζουν (του μεν πάθους παρόντος του δε πράγματος απόντος).
Μα, θα αναρωτηθεί κάποιος, αν η λήθη είναι παρούσα, πως μπορούν να την θυμηθούν, αυτοί οι ίδιοι που επένδυσαν σ’ αυτήν; Οι τεχνικοί της εξουσίας, όμως, δεν αφηγούνται για να απελευθερώσουν την ιστορία από τα «βάρη» της, δεν «αποκαλύπτουν» για να προσθέσουν παρά για να αφαιρέσουν και πάλι. Δεν «προδίδουν», έστω και ετεροχρονισμένα την αλήθεια, όχι, η τελετουργία σκοπεύει να την ξορκίσει οριστικά.
Μόνο οι νεκροί ξέρουν την αλήθεια;
«Σαν υπεύθυνη Συντονιστ. Επιτρ. Αγώνα του Πολυτεχνείου καταγγέλλουμε σ’ όλο το σπουδαστικό κόσμο, τη νεολαία και το λαό τις αφηνιασμένες προσπάθειες της χουντικής ΚΥΠ και των πληρωμένων πραχτόρων της να διαστρέφουν, απ’ την αρχή της μεγαλειώδικης εκδήλωσης μας του Πολ/χνείου, την πορεία και το περιεχόμενο της. Καταγγέλλουμε τη προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολ/χνείου τη Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλη – Καραγιαννόπουλου, με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικανικής ClΑ, με σκοπό να προβάλουν με κάθε μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας γελοία και αναρχικά συνθήματα και συνθήματα που δεν εκφράζανε τη στιγμή και τις συγκεκριμένες δυνάμεις[…] Έτσι τα συνθήματά μας: Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, 20% για τη Παιδεία, Κάτω η Χούντα, Έξω οι αμερικάνοι, Εργάτες Αγρότες και Φοιτητές, όλοι Ενωμένοι, Λαϊκή κυριαρχία, Εθνική Ανεξαρτησία έπνιξαν τις ψευτοεπαναστατικές κραυγές της ΚΥΠ και των χαφιέδων της που αιφνιδιαστικά είχαν προβάλει με πανώ και με τη τραμπούκικη κατάληψη δυο μεγαφώνων, συνθήματα όπως: Κάτω το Κράτος, Κάτω η εξουσία, Μάης του ’68 και είχαν πρωτοστατήσει σε κάποιες ανεδαφικές εκκλήσεις για άμεση λαϊκή επανάσταση και άμεση γενική απεργία».
«Πανσπουδαστική No 8», έντυπο συνδικαλιστικό όργανο της ΑντιΕΦΕΕ, Γενάρης-Φλεβάρης 1974, 4η σελίδα, κείμενο με τίτλο «ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ».
«Με οργανωτικά μέσα, με την καταστολή και την συκοφαντία και την παραποίηση των γεγονότων προσπαθούν να επιβάλουν την εικόνα που τους εξυπηρετεί. Φτάνουν να ανακηρύσσονται οι αυθεντικοί εκφραστές της εξέγερσης και με την βοήθεια των μηχανισμών καταστολής προσπαθούν χρόνια τώρα να καρπωθούν αυτό, στο οποίο εναντιώθηκαν με νύχια και με δόντια. Η «παλλαϊκή εξέγερση», η «φοιτητική εξέγερση» αντικατέστησε τους «350 προβοκάτορες των Ρουφογάλη-Καραγιανόπουλου» (ΚΚΕ) και τις «οχλοκρατικές και αναρχικές εκδηλώσεις μιας μειοψηφίας» (Χούντα)».
Γιώργος Βλασσόπουλος, «Τα γεγονότα που οδήγησαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973, όπως τα ξαναθυμάται ένας «προβοκάτορας», ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φύλλο 8, Νοέμβριος 2002
50 χρόνια μετά την εξέγερση του Νοέμβρη του ’73, 50 χρόνια μετά την κατάληψη του Πολυτεχνείου. Ο συντάκτης της περιβόητης «Ανακοίνωσης-Απάντησης της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα του Πολυτεχνείου», αποκαλύπτεται στο βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη «Πριν σβήσουν τα φώτα». Πρόκειται για τον τότε γραμματέα της σπουδάζουσας της ΚΝΕ Κώστα Τζιαντζή, μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ μέχρι το 1989, και στην συνέχεια εκ των βασικών κατασκευαστών και στελεχών του ΝΑΡ, έως και τον θάνατό του το 2011.
Πρώτα απ’ όλα, θα θυμίσουμε, ότι ο Τζιαντζής με το κείμενο αυτό, που στοιχειοθέτησε ο Λάκης Σταθάκης (αδελφός του υπουργού του Συριζα Γιώργου Σταθάκη), πλαστογράφησε αποδεδειγμένα την υπογραφή της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα του Πολυτεχνείου, προβοκάροντας με τον πιο άθλιο τρόπο τους συμμετέχοντες σ’ αυτήν: «Όχι, δεν διάβασε και δεν ενέκρινε κανένας από τους «πάνω» την ψευδεπίγραφη ανακοίνωση της «Συντονιστικής». Την έγραψε εν θερμώ στον ίδιο χώρο του παράνομου τυπογραφείου, μπροστά στον παντελώς αμέτοχο Λάκη Σταθάκη (σ.σ.: αδελφό του Γιώργου Σταθάκη, πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ), ο οποίος απλώς τη στοιχειοθετούσε μηχανικά», γράφει σχετικά ο Μίμης Ανδρουλάκης.
Η ανακοίνωση της ψευτο-συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα του Τζιαντζή και της ΚΝΕ καταγγέλλεται έξι μήνες αργότερα (Μάης 1974, περιοδικό «Δημοκρατία», μηνιαία δημοκρατική επιθεώρηση, «Ομάδα Δημοκρατίας», τεύχος 82) με το ακόλουθο κείμενο-δήλωση 17 μελών της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου:
«Εμείς οι «17”, μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής, που προέκυψε από δύο μέλη κάθε Σχολής εκλεγμένα από τις Γενικές Συνελεύσεις των Σχολών που πραγματοποιήθηκαν κατά την διάρκεια της τριήμερης κατάληψης του Πολυτεχνείου, διαβάσαμε στο 8ο φύλλο της “ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗΣ”, οργάνου της “ΑΝΤΙΕΦΕΕ”, κείμενο με τίτλο «Ανακοίνωση – απάντηση” της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα του Πολυτεχνείου. Επειδή και στο παρελθόν παρουσιάσθηκαν και άλλες ανακοινώσεις, επικαλούμενες την καθολική έγκριση της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα, κρίνουμε σκόπιμο να τονίσουμε ότι εμείς ποτέ δεν λάβαμε μέρος στη σύνταξη ή την υπογραφή καμίας παρόμοιας ανακοίνωσης και, φυσικά, ούτε της παραπάνω.
Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα είχε σαν καθήκον και επιδίωξη την υπεύθυνη και μοναδική αντιπροσώπευση των φοιτητών και την συντονισμένη προβολή των αιτημάτων και συνθημάτων που εξέφρασαν τον αγώνα εκείνων των ημερών και μέσα στις τότε συγκεκριμένες συνθήκες.
Εκ των πραγμάτων λοιπόν, δεν μπορεί να ανατεθεί στη Συντονιστική Επιτροπή και, πολύ περισσότερο σε κάποια μέλη της, ο ρόλος της παντοτινής έκφρασης του φοιτητικού κινήματος. Η επίκληση του ονόματος της Συντονιστικής Επιτροπής για την κάλυψη και προβολή ορισμένων γνωμών και θέσεων, ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε κριτική που θα μπορούσε να ασκήσει κανείς για το περιεχόμενό τους, είναι τουλάχιστον απαράδεκτη. Νομίζουμε ότι τέτοιες ενέργειες δεν πρέπει να γίνονται, γιατί μόνο καλό δεν προσφέρουν στην ενότητα του αγώνα.
17 ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Σημείωση: Για την διατύπωση και την υπογραφή των παραπάνω απόψεων δεν ήταν δυνατό να βρεθούν για να συμμετάσχουν όλα τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου, εξ αιτίας των δύσκολων συνθηκών που αντιμετωπίζουν (φυλακές, παρανομία κλπ)».
Θα θυμίσουμε, επίσης, ότι στο φύλλο 8 της «Πανσπουδαστικής», κάποιες, επίσης, «αόρατες» Επιτροπές αγώνα της Φυσικομαθηματικής σχολής, δηλαδή η ΚΝΕ, «καταγγέλλουν» τον Διονύση Μαυρογένη ως πράκτορα της ΚΥΠ και της Ασφάλειας, την στιγμή που ο ίδιος κρύβεται από την χούντα του Ιωαννίδη.
Όπως θα δούμε στην συνέχεια, ο ρόλος του Τζιαντζή ως συντάκτη, όχι μόνον δεν αμφισβητείται από καμία πλευρά αλλά, μάλιστα, όπως φαίνεται και από την ανακοίνωση του ΝΑΡ, επαινείται για την ενέργειά του αυτή.
Όπως γράφουν, μεταξύ άλλων, 17 πρώην μέλη της ΚΝΕ και ορισμένοι εξ αυτών και νυν μέλη και υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ, τον Ανδρουλάκη: «Δεν τον έπιασε έτσι ξαφνικά ο πόνος για την “Πανσπουδαστική Νο 8”. Άλλος είναι ο στόχος της τυμβωρυχίας του: ρίχνοντας το αποκλειστικό ανάθεμα στον Κώστα Τζιαντζή για όλες τις οργανωτικές “ανεπάρκειες” της ευρισκόμενης τότε σε βαθιά παρανομία καθοδήγησης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, παρουσιάζοντάς τον ως τον αποκλειστικό φορέα του “αμετάκλητου σφάλματος” τονώνει την αίσθηση μεγαλείου για τον εαυτό του, που φαίνεται ότι την έχει ανάγκη» (Αναστασιάδης Κίμων, Βαλαβάνη Νάντια, Καραγιάννης Γιώργος, Κυπραίος Τάκης, Παντάκας Δημήτρης, Πάντος Στέφανος, Παπαγκίκα Κατερίνα, Παπαδήμας Άλκης, Παπαπέτρου Γιώργος, Σκαμνάκης Θανάσης, Σορολοπίδης Γιώργος, Τσακνής Διονύσης, Τσικόπουλος Νίκος, Φιλιππάκης Γιώργος, Χατζόπουλος Στάθης).
Υποστηρίζουν, μ’ άλλα λόγια, ότι η ευθύνη δεν πρέπει να αποδίδεται μόνο στον τότε γραμματέα της σπουδάζουσας της ΚΝΕ Κώστα Τζιαντζή, αλλά στις «οργανωτικές ανεπάρκειες» της καθοδήγησης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που βρίσκονταν σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας.
Όσο για το Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, ο Ανδρουλάκης «Στο πρόσωπο του Κώστα Τζιαντζή στοχοποιεί όλους και όλες, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες της ΚΝΕ τότε, αλλά κι ευρύτερα του μαχόμενου κινήματος της νεολαίας, που μάτωσαν στη Νομική, στο Πολυτεχνείο, στα κολαστήρια της χούντας κι έδωσαν την μάχη για μια Αριστερά σύγχρονη και επαναστατική, ανατρεπτική και κομμουνιστική, με ένα πνεύμα που οι καρεκλοκένταυροι σαν τον Ανδρουλάκη ποτέ δεν μπορούσαν να καταλάβουν».
Το κείμενο του ΝΑΡ, εκτός από τον οχετό ύβρεων προς τον Ανδρουλάκη, δεν αφιερώνει ούτε μια λέξη για την αθλιότητα του Τζιαντζή, επιβεβαιώνοντάς την δια της σιωπής, επικροτώντας την και δοξάζοντάς την.
Ας περάσουμε, τώρα, στην τοποθέτηση της Εύης Τζανεττή, φοιτήτριας της Αρχιτεκτονικής το 1973 και μέλος, τότε, της ΟΣΕ:
«Στην Πανσπουδαστική Νο 8 επιχειρήθηκε η εξόντωση πολιτικών αντιπάλων, μέσω της καταγγελίας τους ως χαφιέδων και πρακτόρων. Αυτό ήταν πρωτοφανές για τα αγωνιστικά ήθη της εποχής και μάλιστα σε καιρό βαθειάς παρανομίας που η ανασκευή τους ήταν πολύ δύσκολη. Αυτό συνιστά ΥΒΡΗ. Το να χαρακτηρίζεις «αστοχία», όπως ισχυρίστηκε ο Θ. Σκαμνάκης, τα παραπάνω, ισοδυναμεί με μια ακόμα μαχαιριά και μάλιστα στοχευμένη και πισώπλατη στον Διονύση Μαυρογένη. […] Ο Κώστας Τζιαντζής είναι ο συντάκτης του κειμένου. Σιγά τις αποκαλύψεις. Ο κόσμος τάχει τούμπανο και το ΚΚΕ κρυφό καμάρι […] Ο Κώστας Τζιαντζής, ως συντάκτης της Π.8, ασφαλώς και έχει ευθύνη. Όμως, εξέφρασε τις περιρρέουσες απόψεις της ηγεσίας του ΚΚΕ, που έχει και την διαχρονική ευθύνη, εφόσον επικαιροποιεί τέτοια αλητεία επί 49 χρόνια. Κατανοώ την ευαισθησία και τα δάκρυα απέναντι στον αγωνιστή Κώστα Τζιαντζή. Όμως, δάκρυα, ευαισθησία και συγγνώμες, απαιτούνται απέναντι και στον Διονύση Μαυρογένη που κατηγορήθηκε ως χαφιές, τον Νίκο Σιδέρη, τον Δημήτρη Κουμάνταρο, τον Γιάννη Μήλιο, τον Αρτέμη Ροζάκη κ.ά. που κατηγορήθηκαν ως πράκτορες του Ρουφογάλη. Η μη καταγγελία της Π.8 αποτελεί ευθύνη των στελεχών της ΚΝΕ, αλλά και του Μίμη Ανδρουλάκη, όσο ήταν εντός των τειχών. Λίγο αργά για δάκρυα Μίμη. […] Φυτέψτε σφάκες στην αυλή σας για να μην έχετε ποτέ κατσαρίδες, ποντίκια και χαφιεδολογία. Φυλαχτείτε, το μέλλον θα ’χει πολλή πραχτορολογία για αντίκρουση (Ανδρουλάκη)».
Στο επόμενο φύλλο θα επανέλθουμε μ’ αφορμή το ζήτημα αυτό, ως έναν ελάχιστο φόρο τιμής σ’ όλους εκείνους τους αγωνιστές που μεταπολιτευτικά συκοφαντήθηκαν ως «προβοκάτορες», σ’ όλους εκείνους τους αγώνες που ρίχτηκαν στην κομματική λάσπη, για να στηριχθεί η εξουσία και εξυπηρετηθούν τα κομματικά και κρατικά συμφέροντα.
Συσπείρωση Αναρχικών
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ.234, Φεβρουάριος 2023
πηγη: https://anarchypress.wordpress.com