Γιορτή της Αρχαίας Αθήνας προς τιμήν του Απόλλωνος Βοηδρομίου, που έδωσε το όνομά του στον μήνα Βοηδρομιώνα (βοή+δράμω = σπεύδω), που συμπίπτει με το χρονικό διάστημα 15 Σεπτεμβρίου – 15 Οκτωβρίου του Γρηγοριανού Ημερολογίου. Οι Αθηναίοι και οι λοιποί Έλληνες τιμούσαν τον Απόλλωνα ως πολεμικό θεό και αρωγό στη μάχη, τον θεό που κατά τη μάχη σπεύδει να συμπαρασταθεί στη βουή και στην επίκλησή τους.

Σύμφωνα με τον Παυσανία, η γιορτή καθιερώθηκε μετά τη νίκη των Αθηναίων επί των Ελευσινίων. Οι Αθηναίοι βρίσκονταν σε πόλεμο με τους Ελευσινίους, όταν βασιλιάς τους ήταν ο Ερεχθέας. Οι Ελευσίνιοι φαίνονταν να επικρατούν, όταν στο πεδίο της μάχης μπήκε ο Ίων (φέρεται ως γιος του Απόλλωνα) και η έκβαση της μάχης άλλαξε υπέρ των Αθηναίων.

Ως δείγμα ευγνωμοσύνης, οι Αθηναίοι ανακήρυξαν τον Ίωνα διάδοχο του Ερεχθέα, που είχε στο μεταξύ σκοτωθεί. Η νίκη, λόγω της συγγένειας του Ίωνα με τον Απόλλωνα, αποδόθηκε στον Ολύμπιο θεό, στον οποίο προσφέρθηκαν οι ανάλογες τιμές.

Σε γενικές γραμμές, η γιορτή ήταν αφιερωμένη στο θεό Απόλλωνα που σώζει στη μάχη. Ο Σεπτέμβριος (αρχές του Βοηδρομιώνος) μοιάζει κατάλληλος ως μήνας για την τέλεση της γιορτής, μια και ορίζει το τέλος του πολεμικού έτους.