Ο ιταλικής καταγωγής αμερικανός μποξέρ Ρόκι Μαρτσιάνο υπήρξε ένας από τους θρύλους της επαγγελματικής πυγμαχίας. Διετέλεσε παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία βαρέων βαρών από το 1952 έως το 1956 και εγκατέλειψε τα ριγκ αήττητος (ο μόνος στην κατηγορία του) με 43 νοκ άουτ σε 49 αγώνες.
Ο Ρόκο Φράνσις Μαρκετζιάνο, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα γεννήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 1923 στο Μπρόκτον της Μασαχουσέτης, εξ ου και το παρατσούκλι που του κόλλησε ο Τύπος «Βράχος του Μπρόκτον». Από μικρός έδειξε κλίση στον αθλητισμό και αρχικά ασχολήθηκε με το μπέιζ μπολ.
Η αγωνιστική δράση
Με την πυγμαχία πρωτοασχολήθηκε κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν υπηρετούσε στον αμερικανικό στρατό. Με 8 νίκες και 4 ήττες στην ερασιτεχνική του καριέρα πέρασε στην επαγγελματική πυγμαχία μετά την αφυπηρέτησή του. Έδωσε τον πρώτο του αγώνα στις 17 Μαρτίου 1947 και κέρδισε με νοκ άουτ τον Λι Έπερσον. Στην συνέχεια επικράτησε με νοκ άουτ απέναντι σε εγνωσμένης αξίας αντιπάλους, όπως οι Ρεξ Λέιν, Τζο Λούις, Λι Σαβόλντ, Ρόλαντ Λα Στάνζα και Χάρι Μάθιους.
Στις 23 Σεπτεμβρίου 1952 ήρθε η μεγάλη στιγμή για τον ιταλοαμερικανό πυγμάχο να διεκδικήσει το παγκόσμιο στέμμα στην πιο προβεβλημένη κατηγορία της πυγμαχίας. Αντιμετώπισε τον κάτοχο του τίτλου Τζέρσι Τζο Γουόλκοτ στην Φιλαδέλφεια και τον νίκησε με νοκ άουτ έπειτα από ένα συγκλονιστικό αγώνα, που έμεινε στην ιστορία.. Ο αγώνας μεταδόθηκε μέσω κλειστών κυκλωμάτων σε 49 γήπεδα σε 31 πόλεις, δηλωτικό του ενδιαφέροντος του κοινού σε μια εποχή που η τηλεόραση βρισκόταν στα σπάργανα.
Αν και ο Μαρτσιάνο τα βρήκε σκούρα στην αρχή απέναντι στον Γουόλκοτ, έχοντας υποστεί ένα νοκ ντάουν στο πρώτο γύρο, γύρισε το παιχνίδι και κατάφερε να πάρει τη νίκη στον 13ο γύρο με ένα απίστευτο δεξί χουκ, γνωστό και ως «Σούζι Κιού», το οποίο ισοπέδωσε τον αντίπαλο του και τον έριξε στο καναβάτσο. Την στιγμή του νοκ άουτ ο Γουόλκοτ προηγούνταν στα σημεία του Μαρτσιάνο.
Ο Μαρτσιάνο έγινε αντικείμενο λατρείας κατά την επιστροφή του στην Μασαχουσέτη, γνωρίζοντας την αποθέωση από 100.000 κόσμου που ήθελε να δει από κοντά το νέο παγκόσμιο πρωταθλητή βαρέων βαρών, που ήταν ο πρώτος λευκός από το 1937.
Τα επόμενα χρόνια υπερασπίστηκε με επιτυχία έξι φορές τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή. Στις 27 Απριλίου 1956, κρέμασε τα γάντια του αήττητος έχοντας 49 νίκες στην επαγγελματική πυγμαχία, τις 43 από τις οποίες με νοκ άουτ. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ασχολήθηκε για μικρό χρονικό διάστημα με την υποκριτική, ενώ διετέλεσε σχολιαστής αγώνων πυγμαχίας.
Ο άδοξος θάνατός του
Ο Ρόκι Μαρτσιάνο έφυγε νωρίς από τη ζωή σε ηλικία 46 ετών. Στις 31 Αυγούστου 1969, το ιδιωτικό του μονοκινητήριο αεροπλάνο τύπου Τσέσνα, με πιλότο τον Γκλεν Μπελζ, βγήκε εκτός του αεροδιαδρόμου κατά την προσγείωση του σε ένα μικρό αεροδρόμιο έξω από το Νιούτον της Αϊόβα, με αποτέλεσμα να πέσει πάνω σε δέντρο. Ο Μαρτσιάνο, ο πιλότος αλλά και ο επιβαίνων Φράνκι Φάρελ (γιος του μαφιόζου Λιου Φάρελ, παιδικού φίλου του Μαρτσιάνο) έχασαν τη ζωή τους κατά τη σύγκρουση.
Ο «Ρόκι» της μεγάλης οθόνης
Το 1976 ο Σιλβέστερ Σταλόνε είχε πει ότι εμπνεύστηκε την ταινία «Ρόκι:Τα Χρυσά Γάντια» ( Rocky) από τον Ρόκι Μαρτσιάνο, αν και όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, η ταινία στηρίχθηκε πάνω στον Τσακ Γουέπνερ. Ο τελευταίος είχε μείνει στην ιστορία για την αναμέτρηση με τον Μοχάμεντ Άλι (Μάρτιος 1975), τον οποίο κατάφερε να ρίξει στο καναβάτσο κατά τη διάρκεια του 9ου γύρου, χάνοντας όμως στη συνέχεια τον αγώνα με τεχνικό νοκ-άουτ.