Ήταν 24 Φεβρουαρίου του 1975, και σε θέατρο της οδού Ιπποκράτους βρισκόταν σε εξέλιξη μία νεολαιΐστικη εκδήλωση με ομιλητή, θυμάμαι, μεταξύ άλλων -και συγχωρέστε με, κύριε Μητσοτάκη- τον Θανάση Καρτερό! Εκεί, λοιπόν, ανακοινώθηκε η αποκάλυψη του “πραξικοπήματος της πυτζάμας”, όπως το ονόμασε ο Ευάγγελος Αβέρωφ, επειδή οι συνωμότες συνελήφθησαν κοιμώμενοι με τα σώβρακα.

Σ’ αυτό το ανδραγάθημα των χουντικών θα αναφερθώ παρακάτω, αφού σημειώσω την εξής ιστορική σύμπτωση: αμέσως μετά την ανακοίνωση αυτή, μπαίνουν μέσα στο θέατρο, άρτι αφιχθέντες από την Κρήτη, ποιοί λέτε; Οι δύο θρυλικοί αντάρτες Γιώργης Τζομπανάκης και Σπύρος Μπλαζάκης, οι οποίοι είχαν μείνει επί σχεδόν 30 χρόνια καταδιωκόμενοι, ζώντας σε σπηλιές των Λευκών Ορέων της Κρήτης. Αρνήθηκαν τρεις φορές την αμνηστία που τους προσφέρθηκε από το μετεμφυλιακό κράτος και την χούντα, για λόγους πολιτικών αρχών, για να δεχθούν την αμνήστευση που τους δόθηκε το 1975 από την κυβέρνηση Καραμανλή.

Δεν τους θυμάμαι απλώς σαν να τους βλέπω και τώρα μπροστά μου να μπαίνουν με τα στιβάνια και τις κατσούνες, ο Γιώργης ψηλός κι ο Σπύρος κοντύτερος, και το θέατρο να σείεται, οι γροθιές υψωμένες να αγγίζουν το ταβάνι και τα συνθήματα να το τρυπούν και να φθάνουν ως τον ουρανό. Ανατριχίλα! Δεν ξέρω αν συμβολικά μπορούσε να υπάρξει πιό έντονη αντίστιξη μεταξύ της εμφάνισης των δύο θρυλικών μορφών από τα κρητικά όρη και της ανακοίνωσης της αποκάλυψης του οπερετικού πραξικοπήματος.

Στις 17 Ιανουαρίου 1975, η Βουλή ενέκρινε το περίφημο Δ’ Ψήφισμα, με το οποίο διαδήλωνε ότι «ἡ δημοκρατία δικαίῳ οὐδέποτε κατελύθη» και χαρακτήριζε ως πραξικόπημα την κατάλυσή της την 21η Απριλίου 1967, ανοίγοντας τον δρόμο για την ποινική δίωξη των πρωταιτίων. Ίσως αυτή να ήταν η αφορμή για την συνωμοτική κίνηση ιωαννιδικών αξιωματικών, που εξαρθρώθηκε εύκολα και στόχο είχε να παύσουν οι διώξεις “εθνικοφρόνων” και να περιορισθεί η δραστηριότητα του ΚΚΕ. Συνελήφθησαν αρχικά 37, και αργότερα αποστρατεύθηκαν 200. Ποινικά “έπεσαν στα μαλακά” σε σύγκριση με την κατηγορία που αντιμετώπιζαν: καταδικάσθηκαν σε ποινή φυλάκισης 4 έως 12 ετών, και 7 αθωώθηκαν. Οι δύο θρυλικοί κρητικοί αντάρτες, με την αμνήστευσή τους το 1975 παντρεύθηκαν και έζησαν, ο μεν Μπλαζάκης στην Νέα Σμύρνη, ο δε Τζομπανάκης στην Κρήτη. Πέθαναν και οι δύο στα τέλη του 1996, με έναν μήνα διαφορά, αφού πρόλαβαν να γνωρίσουν την μεταπολιτευτική εμπειρία.

Η δημοκρατία οὐδέποτε δικαίῳ  κατελύθη. Υπάρχει όμως και η καταρράκωσή της, που μπορεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να οδηγήσει στην  ουσιαστική αλλοίωσή της. Τόσα χρόνια μετά το “πραξικόπημα της πυτζάμας”, σε μία ευρωπαϊκή χώρα δεν χρειάζεται να κατέβουν τα τανκς για να πληγεί η δημοκρατία από όσους εμμένουν μισαλλόδοξα να θεωρούν την Αριστερά υπεύθυνη για όλα, ενώ έχουν ένα τόσο σκοτεινό ιστορικό παρελθόν.

* Ο  Γ. Βαρεμένος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και αναπληρωτής τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.

πηγη: https://tvxs.gr