Το πώς αντιμετώπισε το αστικό κράτος που προέκυψε μετά την απελευθέρωση από την Γερμανική κατοχή τους αγωνιστές του ΕΑΜ_ΕΛΑΣ που πάλεψαν τον κατακτητή και πώς στελέχωσαν τους κρατικούς μηχανισμούς με τα καθάρματα που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, έχουμε αναφερθεί πολλές φορές.

Τώρα, θα αναφέρουμε μια χαρακτηριστική περίπτωση, που δημοσιεύτηκε στον "Ριζοσπάστη". σαν σήμερα 11 Απρίλη του 1947. Αναφέρεται στην περίπτωση του δοξασμένου αρχηγού του ΕΛΑΣ και ενός από τους δοξασμένους ηγέτες της Εθνικής Αντίστασης, Στέφανου Σαράφη. Αφού αρχικά, μετά την απελευθέρωση της χώρας μας τον έστειλαν εξόριστο στην Ικαρία, στην συνέχεια τον κατηγόρησαν και σαν ... δοσίλογο! Απίστευτο και όμως αληθινό! 

Αντιγράφουμε από το φύλο του "Ριζοσπάστη" που αναφέραμε: 

Προχτές έφτασε από την Ικαριά όπου ήταν εξόριστος και μεταφέρθηκε στο Τμήμα Μεταγωγών Αθηνών ο στρατηγός Στέφανος Σαράφης. Αιτία αυτής της μεταγωγής του ήταν μια ποταπή όσα και γελοία ενέργεια. Υστερα από τρία χρόνια κάποιο ενεργούμενο υπέβαλε εναντίον του μήνυση για δοσιλογισμό1 Οπως ακριβώς έκαναν και σε άλλους ηγέτες της Εθνικής μας αντίστασης. 

Παραπέμπουν λοιπόν τον Σαράφη στον ανακριτή με την κατηγορία ότι τον Απρίλη του 44 σκότωσε κάποιον Ι. Τσούγγερη (Του Ψαρρού).

Ο συν. Σαράφης είναι απομονωμένος σ' ένα κελί του τμήματος Μεταγωγών.