Γεννήθηκε το 1924 στην επαρχία Λουγκάνσκ της ανατολικής Ουκρανίας, από εργατική οικογένεια. Ήταν εξαιρετική μαθήτρια. Όταν, το 1941, οι ναζί κατέλαβαν την περιοχή που ζούσε, δεν έφυγε γιατί φρόντιζε την άρρωστη μητέρα της. 

Σχεδόν αμέσως πέρασε στην αντίσταση, δημιουργώντας ομάδα νεαρών αντιστασιακών.

Σύντομα, όλες οι ομάδες της αντιφασιστικής νεολαίας του Κρασνοντόν (πόλη της περιοχής) ενώθηκαν στην "Νέα Φρουρά", τμήμα της Κομσομόλ.

Τον Οκτώβρη του 1942 η Γκρόμοβα εκλέχτηκε στην ηγετική ομάδα της οργάνωσης. Πρωτοστάτησε στην προετοιμασία ένοπλης αντιναζιστικής εξέγερσης για να ενισχυθούν οι Σοβιετικές δυνάμεις που πλησίαζαν, στην διανομή αντιναζιστικών φυλλαδίων, σε αντιναζιστική καμπάνια στον πληθυσμό για να αρνηθεί να δουλεύει για τους ναζί κ.α. 

Στις 7 Νοέμβρη 1942, 25η επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης, σκαρφάλωσε με ένα σύντροφο της σε ένα στύλο στο Κρασνοντόν και σήκωσε την Κόκκινη Σημαία με το Σφυροδρέπανο. Αυτή η ενέργεια μαθεύτηκε παντού. Οι ναζί λύσσαξαν. Ξεκίνησαν μαζικές συλλήψεις και την συνέλαβαν δύο μήνες μετά, 10 Ιανουαρίου 1943.

Η Γκεστάπο άρχισε να βασανίζει την 19χρονη αντιστασιακή για μέρες. Την κρέμασαν από τα μαλλιά, την έκαψαν, της έσπασαν το χέρι και τα πλευρά κ.α, όμως δεν κατάφεραν να της αποσπάσουν καμία πληροφορία. Η νεαρή, μέσα στους πόνους από τα χτυπήματα, απήγγειλε δυνατά ποιήματα που θυμόταν για να δίνει κουράγιο στους συγκρατούμενους της. 

Στο τελευταίο γράμμα της καλούσε σε συνέχιση του αγώνα ενάντια στους ναζί. 

16 Ιανουαρίου 1943 οι ναζί την εκτέλεσαν, μαζί με άλλους αγωνιστές της "Νέας Φρουράς". Το νεκρό σώμα της το έριξαν, από ύψος 60 μέτρων, σε ένα ορυχείο του Κράσνοντόν. Λίγες εβδομάδες μετά (Φεβρουάριος 1943), ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε την περιοχή και η Γκρόμοβα και οι άλλοι εκτελεσμένοι αγωνιστές ενταφιάστηκαν με στρατιωτικές τιμές στο Κράσνοντον, στην κεντρική πλατεία του οποίου δημιουργήθηκε το αντίστοιχο μνημείο. 

13 Σεπτέμβρη 1943 η Γκρόμοβα ανακηρύχθηκε "ηρωίδα της Σοβιετικής Ένωσης".

Πηγή: Praxis Review - twitter