Λίστα αντικειμένων
Στυλιανός Γαλερός |
|
---|---|
Γέννηση | 5 Ιανουαρίου 1878 Καλονύκτης Ρεθύμνου Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Θάνατος | 21 Φεβρουαρίου 1934 Καλονύκτης Ρεθύμνου, Ελλάδα |
Ενταφιασμός | Καλονύκτης Ρεθύμνου, Ελλάδα |
Χώρα | Ελλάδα |
Κλάδος | Στρατός Ξηράς |
Βαθμός | Ανθυπολοχαγός |
Μάχες/πόλεμοι | Κρητική Επανάσταση (1895-98), Επανάσταση του Θερίσου, Εξέγερση της Χειμάρρας, Μακεδονικό μέτωπο, Εκστρατεία της Κριμαίας, Μικρασιατική Εκστρατεία |
Σύζυγος | Ευαγγελία Aρ. Παπαδάκη |
Ιδιότητα | Παντοπώλης[1] |
δεδομένα ( ) |
Ο Στυλιανός Γαλερός (Καλονύκτης Ρεθύμνου, Δευτέρα[2] 5 Ιανουαρίου 1878[3] - Καλονύκτης Ρεθύμνου, 21 Φεβρουαρίου 1934) υπήρξε Έλληνας έφεδρος αξιωματικός[4] και οπλαρχηγός της Κρήτης.
Βιογραφία
Πατέρας του ήταν ο Ανδρέας Γαλερός (Γαλεραντρέας), γόνος της μεγάλης αγωνιστικής και πολεμικής οικογένειας των Γαλερών και από τους Καλονυχτιανούς υπογράψαντες[5] το ψήφισμα[6][7] του Δήμου Ρουστίκων για ένωση με την Ελλάδα, στις 16 Μαρτίου 1905. Μητέρα του η Καλλιρόη[8][9] (Καλλιρή) ή Πηνελόπη[10] Ηλιομαρκάκη από τα Ρούστικα Ρεθύμνης, κόρη του Βασιλείου ή Αναγνώστη Ηλιομαρκάκη, αγωνιστή Β' Τάξεως Νομού Ρεθύμνης[11] και αρχηγού των επαναστάσεων 1866 και 1878 στη περιοχή του Ρεθύμνου, από τον οποίο πήρε και τα πρώτα πατριωτικά διδάγματα.
Κρητικές Επαναστάσεις
Παρότι η στρατολογική του κλάση ήταν το 1899, έχοντας το πάθος της ελευθερίας του τόπου του, συμμετείχε ως ενήλικος από τις 18 Μαίου 1896 στην Κρητική Επανάσταση (1895-1898) και στις μάχες του Αρμού του Πάνω Βαλσαμονέρου, του Βιολή το Χαράκι στις 22 Φεβρουαρίου του 1897 και στο Σωμαθιανό φαράγγι στις 4 Αυγούστου 1897[12][13]. Συμμετείχε επίσης στην Επανάσταση του Θερίσου, όπου ο Ελευθέριος Βενιζέλος τον χρησιμοποίησε σε εμπιστευτικές[14] αποστολές.[15]
Aπελευθέρωση Επαρχίας Χειμάρρας Βορείου Ηπείρου
Ως ταμίας του Σκοπευτικού συλλόγου Ρεθύμνης "Το Αρκάδι",[16] συνέβαλε στην εκπαίδευση των Ρεθύμνιων και μελών του συλλόγου στα όπλα, αναμεσά τους και ο ξάδερφος του Γαλερός Ι. Γεώργιος, ώστε να λάβουν μέρος στις επερχόμενες πολεμικές περιπέτειες του Έθνους. Στους Βαλκανικούς πολέμους, ως οπλαρχηγός[17] συγκρότησε και εξόπλισε τον Οκτώβριο του 1912 με δικά του έξοδα, αντάρτικο και άτακτο σώμα 44 ανδρών[18] από Κρήτες και άλλους Έλληνες εθελοντές[19]. Το σώμα των εθελοντών, το οποίο ήταν ένα από τα 77 σώματα Κρητών των Βαλκανικών Πολέμων[20], συμμετείχε στο Αποβατικό σώμα Χειμάρρας[21] που συγκροτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1912 στην Κέρκυρα[22], μαζί με τμήματα του Ελληνικού Στρατού και συνολικά 200 Κρήτες κατά πλειοψηφία (μετά των επίσης Κρητών οπλαρχηγών Παπαγιαννάκη, Τζουλάκη ή Τσολάκη Γεώργιο, Παπαδάκη Εμμανουήλ και Πολυξίγγη καθώς και των Βορειοηπειρωτών οπλαρχηγών Πανάτση Θεόδωρου και Μήλιου Ιωάννη)[23][24] υπό τις διαταγές τις οποίες έδιδε ο Ταγματάρχης Σπύρος Σπυρομήλιος[25]. Όλοι αυτοί μαζί με μικρή δύναμη Χειμαρριωτών, επιχειρούν με απόβαση στον όρμο Σπήλια για την κατάληψη της Χειμάρρας και την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους με τους οποίους συνεπλάκησαν στις 5 Νοεμβρίου 1912 και ο Σημαιοφόρος[26] Κωνσταντίνος Αγγελάκης από το καπετανάτο Κυρβιτσάκη του σώματος Γαλερού υψώνει την ελληνική σημαία στην Χειμάρρα[27][28]. Πέραν της Χειμάρρας απελευθερώνουν και τα χωριά του κατά πλειοψηφίαν ελληνικού καζά[29] της Χειμάρρας[30][31], Βούνο, Λιάτες, Δρυμάδες και Παλάσα, φθάνοντας ως την διάβαση του Λογαρά[32] και διακρίθηκε με το σώμα του και τους λοιπούς Κρήτες εναντίων των Αλβανών στη μάχη του Λογαρά στις 12/11/1912 και στη νικηφόρα μάχη της Παλάσσης (θέση Γκρόπα της περιοχής Λογαρά) εναντίων των Τούρκων στις 27 και κυρίως 28 Δεκεμβρίου 1912.[33][34][35][36] Στη μάχη αυτή χάνει 4 στρατιώτες, τους Χρήστο Δημητριάδη από Λαμία[37], Κοσμά Μπάμπη από Παλάσσα, Νικόλαο Σωτηράκο από Οίτο Οιτύλου Μάνης και Ιωάννη Στυλ. Νικητάκη από Καλή Συκιά Ρεθύμνης.[38] Στις 13/11/1912 το αποβατικό σώμα ενισχύθηκε με λόχο 100 ανδρών από την Κέρκυρα. Συνολικά με το σώμα του, έμεινε 5 μήνες στην περιοχή της επαρχίας Χειμάρρας.
Λοιπή Πολεμική Δράση
- Β' Βαλκανικός Πόλεμος: ο Γαλερός προτείνει στον Βενιζέλο να λάβει μέρος στον πόλεμο με το σώμα του.[39][40]
- Ένωση Κρήτης με Ελλάδα: Ο Γαλερός μαζί με τους Γαλλιανό, Γοβατζή, Βιστάκη και Νενεδάκη συγχαίρουν για την Ένωση τηλεγραφικά ως οπλαρχηγοί εθελοντικών σωμάτων τμήματος Ρεθύμνης τους αρχηγούς του Κράτους Βασιλιά Κωνσταντίνο και Κρήτα Πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος και απαντά με ευχαριστίες τηλεγραφικά και με αποδέκτη τον ίδιο τον Στυλιανό Γαλερό.[41][42]
- Κίνημα Εθνικής Αμύνης: Ο Στυλιανός Γαλερός ήταν από τα κορυφαία στελέχη του κινήματος Εθνικής Αμύνης στο Ρέθυμνο,[43] τότε που έλαβε και τον βαθμό του ανθυπολοχαγού.[44]
- Mακεδονικό Μέτωπο: Διεκρίθη στην μάχη της Δοϊράνης στις 5/18 Σεπτεμβρίου 1918.
- Ουκρανική Εκστρατεία: συμμετείχε ως ανθυπολοχαγός με την ΙΙ Μεραρχία και 7ο Σύνταγμα Πεζικού και διεκρίθη στη μάχη του Μαλ-Μπουγιαλήν (23-24 Μαρτίου 1919), τιμώμενος με πολεμικό σταυρό Γ' Τάξεως.[45]
- Μικρασιατική Εκστρατεία: Διακρίθηκε στην υπεράσπιση των Λύγδων Οδεμησίου από τους Τσέτες. Στις 29/4/1921[46] ή στις 28/5/1921[47] παραιτείται από το στράτευμα, κατόπιν αιτήσεως του, οπότε και επιστρέφει στο Ρέθυμνο.[48]
- Κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1922: Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή που οδήγησε στην έξωση του βασιλέα Κωνσταντίνου από την Ελλάδα από το επακόλουθο στρατιωτικό κίνημα Πλαστήρα - Γονατά, ήταν από τους Ρεθεμνιώτες Bενιζελικούς οπλαρχηγούς[49] που στα γεγονότα του Ρεθύμνου 15 με 17 Σεπτεμβρίου 1922, κατάφεραν με την ανάπτυξη πολιτοφυλακής, να σωθεί το Ρέθυμνο από την άναρχη δράση διαφόρων ένοπλων ομάδων και να περάσει στην Επαναστατική διοίκηση.[50] Mε τον αδερφό του Ιωάννη και τον ξάδερφο του Χαράλαμπο Γαλερό συγχαίρουν την Επαναστατική Κυβέρνηση Αθηνών για την εκτέλεσι των έξι στις 15/11/1922, που καταδικάστηκαν ως υπαίτιοι της Μικρασιατικής Καταστροφής.[51]
Μεταπολεμική Δράση
Eπαγγελματική Δράση
Διέμενε στο Ρέθυμνο σε σπίτι στην οδό Παπαμιχελάκη[52] που του είχε παραχωρήσει για τις πατριωτικές του υπηρεσίες το Κράτος[53] και εργαζόταν ως εμπορομελισσουργός[54].
Ενασχόληση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση
Υπάρχει οδός του Ρεθύμνου που φέρει το όνομά του, μεταξύ της συμβολής των οδών Κονδυλάκη και Ετεάρχου, καθώς και της οδού Μάρκελλου, στον Μασταμπά (ταχυδρομικός κώδικας 741 32), καθώς είχε υπηρετήσει και τον Δήμο Πόλεως Ρεθύμνης[55] επί δημαρχίας του συγγενή του Μενέλαου Παπαδάκη από τη θέση του αντιδημάρχου[56] (δημαρχιακού ή δημάρχοντος παρέδρου δήμου πόλεως Ρεθύμνης)[57][58][59][60])[61][62][63], ή δημάρχου αντ αυτού[64] όταν απουσιάζε από την πόλη ο δήμαρχος και του συνεργάτη του στην υπηρεσία πρασίνου [65], από την 5η Δεκεμβρίου 1922 έως 11/10/1924[66] ή τον Οκτώβριο 1925[67] ή 1η Δεκεμβρίου του 1925.[68] Σημαντική η δράση του, όπως η διάθεση τροχοφόρου καταβρεχτήρα για την λείανση των χωματινών οδών της πόλης του Ρεθύμνου[69] και ως δημαρχών Ρεθύμνου αποτρέπει κυβερνητικά μέτρα απαλλαγής κακοποιών στοιχείων που λυμαίνονταν την Κρήτη.[70] Είχε εκδηλώσει υποψηφιότητα το 1924 για νομαρχιακός σύμβουλος επαρχίας Ρεθύμνης.[71]
Πολιτική Δραστηριότητα
Στην Ακρόπολη του Βενιζελισμού[72], το Ρέθυμνο, θεωρούνταν ακραιφνής και καβίδικος φίλος του Κόμματος των Βενιζελικών Φιλελευθέρων,[73][74] γεγονός που αποδεικνύει με αρθογραφία του ο ιατρός Σταμάτης Ρολόγης, αναφερόμενος σε απεύχθεια του προς τον Μπολσεβικισμό.[75] Το 1916 ήταν αναπληρωματικό μέλος επαρχίας Ρεθύμνης του διοικητικού συμβουλίου του Κέντρου των Φιλελευθέρων.[76]
Eφεδρικό Κίνημα
Θεωρεί την οργάνωση εφεδρικού σωματείου στον νομό Ρεθύμνης ως απαραίτητη, προκειμένου να ελεγθούν όσοι από τους συνοπαδούς του ενήργησαν για τα δικά τους συμφέροντα, αντί να αποτρέψουν την ήττα του Βενιζέλου στις εκλογές του 1920 και την συνεπακόλουθη Μικρασιατική Καταστροφή.[77]
Συμμετέχει σε επιτροπή εφέδρων τον Ιανουάριο του 1925, ως έφεδρος αξιωματικός, η οποία με υπόμνημα της προς τον πρωθυπουργό Ανδρέα Μιχαλακόπουλο στις 11/1/1925 ημέρα Κυριακή[78] ζητάει την απαγόρευση βίαιης έξωσης εφέδρων εκ Μουσουλμανικών αστικών κτημάτων από τις τοπικές αρχές του Ρεθύμνου, καθώς ήταν έντονο το στεγαστικό πρόβλημα, ένεκα της συσσώρευσης προσφύγων στην πόλη του Ρεθύμνου μετά την Μικρασιατική Καταστροφή.[79] Αποδοκίμασαν προς τούτον τους συμπολίτες μέλη της επιτροπής επί του ελέγχου των αστικών κτημάτων ανηκόντων σε ανταλλαγέντας Μουσουλμάνους Χαρίλαο Πετυχάκη, Λεωνίδα Δρανδάκη και Ιωάννη Σκευάκη που έσπευσαν να υπογράψουν αποφάσεις εξώσεως εφέδρων.[80]
To 1928 με τον χωριανό του Ιωάννη Βούρβαχη και άλλους οπλαρχηγούς έθεσαν στην Βουλή εκκρεμή ζητήματα όπως την μέριμνα που έπρεπε να δείξει το Κράτος για τις υπηρεσίες τους στα πολεμικά μέτωπα.[81]
Θάνατος
Πέθανε[82] στις 21 Φεβρουαρίου του 1934, ημέρα Τετάρτη, από ανακοπή καρδιάς, εν μέσω πρωτοφανούς χιονιάς που είχε καταστρέψει ελαιόδεντρα και η νεκρώσιμος ακολουθία εψάλη την ίδια μέρα στον Ναό των Εισοδείων Ρεθύμνης χοροστατούντος του Μητροπολίτη Κρήτης Τιμοθέου Β΄ Βενέρη, ο οποίος και τον νεκρολόγησε. Επίσης επικήδειους γι' αυτόν δημοσίευσαν και εκφώνησαν ο γιατρός Μιχάλης Ευκλείδης[83], ο Επίσκοπος Ρεθύμνου και Αυλοποτάμου Τιμόθεος Βενέρης, από την εφημερίδα «Τύπος» ο διευθυντής Μάνος Τσάκωνας και ο προϊστάμενος τυπογραφείου Γεώργιος Γεωρβασάκης, ο αρχηγός του Πανεφεδρικού Συλλόγου Νομού Ρεθύμνου Αντρέας Παπαδάκης, ο Νομάρχης Ρεθύμνης Γ. Σήφακας, ο Ατσιπουλιανός οπλαρχηγός Μάρκος Αβάτζος[84][85] και ο πρόεδρος της λεγεώνας αγωνιστών Στυλιανός Μαρκιανός. Στεφάνια κατατέθηκαν από τον Γενικό Διοικητή Κρήτης Ιωάννη Μουτζουρίδη δια του Μάρκου Παχουλού, Δήμαρχο Ρεθύμνης Τίτο Πετυχάκη, Πανεφεδρικό Σύνδεσμο Νομού Ρεθύμνης, Ταμείο Ελαίας, Οικογένεια αδερφού του Ιωάννου Ανδρ. Γαλερού, συμπολεμιστές οπλαρχηγούς Ρεθύμνης, Ταμείο Εφέδρων πολεμιστών, Γεωργική Υπηρεσία και Γεωργικό Επιμελλητήριο Ρεθύμνης, του οποίου υπήρξε ταμίας[86].
O θάνατος του προκάλεσε αίσθηση και στο Πανελλήνιο, καθώς σε συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή εις μνήμην του.[87][88]
Παραπομπές
- Δράσις 10-10-1910 σελ. 2
- Jumbo Καζαμίας 2021 σελ. 4
- 1 Iανουαρίου 1878 αναφέρεται σε στρατιωτικά αρχεία η γέννηση του
- Κρητική Επιθεώρησις 21 Μαίου 1927 σελ.1
- οι υπόλοιποι ήταν οι υιοί του Βασίλειος και Ιωάννης, καθώς και οι Ανδρέας Πατράκης, Μιχ.Λ.Πατράκης, Γεώργιος Μαθιουδάκης, Στυλ.Στ.Γαλεράκης, Σπυρίδων Γαλεράκης, Γεώργιος Ηλιάκης (του Ηλία) ή Χαλίκης
- Φάκελος Θερίσου, Ιστορικό Αρχείο Κρήτης
- [http://www.saitoures.gr/forum/search.php?keywords=1903&sid=add74caec3d85ce2cc023e8b51d2cafa ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΤΟΥΣ 1903]
- Στρατιωτικός Φάκελος Γαλερού Στυλιανού, Υπηρεσία Στρατιωτικών Αρχείων
- Δράσις Δντης Λυκούργος Ν. Καφφάτος 5-3-1911 σελ.2
- εγγονή της η Πηνελόπη-Πόπη Γαλερού του Βασιλείου
- Η Ανωτέρα Διεύθυνσις Εσωτερικών της Κρητικής Πολιτείας μετά από εισήγηση των αρμόδιων κατά Νομό Επιτροπών δημοσιεύει την από 23/9/1902 απόφαση της στην Επίσημη Εφημερίδα της Κρητικής Πολιτείας στις 26 Σεπτεμβρίου του 1902 στο Τρίτον Τεύχος, Τέταρτον έτος(Δ') με Αρ.εφημερίδος 73 τα ονόματα των αγωνιστών κατά Τάξιν και κατά Νομόν
- Επικήδειος Γ. Λυράκη υπό δικηγόρου Γ. Παυλάκι ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΡΕΘΥΜΝΟ 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1949
- Επικήδειος για Τσικινά υπό δικηγόρου Γ. Παυλάκι ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ 1936
- Ο έμπιστος του Βενιζέλου Ρεθυμνιώτης οπλαρχηγός Στ. Γαλερός
- Dictionary of Greek Γαλερός, Στυλιανός
- ΣΚΟΠΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ «ΤΟ ΑΡΚΑΔΙ»
- O Boρειοηπειρωτικός Αγώνας έκδοση ΔΙΣ Αθήνα 1997 σελ. 569
- Επιστολικό δελτάριο. Διαστ. 89Χ137 χιλ. Οι Κρήτες πολεμιστές που αγωνίστηκαν στη Χειμάρρα της Β. Ηπείρου ανήκαν στο σώμα του Στυλιανού Γαλερού ή Καπετάνιου (Γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1878 στο χωριό Καλονύχτη. Καταγόταν από οικογένεια αγωνιστών κατά την Κρητική Επανάσταση.) Το αποκορύφωμα της πατριωτικής του δράσης ήταν η συμμετοχή του με εθελοντικό σώμα που αποτελείτο από 44 άνδρες στην απελευθέρωση της Χειμάρρας στις 5 Νοεμβρίου 1912. Συμμετείχαν και άλλες αντάρτικες ομάδες και δυνάμεις του Εθνικού στρατού υπό τον ταγματάρχη Σπυρίδωνα Σπυρομήλιο.
- ΣΑΙΤΟΥΡΙΑΝΟΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΓΑΛΕΡΟΥ
- Εμμανουήλ και Θεόδωρος Ξυλούρης-Οι δυο ήρωες της οικογένειας Ξυλούρη κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων 1912-13
- O αγώνας για την Βόρειο Ήπειρο Ιωάννης Καφετζόπουλος , Χαράλαμπος Φλόκας , Αγγελική Δήμα-Δημητρίου , Γενικό Επιτελείο Ελληνικού Στρατού (Ελλάδα) , Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού (Ελλάδα) σελ. 522
- Bασίλης Αναστασόπουλος Α' Βαλκανικός Πόλεμος Εκδόσεις Γκοβόστη
- Παρασκευή Ι. Παπαδάκη Φόρος τιμής σε έναν ήρωα Εμμανουήλ Χ. Παπαδάκης (1860-1913)
- Οι αετοί της Χειμάρρας
- 19 Μαΐου 1930, πεθαίνει στην Αθήνα ο Σπυρομήλιος - Άρνηση της Αλβανίας να κηδευτεί στην Χιμάρα
- Ρέθεμνος Σημεία των Καιρών 2 Μάνος Χ. Γοργοράπτης Ρέθυμνο 2018 σελ. 11
- [http://www.politistiko-rethymno.org/%CF%83%CE%B1%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%85/ ΣΑΙΤΟΥΡΙΑΝΟΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΓΑΛΕΡΟΥ Πολιτιστικό Ρέθυμνο[
- Ιστορικό & Λαογραφικό Μουσείο Ρεθύμνης Αθήνα 2017 σελ.55 Αρχείο ΙΛΜΡ φώτο 61
- Χιμάρα-Ιστορική αναδρομή Κ.Χατζηαντωνίου
- υπαγόταν στο σαντζάκι Αργυροκάστρου και αποτελούνταν από τα σαφή ελληνικά χωριά Χειμάρρα, Κηπαρό, Κούδεσι, Πήλιουρι, Βούνος, Δρυμάδες, Παλιάσσα, τα σαφή αλβανικά χωριά Κούτσι, Μπολένα, Μπόρσι, Κολαράτες και το κατά πλειοψηφίαν Αλβανικό Τσοράϊ
- Μιχάλης Κοκολάκης Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΣΤΟ ΣΑΛΝΑΜΕ ΤΟΥ 1895 σελ. 288
- Η συμβολή του σώματος του οπλαρχηγού Στυλιανού Γαλερού στην απελευθέρωση της Χιμάρας στις 5 Νοεμβρίου 1912
- Eφημερίδα Εμπρός 14/1/1913 σελ.3 & 4
- Στου Λογαρά τη ράχη, κάνει ο Γαλερός τη μάχη, με πενήντα παλικάρια, λευτερώνει τη Χειμάρρα
- Νικηφόρος μάχη 28ης Δεκεμβρίου 1912 στη διάβαση Λογαρά της επαρχίας Χιμάρας
- Σκρίπ 4/1/1913, Σελίδα: 2 Η μάχη εις την Κιάφα
- ΑΞΙΟΜΙΜΗΤΟΣ ΠΡΑΞΙΣ
- Νικητάκης Ιωάννης Πατρώνυμο Στυλιανός Νομός γέννησης Ρεθύμνης Ο.Τ.Α. γέννησης Αγίου Ιωάννου Οικισμός γέννησης Καλή Συκιά Περίοδος Βαλκανικοί Πόλεμοι Ημερομηνία θανάτου 1/12/1912 Τόπος θανάτου Χειμάρρα
- Επιστολή του Στυλιανού Α.Γολερού προς τον Ε.Βενιζέλο με την οποία του ζητεί να τον καλέσει να υπηρετήσει μαζί με το αντάρτικο σώμα του στον πόλεμο κατά της Βουλγαρίας και δη στην περιοχή της Θράκης.
- Επιστολή κατ' εντολή του Ε.Βενιζέλου προς πιθανότατα τον Στυλιανό Α.Γολερό με την οποία του γνωστοποιείται ότι ο Πρωθυπουργός αποφάσισε να μη λάβουν μέρος αντάρτικα σώματα στον πόλεμο αυτό.
- Πως έζησε το Ρέθυμνο τη μεγάλη μέρα της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα
- Κρητική Επιθεώρησις 7/12/1913 σελ.3
- Καταρτισμός Σώματος Κρητική Επιθεώρησις 28 Σεπτεμβρίου 1916 σελ.2
- Kρητική Επιθεώρησις 10/6/1917 σελ.2
- Αρχείον Στυλιανού Ανδρ. Γαλερού
- Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
- Eπιστολή Στυλιανού Γαλερού προς Κατεχάκη 11/12/1930
- Κρητική Επιθεώρησις 12/6/1921 σελ.2
- Oι υπόλοιποι ήταν οι Νικόλαος Ψαρρός, Χαράλαμπος Λιαντρής, Δημήτριος Μαμαλάκης, Εμμανουήλ Λαμπρινός, Ευάγγελος Γαλλιανός και Ευάγγελος Σταυριανάκις
- Κρητική Επιθεώρησις 21/9/1922 σελ.2 Η ΠΟΛΙΣ ΜΑΣ ΕΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙ
- Δημοκρατία 20/11/1922 σελ.3
- Ρεθυμνοδωνυμικά...κάθε δρόμος και μια ιστορία... σελ.235
- Mαρτυρία Ανδρέα Ιωσ. Γαλερού
- To λαδαδικό του ήταν στην οδό Εθνικής Αντιστάσεως 51, η σημερινή Θεσσαλονικιά
- Τον Ιούλιο 1924 με προεδρικό διάταγμα ο δήμος μετονομάζεται σε Δήμο Ρεθύμνης με την ενσωμάτωση πέραν της πόλης και των συνοικισμών Γάλλου, Κουμπέ, Μασταμπά, Μεσκηνιάς, Περβολίων, Ιρφάνη, Πρεβέλη, Ρισβάνη, Σκαρπίτση και Φουρφουριανού
- o Γιάννης Ευθυβούλου Τσουδερός τον περιγράφει ως Στυλιανός Γαλερός απ'τον Καλονύκτη, δυτικά του Ρεθέμνου, απ'όπου όλοι οι Γαλεροί του Ρεθέμνου ως το 1994 που έγραψε το βιβλίο του για το Ρέθυμνο, εθελοντής στην Ήπειρο, ανθυπολοχαγός, δημοτικός σύμβουλος Ρεθέμνου κατά τη δημαρχία του Μενέλαου Παπαδάκη, μαγαζάτορας στον δρόμο της Μεγάλης Πόρτας
- Nέος Δημαρχιακός Πάρεδρος Κρητική Επιθεώρησις 11 Δεκεμβρίου 1922 σελ.2 Μικραί Ειδήσεις
- Κρητική Επιθεώρησις 19/11/1923 σελ.2
- Κρητική Επιθεώρησις 22/11/1923 σελ.2
- Κρητική Επιθεώρησις 30/11/1923 σελ.2
- Δημοκρατία 4/11/1923 σελ.2
- Δημοκρατία 13/3/1924 σελ.2
- Kρητική Επιθεώρησις 8/3/1924 σελ.2
- Kρητική Επιθεώρησις 13/7/1924 σελ. 3 & 2
- [https://www.goodnet.gr/news-item/tha-upago-eis-tous-kipous-episkepseis-sto-astiko-prasino-tou-rethumnou-25675.html Θα υπάγω εις τους κήπους. Επισκέψεις στο αστικό πράσινο του Ρεθύμνου[
- Διορισμός δημαρχιακού πάρεδρου Τίτου Πετυχάκη
- Θα υπάγω εις τους κήπους του Ρεθύμνου
- Η ιστορία των Δημάρχων από το 1882 – 2014 του Γ. Σταράκη Εφημερίδα Ρέθεμνος 16 Σεπτεμβρίου 2014
- Δημοκρατία τέλη Ιουλίου 1924 σελ.4
- Κρητική Επιθεώρησις 3 Αυγούστου 1924 σελ.2 & 3
- Kρητική Επιθεώρησις 12 Οκτωβρίου 1924 σελ.2
- Οι γιατροί ήταν φάροι ελπίδας για τους Ρεθεμνιώτες
- ΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1925
- Πάνθεον Βενιζελικών στο Ρέθυμνο
- Kρητική Επιθεώρησις 24/7/1924 σελ.1 & 2
- Γιάννη Ευθύβουλου Τσουδερού Αφιέρωμα στην Ιστορία της Κρήτηςς κ' ειδικότερα του Ρεθέμνου 1536 ως 1924 σελ.173-174
- Δημοκρατία 24/12/1922 σελ.3
- Πίνακες αντιστοίχισης ημέρας του μήνα με ημέρα της εβδομάδας - Συνοπτικό διαρκές ημερολόγιο
- Κρητική Επιθεώρησις 25/1/1925 σελ.2 στήλη Μικραί Ειδήσεις
- Κρητική Επιθεώρησις 18/1/1925 σελ.2
- Εν υπόμνημα των Οπλαρχηγών προς την Βουλήν
- σελ.170 Κρητική Επιθεώρησις 22 Φεβρουαρίου 1934 σελ.2 ΠΕΝΘΗ ΣΤΥΛ. Α. ΓΑΛΕΡΟΣ
- σελ.174 Κρητική Επιθεώρησις 24 Φεβρουαρίου 1934 σελ.2 ΣΤΟΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΝ ΣΤ.ΓΑΛΕΡΟΝ
- σελ.182 Κρητική Επιθεώρησις 1 Μαρτίου 1934 σελ.2 Λόγος εκφωνηθείς υπο του οπλαρχηγού κ. Μάρκου Αβάτζου
- Έργα και ημέρες του Ατσιποπουλιανού Μάρκου Αβάτζου
- Mεσόγειος 4/1/1953 σελ. 3
- Αρχείο Παγώνη Ευστρ. Γεώργιου, δικηγόρου Ρεθύμνης
Πηγές
- Ιστορία Βαλκανοτουρκικού Πολέμου 2 τόμοι
- Ο έμπιστος του Βενιζέλου Ρεθυμνιώτης οπλαρχηγός Στ. Γαλερός εφημερίδα Πατρίς Ηρακλείου
- Βιβλιοθήκη Βουλής των Ελλήνων φιλμ 87 αναγγελία θανάτου Στυλιανού Γαλερού: Εφημερίδα Ο Τύπος, 22 Φεβρουαρίου 1934 σελ.2 Στυλιανός Α. Γαλερός και σελ.3 Ληξιαρχείον Ρεθύμνης Γεννήσεις - Γάμοι - Θάνατοι 21 Φεβρουαρίου 1934
- Εφημερίδα Παρατηρητής Χανίων 6 Μαρτίου 1934, σελ.2: αναφορά για θάνατο Γαλερού
- Βιβλιοθήκη Βουλής των Ελλήνων φιλμ 111 πιστοποίηση ώρας θανάτου Στυλιανού Γαλερού, μέλους του διοικητικού συμβουλίου Γεωργικού Επιμελητηρίου Ρεθύμνης: Εφημερίδα Ο Τύπος, 8 Μαρτίου 1934 Εις μνήμην Στ.Γαλερού σελ.2
- Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια έτος 1929: λήμμα Γαλερός Στυλιανός τόμος 2, παράρτημα σελ. 508, https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/e/3/e/metadata-01-0001601.tkl&do=276657_02.pdf&pageno=512&width=619&height=906&maxpage=843&lang=en
- Ανέκδοτα των δύο μας πολέμων: Ηλία Οικονομόπουλου: σελ.43/83, Οι αετοί της Χειμάρρας, http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/7/0/3/metadata-1lmlp0p8bfvus3a4n2qej80qd2_1305719620.tkl&do=89160_w.pdf&pageno=43&width=841&height=595&maxpage=268&lang=en
- Μάρκος Αβάτζος με επικήδειο για Στυλιανό Γαλερό, Κρητική Επιθεώρησις 1 Μαρτίου 1934, φιλμ 182, σελ.2: http://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=40391&seg=7499
- Στυλιανός Ανδ. Γαλερός: Έτρεφε τους στρατιώτες του με δικά του έξοδα