Loading...

Κατηγορίες

Πέμπτη 05 Απρ 2018
Δυτικό Κουρδιστάν (Rojava)
Κλίκ για μεγέθυνση

 

 

Κουρδιστάν Συρία (Rojava)

 

 

                                                       Οι οικογένεια του Μπεντιρχάν

Οι Κούρδοι στη Συρία ζουν στις βόρειες περιοχές και αριθμούν σήμερα 2,5 έως 3 εκατομμύρια. Ένα εκατομμύριο από αυτούς ζει στη συνοριακή ζώνη Συρίας – Τουρκίας – Ιράκ. Οι Κούρδοι της Συρίας δεν θεωρούν εαυτούς μειονότητα. Πιστεύουν ότι τα εδάφη τους αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της γης του Κουρδιστάν. Έως τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτό το τμήμα του Κουρδιστάν ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στη συνέχεια πέρασε μαζί με τη Συρία στον έλεγχο των Γάλλων. Η επικυριαρχία της Γαλλίας με άμεσο και έμμεσο τρόπο συνεχίστηκε μέχρι το 1946. Την περίοδο εκείνη (1916-1946) οι Κούρδοι απολάμβαναν σχετική πολιτιστική ελευθερία, η Συρία είχε γίνει καταφύγιο για τους καταδιωκόμενους αγωνιστές και διανοούμενους του Κουρδιστάν-Τουρκίας.

 

                                                                     Ο Τζιγερχούν

Μετά το 1946, η διακυβέρνηση της χώρας πέρασε στα χέρια των Αράβων εθνικιστών, με τη δημοκρατία δυτικού τύπου να παραμένει ακόμη άγνωστη στη χώρα. Οι πολιτικές και πολιτιστικές ελευθερίες των Κούρδων συρρικνώθηκαν. Τα κουρδικά πολιτικά κόμματα λειτουργούν παράνομα. Το πρώτο κουρδικό, πολιτικό κόμμα «Δημοκρατικό Κόμμα Κούρδων Συρίας» (El Party) ιδρύθηκε στην παρανομία το 1957. Κι άλλα κόμματα ιδρύθηκαν, διασπάσεις και ενώσεις ακολούθησαν. Σήμερα, τα κυριότερα πολιτικά κόμματα στο Κουρδιστάν Συρίας είναι τα εξής:

1. Δημοκρατικό Κόμμα Κούρδων Συρίας (ΕΙ Party)

2. Προοδευτικό Δημοκρατικό Κόμμα Κούρδων Συρίας (PPDKS)

3. Κόμμα Ένωσης των Κούρδων (ΥΕΚΙΤΙ)

4. Σοσιαλιστικό Κόμμα Κουρδιστάν Συρία (PSK-Syria)

5. Ενότητα των Λαών (Hevgirtina Gel)

Ο αγώνας των Κούρδων στη Συρία είχε ανέκαθεν μόνον πολιτικό χαρακτήρα. Αλλά οι Κούρδοι της Συρίας έχουν υποστηρίξει ενεργά τον ένοπλο αγώνα των Κούρδων του Ιράκ. Επίσης, αν και με κάποιες επιφυλάξεις, υποστήριξαν τον ένοπλο αγώνα του ΡΚΚ. Αρκετοί Κούρδοι της Συρίας πολέμησαν με τους μαχητές του ΡΚΚ. Όμως για διάφορους λόγους οι πολιτικές οργανώσεις του Κουρδιστάν Συρίας κρατούν αποστάσεις από το ΡΚΚ. Ο κυριότερος λόγος είναι η διπλή πολιτική της συριακής κυβέρνησης: Από τη μια πλευρά στηρίζει το ΡΚΚ και από την άλλη για λόγους εδαφικής ακεραιότητας αρνείται να αναγνωρίσει την ύπαρξη Κούρδων στα «δικά της» εδάφη της. Ο κρατικός μηχανισμός του προέδρου Χαφέζ ελ Ασάντ πιέζει τους Κούρδους της Συρίας να συμμετέχουν στον ένοπλο αγώνα του ΡΚΚ. Αλλά, οι Κούρδοι της Συρίας γνωρίζουν καλά ότι ο Χαφέζ ελ Άσαντ τούς χρησιμοποιεί στο πλαίσιο της ιστορικής αντιπαλότητάς του με την Τουρκία. Η τελευταία συμφωνία μεταξύ Συρίας και Τουρκίας – που οδήγησε στην αναγκαστική φυγή του Οτζαλάν από τη Συρία– απέδειξε περίτρανα αυτήν την αλήθεια και τα πραγματικά αισθήματα της Συρίας εν γένει απέναντι στο κουρδικό ζήτημα.

 

Το 1993, ο γ.γ. του PSK Κεμάλ Μπουρκάϊ και ο πρόεδρος του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτζαλάν υπέγραψαν πρωτόκολλο συνεργασίας 

 

Οι κουρδικές εφημερίδες, τα περιοδικά και η κουρδική μουσική είναι απαγορευμένα αγαθά. Καθώς η χρήση της κουρδικής γλώσσας δεν επιτρέπεται, δεν λειτουργούν κουρδικά σχολεία, ούτε ραδιοφωνικοί σταθμοί . σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν στο Κουρδιστάν Ιράν και ό,τι συμβαίνει σήμερα στο Κουρδιστάν Ιράκ.

Τζεμιλ Τουραν Μπαζιντι

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου