Ο Αλή Πασάς αντιμετώπιζε τη σθεναρή άρνηση των αγωνιστών Σουλιωτών, ακόμη και στις πλέον δελεαστικές του προτάσεις. Ήθελε με κάθε τρόπο να κάμψει το αγωνιστικό τους φρόνημα και να τους καθυποτάξει. Προκειμένου να επιτύχει το σκοπό του, προσπάθησε να διαφθείρει ακόμη και τον φλογερό πατριώτη Τζίμα Ζέρβα, σθεναρό αγωνιστή για την απελευθέρωση των Ελλήνων από τον τουρκικό ζυγό. Εάν αυτό το επιτύγχανε, θα κατόρθωνε να καθυποτάξει όλους τούς Σουλιώτες.

Με πρεσβευτές του, ο Αλή Πασάς υπόσχεται στο Ζέρβα ιδιαίτερες τιμές. Επιπλέον, τον διαβεβαιώνει ότι θα του προσφέρει περίπου οκτακόσια πουγκιά, χρηματικό ποσό πολύ μεγάλο. Ο Ζέρβας, χωρίς να επηρεασθεί από τα καμώματα του Αλή Πασά, του αποστέλλει την ακόλουθη επιστολή στις 4 Μαΐου 1801: «Σ’ ευχαριστώ, Βεζύρη μου, δια την αγάπην οπού έχεις εις εμένα, αλλά τα οκτακόσια πουγκιά, παρακαλώ, μη μου τα στείλης, επειδή δεν ηξεύρω να τα μετρήσω, κι αν ήξευρα, πάλιν δεν ήμουν ευχαριστημένος να σοι δώσω ούτε μίαν πέτραν τής πατρίδος μου δι’ αντιπληρωμήν, και όχι πατρίδα, ως φαντάζεσαι· την τιμήν οπού μ’ υπόσχεσαι, μ’ είναι άχρηστος, πλούτος και τιμή εις εμέ είναι τα άρματά μου, με τα όποια φυλάττω και τιμώ την πατρίδα μου, αθανατίζω και τ’ όνομά μου».