Loading...

Κατηγορίες

Δευτέρα 14 Δεκ 2015

 

 

Η αυθάδεια, ως κοινωνικό μειονέκτημα συμπεριφοράς, δεν είναι κάτι το νέο στη ζωή μας. Ως αρνητικό φαινόμενο, χαρακτηρίζεται η άκοσμος αλαζονεία, η απειθαρχία που εκδηλώνεται με λόγια ή με πράξεις. Ο Αριστοτέλης δίνοντας τον ορισμό της σεμνότητας, την τοποθετεί ανάμεσα στην αυθάδεια και στην αρέσκεια (την προσήκουσα συμπεριφορά) , να μην το πούμε και γαλιφιά. Αυθάδεια είναι η θρασυστομία, η έλλειψη σύνεσης, η ιδιογνωμοσύνη (ισχυρογνωμοσύνη, το πείσμα που λέμε) Είναι και η ωμότητα, η τραχιά συμπεριφορά του απαίδευτου, του χωρικού. Αυθάδης είναι αυτός που καταφρονεί τους άλλους, ακόμη και τους ανωτέρους του. Η αυθάδεια δεν είναι μόνο συμπεριφορά καταφανής είναι και γραπτή, ανευρίσκεται σε κείμενα, στο ύφος του γραπτού λόγου. Εκεί συγχέεται με την ύβρι, με την προσβολή της προσωπικότητας του άλλου και ακολουθεί δίωξη, η προστασία του Νόμου.

 

Την ανεξέλεγκτη συμπεριφορά, όταν η έριδα μεταξύ δύο προσώπων παρατραβήξει, δεν αποδέχεται ο κανόνας της κοινωνικής ευπρέπειας και της ειρηνικής συμβίωσης και κακοχαρακτηρίζει τον υπαίτιο ή τους υπαιτίους. Ο αυθάδης, που έχει χάσει την ψυχραιμία του, είναι ως ένα σημείο και κοινός υβριστής. Γενικώς οι υβριστές είναι αυθάδεις τύποι. Διακατέχονται από ένα υπερεγώ και δε σκέπτονται ούτε τις συνέπειες που ακολουθούν την έξαψή τους. Στις πολιτικές κόντρες που προβάλλονται από την τηλεόραση, οι αυθάδεις συνομιλητές ενώ φαίνονται να κερδίζουν στα σημεία, χάνουν τελικά τον αγώνα, από τους πλέον εχέφρονες και ψύχραιμους.

Η αυθάδεια που κάλυψε το σημερινό σχόλιο, είναι και πρόβλημα του χαρακτήρα των ανθρώπων αλλά και κληρονομικό κουσούρι. Ο λαός μας έχει διατυπώσει σοφές ρήσεις σε παροιμίες και αποφθέγματα, με τα οποία στιγματίζει τις άκοσμες συμπεριφορές, έστω και αν υπάρχουν και σκέψεις υγιείς που χάνουν την αξία τους με τον τρόπο που διατυπώνονται.

 

Ανδρέας Φλογεράς

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου