Ο Ονώριος Γ΄ (Papa Onorio III, 1150 – 18 Μαρτίου 1227), γεννημένος Σένσιο Σαβέλλι, ήταν Πάπας από το 1216 μέχρι το 1227. Γεννήθηκε στη Ρώμη, γιος του Αϊμέρικο. Ήταν μέλος της Ρωμαϊκής οικογένειας Σαβέλλι.[1]
Για μια περίοδο ήταν κανονικός στην εκκλησία της Σάντα Μαρία Ματζόρε και αργότερα έγινε Καμεράριος της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας τον Ιανουάριο του 1188 και Καρδινάλιος Διάκονος της Σάντα Λουτσία στο Σίλικε στις 20 Φεβρουαρίου 1193. Υπό τον Πάπα Κλήμεντα Γ΄ και τον Πάπα Κελεστίνο Γ΄ ήταν θησαυροφύλακας της Ρωμαϊκής Εκκλησίας, με αξιοσημείωτη την κατάρτιση του Liber Censuum, και χρημάτισε ενεργών Αντικαγκελάριος της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας από το 1194 μέχρι το 1198.
Το 1197 έγινε δάσκαλος του μελλοντικού Άγιου Ρωμαίου Αυτοκράτορα Φρειδερίκου Β΄, ο οποίος είχε δοθεί ως ward στον Πάπα Ιννοκέντιο Γ΄ από την χήρα Αυτοκράτειρα Κωνστάντζα της Σικελίας.
Ο Ιννοκέντιος Γ΄ τον αναγόρευσε Καρδινάλιο-Ιερέα το 1200 και απέκτησε τον Titulus του Ss. Ioannis et Pauli. Εκδιώχθηκε από Καμεράριος της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας το 1198, αλλά περίπου την ίδια περίοδο ανέλαβε την θέση του Καμεράριου του Ιερού Κολλεγίου των Καρδιναλίων.
Ο Πάπας Ονώριος Γ΄ από τον Τζιότο.
Στις 18 Ιουλίου 1216, δεκαεπτά καρδινάλιοι παρόντες στο θάνατο του Ιννοκέντιου Γ΄ συνήλθαν στην Περούτζα (όπου ο Ιννοκέντιος Γ΄ είχε πεθάνει δύο ημέρες νωρίτερα) με τον σκοπό να εκλέξουν έναν νέο Πάπα. Η προβληματική κατάσταση στην Ιταλία, η απειλητική συμπεριφορά των Τατάρων, και ο φόβος ενός σχίσματος έκανε τους καρδινάλιους να συμφωνήσουν σε μαι εκλογή μέσω συμβιβασμού. Οι Καρδινάλιοι Ουγκολίνο της Όστια (μετέπειτα Πάπας Γρηγόριος Θ΄) και Γκουίντο του Πρενέστε εξουσιοδοτήθηκαν να διορίσουν τον νέο Πάπα. Επέλεξαν τον Σένσιο Camerario, ο οποίος δέχθηκε την τιάρα με απροθυμία και έλαβε το όνομα Ονώριος Γ΄. Χρίστηκε στην Περούτζα στις 24 Ιουλίου και στέφθηκε στη Ρώμη στις 31 Αυγούστου. Ανέλαβε τον καθεδρικό ναό του Λατερανού στις 3 Σεπτεμβρίου 1216. Ο ρωμαϊκός λαός ενθουσιάστηκε διδιαίτερα με την εκλογή, επειδή ο Ονώριος Γ΄ ήταν ο ίδιος Ρωμαίος και με την άκρατη καλωσύνή του είχε γίνει προσφιλής στις καρδιές όλων.
Όπως ο διάσημος προκάτοχός του Ιννοκέντιος Γ΄, αφιερώθηκε στην επίτευξη δύο μεγάλων στόχων: την ανάκτηση των Αγίων Τόπων κατά την Πέμπτη Σταυροφορία και μια πνευματκή μεταρρύθμιση ολόκληρης της Εκκλησίας. Αλλά αντίθετα με τον Ιννοκέντιο Γ΄, προσπάθησε για αυτά τα επιτεύγματα με καλωσύνη και και επιείκια παρά με πυγμή και δριμύτητα.
Πέμπτη Σταυροφορία
Πορτρέτο του Ονώριου Γ΄: λεπτομέρεια από το μωσαϊκό της αψίδας της Βασιλικής του Αγίου Παύλου Εκτός των Τειχών (1220) (Ρώμη, Ιταλία)
Η Πέμπτη Σταυροφορία υποστηρίχθηκε από την Σύνοδο του Λατερανού του 1215, και ο Ονώριος άρχισε τις προετοιμασίες για να ξεκινήσει μια σταυροφορία το 1217. Για να προμηθευτούν τα απαραίτητα μέσα για αυτή την κολοσσιαία προσπάθεια, ο Πάπας και οι καρδινάλιοι θα συνεισέφεραν το ένα δέκατο του εισοδήματός του επί μια τριετία. όλοι οι άλλοι εκκλησιαστικοί θα συνεισέφεραν το ένα δωδέκατο. Αν και το ποσό που συγκεντρώθηκε ήταν σημαντικό , δεν ήταν οπωσδήποτε επαρκές για μια γενική σταυροφορία όπως σχεδίαζε ο Ονώριος Γ΄.
Παραπομπές
- Το αρχικό κείμενο προέρχεται από την 9η έκδοση της Εγκυκλοπαίδειας Μπιτάνικα (1881).