Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 25 Φεβ 2022
Αντωνίνος ο Ευσεβής
Κλίκ για μεγέθυνση

 





Αντωνίνος Πίος
Antoninus Pius Glyptothek Munich 337 cropped.jpg
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Titus Aelius Hadrianus Antoninus Augustus Pius (Λατινικά)
Γέννηση 19  Σεπτεμβρίου 86[1]
Lanuvium
Θάνατος 7  Μαρτίου 161[1]
Lorium
Αιτία θανάτου πανώλη
Συνθήκες θανάτου φυσικά αίτια
Τόπος ταφής Κάστρο Σαν Άντζελο
Χώρα πολιτογράφησης Αρχαία Ρώμη
Θρησκεία Ρωμαϊκή θρησκεία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος Φαυστίνα η Μεγάλη[2]
Σύντροφος Galeria Lysistrate
Τέκνα Μάρκος Αυρήλιος
Λούκιος Βήρος
Φαυστίνα η Νεότερη[3]
Marcus Galerius Aurelius Antoninus
Aurelia Fadilla
Marcus Aurelius Fulvus Antoninus
Γονείς Titus Aurelius Fulvus και Αδριανός και Arria Fadilla
Θετοί γονείς Publius Julius Lupus
Αδέλφια Julia Fadilla (ετεροθαλής αδελφή από μητέρα)
Arria Lupula (ετεροθαλής αδελφή από μητέρα)
Οικογένεια Δυναστεία των Αντωνίνων
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα Ρωμαίος αυτοκράτορας (138–161)
Ρωμαίος συγκλητικός
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τίτος Φούλβος Αίλιος Αδριανός Αντωνίνος (Titus Fulvus Aelius Hadrianus Antoninus Augustus Pius, 19 Σεπτεμβρίου 86 - 7 Μαρτίου 161), γνωστός ως Αντωνίνος ο Ευσεβής (Antoninus Pius), ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 138 έως το 161. Ήταν θετός γιος και διάδοχος του Αδριανού. Η «Historia Augusta» δίνει αρκετές εξηγήσεις για το προσωνύμιο του Αντωνίνου «Ευσεβής» («Pius»). Οι επικρατέστερες είναι ότι του απονεμήθηκε από τη Σύγκλητο είτε επειδή την έπεισε να θεοποιήσει τον προκάτοχό του Αδριανό και τίμησε ποικιλοτρόπως τη μνήμη του είτε επειδή ήταν πράος και δεν έβλαψε κανένα

Καταγόταν από αριστοκρατική και πλούσια οικογένεια. Ξεχώριζε για την ωραιότητά του, την ευγένεια, τη φιλοπονία, τη μόρφωση και την τιμιότητα. Διαδέχτηκε τον Αδριανό το 138, αφού διήλθε από όλη την κλίμακα της ρωμαϊκής ιεραρχίας και υιοθετήθηκε από αυτόν.
Στις αρχές της βασιλείας του κατέθεσε την τεράστια ατομική του περιουσία στο δημόσιο ταμείο. Διέγραψε φόρους, έκανε δωρεές σε πολίτες, μοίραζε άρτο και διοργάνωνε θεάματα, αλλά παρ' όλα αυτά τα οικονομικά του κράτους ήταν ανθηρότατα κατά τον θάνατό του. Στη Σύγκλητο συμπεριφερόταν σαν απλό μέλος της και ποτέ δεν έπαιρνε αποφάσεις χωρίς να συμβουλευτεί τους ηγέτες της. Περιέστειλε την αυστηρότητα του νόμου, θέσπισε ευεργετικές διατάξεις για τους δούλους, φρόντισε για την εκπαίδευση άπορων νέων και έδωσε σε διδασκάλους και φιλοσόφους προνόμια συγκλητικών. Φαίνεται ότι δεν ήταν αυστηρός με τους Χριστιανούς -τουλάχιστον όχι περισσότερο από άλλους αυτοκράτορες. Απέφευγε τους πολέμους κι επαναλάμβανε συνεχώς τη ρήση του Σκιπίωνα "προτιμώ να σώσω ένα πολίτη παρά να σκοτώσω χίλιους εχθρούς". Αναγκάστηκε όμως σε μικροπολέμους για την καταστολή εξεγέρσεων στη Βρετανία, στη Μαυριτανία και στην Ιουδαία.

Ήταν ιδιαίτερα δίκαιος ως ηγεμόνας και η φήμη του είχε φθάσει μέχρι τις Ινδίες, όπου ηγεμόνες της περιοχής ζητούσαν τη διαιτησία του σε διαφορές με τους Βακτριανούς και τους Υρκανούς. Η βασιλεία του θεωρείται μια από τις καλύτερες περιόδους της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και όχι μόνο. Φαινόταν ότι είχε επιτευχθεί η ιδεώδης διακυβέρνηση. Θετός γιος και διάδοχος ήταν ο επίσης περίφημος Μάρκος Αυρήλιος. Απεβίωσε το 161 μ.Χ.

Παραπομπές

  1.  
 
Προηγούμενος
Αδριανός
Αυτοκράτορας της Ρώμης
138-161 μ.Χ.
Επόμενος
Λεύκιος Βήρος & Μάρκος Αυρήλιος
 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου