Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 26 Ιούλ 2020
Η δολοφονία της Ηλέκτρας Αποστόλου και η δίκη παρωδία για τους εγκληματίες συνεργάτες των Γερμανών του την σκότωσαν με φρικτό τρόπο
Κλίκ για μεγέθυνση

Το πρωί της 26ης Ιουλίου 1944, το πτώµα µιας άγνωστης γυναίκας περίπου 35 ετών µεταφέρεται στο νεκροτοµείο από το Σταθµό Α’ Βοηθειών.

Το συνοδευτικό έγγραφο πληροφορεί πως παραλήφθηκε από το σφαγείο του ξενοδοχείου «Κρυστάλ» και η έκθεση του ιατροδικαστή πιστοποιεί φριχτές παραµορφώσεις και κακώσεις στο σώµα και στο κεφάλι από µαστίγιο και άλλα όργανα «συνεπεία των οποίων επήλθε ο  θάνατος».

Πριν η σήµανση εξακριβώσει την ταυτότητα της νεκρής, η ΚΟΑ του ΚΚΕ ήδη γνώριζε πως είχε χάσει ένα από τα µαχητικότερα στελέχη της, την Ηλέκτρα Αποστόλου, µέλος της ΕΠ και υπεύθυνη για τη διαφώτιση όλης της Αθήνας, που είχε συλληφθεί το πρωί της προηγούµενης στη διασταύρωση Ιθάκης και Γ’ Σεπτεµβρίου από την Οµάδα Παρθενίου της Ειδικής Ασφάλειας.

Το επόμενο διάστημα ένα πρωτοφανές κύμα εκτελέσεων σάρωνε την πόλη.
Μέσα σε μια µόνο εβδοµάδα (1-7 Αυγούστου), 50 άτοµα έχασαν τη ζωή τους σε διάφορα σημεία της Αθήνας, χτυπημένα από αόρατους εκτελεστές της ΟΠΛΑ.

Ήταν «ο λαός της Αθήνας που εκδικήθηκε το µαρτυρικό θάνατο της Ηλέκτρας τιµωρώντας παραδειγµατικά τους βασανιστές της».
Πάνω στα πτώματα βρίσκονταν μικρά σημειώματα µε το όνοµα «Ηλέκτρα» και ένα διαφορετικό κάθε φορά αριθμό που αντιπροσώπευε αυτό που και οι λιγότερο οξυδερκείς του κατοχικού στρατοπέδου αντιλαµβάνονταν ως πληρωµή για το θάνατο ενός πρωτοκλασάτου στελέχους του ΚΚΕ.

Ανώτερα ή μεσαία στρατιωτικά στελέχη, χωροφύλακες και ταγµατασφαλίτες βρίσκονταν εκτελεσμένοι, οι περισσότεροι σε συνοικίες που είχαν τη φήμη «κοµµουνιστικών προπυργίων» στην πρωτεύουσα 



Το πρωί της 26ης Ιουλίου 1944, το πτώµα µιας άγνωστης γυναίκας περίπου 35 ετών µεταφέρεται στο νεκροτοµείο από το Σταθµό Α’ Βοηθειών 1. Το συνοδευτικό έγγραφο πληροφορεί πως παραλήφθηκε από το σφαγείο του ξενοδοχείου «Κρυστάλ» και η έκθεση του ιατροδικαστή πιστοποιεί φριχτές παραµορφώσεις και κακώσεις στο σώµα και στο κεφάλι από µαστίγιο και άλλα όργανα «συνεπεία των οποίων επήλθε ο  θάνατος»2.

Πριν η σήµανση εξακριβώσει την ταυτότητα της νεκρής, η ΚΟΑ ήδη γνώριζε πως είχε χάσει ένα από τα µαχητικότερα στελέχη της, την Ηλέκτρα Αποστόλου, µέλος της ΕΠ και υπεύθυνη για τη διαφώτιση όλης της Αθήνας, που είχε συλληφθεί το πρωί της προηγούµενης στη διασταύρωση Ιθάκης και Γ’ Σεπτεµβρίου από την Οµάδα Παρθενίου της Ειδικής Ασφάλειας 3.

Το επόµενο διάστηµα ένα πρωτοφανές κύµα εκτελέσεων σάρωνε την πόλη.
Μέσα σε µια µόνο εβδοµάδα (1-7 Αυγούστου), 50 άτοµα έχασαν τη ζωή τους σε διάφορα σηµεία της Αθήνας, χτυπηµένα από αόρατους εκτελεστές της ΟΠΛΑ 4.

Ήταν «ο λαός της Αθήνας που εκδικήθηκε το µαρτυρικό θάνατο της Ηλέκτρας τιµωρώντας παραδειγµατικά τους βασανιστές της» 5 Πάνω στα πτώµατα βρίσκονταν
µικρά σηµειώµατα µε το όνοµα «Ηλέκτρα» και ένα διαφορετικό κάθε φορά αριθµό που αντιπροσώπευε αυτό που και οι λιγότερο οξυδερκείς του κατοχικού στρατοπέδου αντιλαµβάνονταν ως πληρωµή για το θάνατο ενός πρωτοκλασάτου στελέχους του ΚΚΕ 6.

Ανώτερα ή µεσαία στρατιωτικά στελέχη, χωροφύλακες και ταγµατασφαλίτες βρίσκονταν δολοφονηµένοι, οι περισσότεροι σε συνοικίες που είχαν τη φήµη «κοµµουνιστικών προπυργίων» στην πρωτεύουσα: Συνταγµατάρχης Χωροφυλακής Ευθύµιος Σιδεράτος, αντισυνταγµατάρχης Πυροβολικού Σωτήριος Κασίµης (Παγκράτι, 2 Αυγούστου), αξιωµατικός αεροπορίας Κωνσταντίνος Λέων (Καισαριανή, 5 Αυγούστου), ταγµατάρχης Πεζικού Σταµάτης Μαυροµάτης, ταγµατάρχης ∆ιαχείρισης Ιωάννης Καπράλος, αξιωµατικός Γεώργιος ∆ιακάκης (Καισαριανή, 6 Αυγούστου), ανθυπολοχαγός Κωνσταντίνος Κοντονίκας (Καισαριανή 27 Ιουλίου), ενωµοτάρχης Στέλιος Κοτσιφάκης (Νέα Σµύρνη, 29 Ιουλίου), υπενωµοτάρχες Νικόλαος ∆άρας (28 Ιουλίου) Κωνσταντίνος Κορίλης (Νέα Σµύρνη, 29 Ιουλίου), Μαρίνος Τσέλιος (5 Αυγούστου), λοχαγός Πυροβολικού Ιωάννης Αποστολίδης (6 Αυγούστου), ανθυπασπιστές ∆ηµήτρης Κυπριωτάκης (30 Ιουλίου), Νίκος Καναλοπίτης (31 Ιουλίου), Παναγιώτης Κανελλόπουλος (1 Αυγούστου),
Εύζωνοι Σπύρος Βασιλόπουλος (3 Αυγούστου), ∆ηµήτρης Αηδόνης (5 Αυγούστου) Αλέξανδρος Μαύρος (Καλλιθέα, 6 Αυγούστου), χωροφύλακες Κωνσταντίνος Μιχαηλίδης (28 Ιουλίου), Κωνσταντίνος Μάλιος (31 Ιουλίου), Στέλιος Κυριακάκης (Κάτω Πετράλωνα, 1 Αυγούστου), Γιώργος Πρέσβελης (Γκύζη, 4 Αυγούστου), υπάλληλος παθητικής αεράµυνας Θανάσης Μιχαηλίδης (Νέα Σφαγεία, 6 Αυγούστου) 7.

Όλο το µίσος στρεφόταν πια εναντίον της Ειδικής «στα µπουντρούµια» της οποίας «κόβουν σε γυναίκες τα στήθη, από ζωντανούς κόβουν τα γεννητικά όργανα, τους ανοίγουν το σώµα και το αλατίζουν […] όλα αυτά τα εγκλήµατα [είναι] συνέχεια του ∆ιστόµου» 8

Στις 30 Ιουλίου, µια απόπειρα δολοφονίας του Ευάγγελου Χανιώτη, αρχηγού της Ειδικής Ασφάλειας στα Κάτω Πατήσια (λανθασµένα αναφέρεται σε εαµικές πηγές ως «Χασιώτης»), από επίλεκτο
απόσπασµα ΕΛΑΣιτών του ∆ουργουτίου υπό το διάσηµο πλέον Γιάννη Κυριακίδη απέτυχε µε την απώλεια του Αρµένιου µαχητή, Σαρκίς Φόγκα 9. Η επέµβαση µιας οµάδας Γερµανών που περιπολούσε σε µια παρακείµενη πλατεΐτσα έσωσε το Χανιώτη που έµεινε για δύο µήνες στο νοσοκοµείο σοβαρά τραυµατισµένος 10

Ο κύκλος του αίµατος µόλις άνοιγε. Από την πρώτη µέρα του Αυγούστου µάχες και συµπλοκές σε Αθήνα και Πειραιά βρίσκονταν στην ηµερήσια διάταξη µε τα Τάγµατα να πληθαίνουν τις επιδροµές και τους µαχητές του ΕΛΑΣ να επιδεικνύουν πρωτοφανή αυτοθυσία. Την πρώτη µέρα του µήνα, µια περιπολία Ευζώνων στο συνοικισµό της Νέας Εφέσου στην Καισαριανή κατέληξε σε ανοιχτή
µάχη µε αποτέλεσµα τον τραυµατισµό τριών Ευζώνων και το θάνατο δύο µαχητών του ΕΛΑΣ.

Πολλοί κάτοικοι τραυµατίστηκαν επίσης, όταν δέκα σπίτια του συνοικισµού παραδόθηκαν στις φλόγες κατά τη διάρκεια της µάχης 11.

∆ύο ηµέρες αργότερα, δυο 18χρονοι µαχητές του ΕΛΑΣ Κατσιποδίου κλείστηκαν σε ένα σπιτάκι
της οδού Αιγαίου και σκοτώθηκαν πολεµώντας υπέρτερες δυνάµεις Γερµανών 12.
Την άλλη µέρα ένας 14χρονος σύνδεσµος του ΕΛΑΣ Γούβας, ο Γιάννης (Τζώνης) Φραγκονικολόπουλος, αυτοκτόνησε µε το πιστόλι του για να µην πέσει στα χέρια των Τσολιάδων 13. Ακόµα και για τους πλέον αµέτοχους, εκείνος ο Αύγουστος απέπνεε µια τροµακτικά πολεµική ατµόσφαιρα. «Ζω σε µια πολιτεία που έχει πάθει ένα είδος αµόκ. Στην περιφέρεια της Αθήνας κάθε βράδυ γίνονται µάχες σωστές ανάµεσα στο ΕΑΜ και στα σώµατα ασφαλείας. Στο κέντρο της πόλης γίνονται συνεχώς δολοφονίες. Παράξενο µας φαίνεται όταν δεν ακούγονται πυροβολισµοί» 14.

Παραπομπές

1.  Αρχείο Ληξιαρχείου ∆ήµου Αθηναίων, Ληξιαρχική Πράξη Θανάτου άγνωστης γυναίκας
(449/Θ/1944)

2   Καρκάνης Νίκος, Οι ∆οσίλογοι της Κατοχής. ∆ίκες παρωδία. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1981, σ. 176- 177.

3 Αξιώτη Μέλπω, Άπαντα…σ. 253. Βασική γυναικεία φυσιογνωµία του ΚΚΕ, η Ηλέκτρα Αποστόλου είχε γεννηθεί στην Αθήνα το 1912. Ως µαθήτρια της Γερµανικής Σχολής, εντάχθηκε το 1925, σε ηλικία µόλις 13 ετών, στην ΟΚΝΕ και αναδείχθηκε σε µέλος της καθοδήγησης της Αθήνας. Το 1931 γίνεται µέλος του ΚΚΕ, από τις ελάχιστες γυναίκες που βρέθηκαν τόσο νωρίς στο Κόµµα. Το 1933 διηύθυνε την εφηµερίδα «Νεολαία», κεντρικό δηµοσιογραφικό όργανο της ΟΚΝΕ και στα 1935 λαµβάνει µέρος ως αντιπρόσωπος στο ∆ιεθνές Αντιφασιστικό Συνέδριο του Παρισιού και στο Συνέδριο της ∆ιεθνούς Κοµµουνιστικής Νεολαίας.
Κατά τη διάρκεια της ∆ικτατορίας της 4ης Αυγούστου, συνελήφθη από την Ασφάλεια και φυλακίστηκε στις Φυλακές Αβέρωφ, στη συνέχεια εκτοπίστηκε στην Ανάφη, αφού δούλεψε για ένα χρόνο στο παράνοµο γραφείο της ΟΚΝΕ Μακεδονίας.
Το Σεπτέµβριο του 1942 δραπέτευσε από το Τµήµα Μεταγωγών της Αθήνας. Πρωτοστάτησε στην καθοδήγηση των γυναικών στους χώρους εργασίας, την ανασυγκρότηση της ΟΚΝΕ και υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος της ΕΠΟΝ.
Από το 1943 ήταν µέλος της Επιτροπής Πόλης της ΚΟΑ, υπεύθυνη του νευραλγικού Γραφείου της
∆ιαφώτισης. Βλ. σχετικά Μπαρτζιώτας Βασίλης, Ηλέκτρα. Αδελφή του Κόµµατός µας –Μια ηρωική
επαναστατική ζωή. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1981· Αξιώτη Μέλπω, Άπαντα…, σ. 248-251· ΟΚΝΕ
1922-1943. Λενινιστικό µαχητικό σχολείο των νέων. Οδηγητής, Αθήνα 1976, σ. 63-64 // Για την
περίφηµη στιχοµυθία της Ηλέκτρας µε τους ανακριτές της, βλ., Μπαρτζιώτας, Αδούλωτη Αθήνα…σ.
299 // Ριζοσπάστης, 20.8.1944.

4, Η Καθηµερινή, 9.8.1944.

5  Μπαρτζιώτας, Αδούλωτη Αθήνα…, σ. 299.

6.  493 Αδηµοσίευτη γραπτή µαρτυρία Γιάννη Κατάκη, χ.χ. // Μαγνητοφωνηµένη συνέντευξη Γιούρα Τσολακίδη, ΕΛΑΣ Καλλιθέας // ΓΑΚ,, Αρχείο Ειδικού ∆ικαστηρίου Αθήνας, Συνεδρίαση 22ας Νοεµβρίου 1945 (αρ. 1211, 1238, 1239), κατάθεση αστυνόµου Νικόλαου Αρχιµανδρίτη // ΓΑΚ,
Αρχείο Α’ Κακουργιοδικείου Αθηνών, συνεδρίαση 7ης Αυγούστου 1947 (αρ. 23-26), καταθέσεις
Σπύρου Σπυριδάκου, Μιχάλη Ταβουλάρη.

7.  Για την παράθεση των ονοµάτων των νεκρών χρησιµοποιήθηκαν όλες τις ληξιαρχικές πράξεις
θανάτου αξιωµατικών και ανδρών των Ταγµάτων και της Χωροφυλακής που φέρουν την ένδειξη
«φόνος» ή «τραύµα κεφαλής» για το διάστηµα 27 Ιουλίου-6 Αυγούστου (Αρχείο Ληξιαρχείου ∆ήµου Αθηναίων) διασταυρωµένες µε τα ονόµατα της ανακοίνωσης του Υπουργείου Εσωτερικών που δηµοσιεύτηκε στον κατοχικό Τύπο στις 9 Αυγούστου. Είναι αυτονόητο πως το δείγµα περιορίζεται αναγκαστικά σε στρατιωτικούς που, λόγω ιδιότητας, αντιπροσωπεύουν τους «εξακριβωµένους» θανάτους.

8. Προκήρυξη του ΕΑΜ προς το λαό της Αθήνας (28.7.1944). ΚΕΑ, τόµος πρώτος, σ. 81-82.

9 Καταγόταν από το συνοικισµό των Ιταλικών στο ∆ουργούτι. (Μαγνητοφωνηµένη συνέντευξη
Γιάννη Κυριακίδη).

10. ΓΑΚ, Αρχείο Ειδικού ∆ικαστηρίου Αθήνας, Συνεδρίαση 30ης ∆εκεµβρίου 1945.

11. ΕΛΙΑ, Αρχείο Αριστείδη Κουτσουµάρη, ∆ελτίο πληροφοριών ΚΑ’ Αστυνοµικού Τµήµατος.

12.   Ήταν ο διµοιρίτης Νίκος Τζιµόπουλος και ο µαχητής Παίδων Ζερβακάκος (Κυριακίδης Γιάννης,Εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας..., σ. 431-432

13.  Τσολάκος ∆. Κοσµάς, Έτσι επιζήσαµε στον Αρδηττό. Φιλιπόττης, Αθήνα 1996, σ. 328-332 //
Παλαιολογόπουλος ∆., Το Παγκράτι στην Εθνική Αντίσταση 1941-1944. Μέλισσα, Αθήνα 2004, σ. 116-117.

14. Θεοτοκάς, Τετράδια Ηµερολογίου..., σ. 474.

Πηγή: Ιάσονας Γ. Χανδρινός "Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα 1942-1944"

 

Του Γ.Γ.

Να προσθέσουμε μερικά ακόμα ιστορικά γεγονότα συμπληρώνοντας την προηγούμενη ανάρτηση που τιτλοφορούσαμε: "Ηλέκτρα Αποστόλου: Η ηρωίδα κομμουνίστρια, που δολοφονήθηκε σαν σήμερα 26 Ιούλη 1944".



Τα ανθρωπόμορφα τέρατα της "Ειδικής" και ειδικά η "Ομάδα Παρθενίου" που δολοφόνησε με τέτοιο φρικτό τρόπο την Ηλέκτρα αποτελούνταν ότι ότι κατακάθι υπήρχε στην τότε ελληνική κοινωνία.
Σεσημασμένοι κακοποιοί έχοντας διαπράξει και πριν την κατοχή σειρά από εγκλήματα, ληστείες, εκβιασμούς, βιασμούς, κ.α βρέθηκαν να συνεχίζουν το ίδιο έργο αυτή την φορά κάτω από τις διαταγές των Γερμανών.

Πολλοί απ' τους δολοφόνους-βασανιστές αυτούς όπως I. Μόρφης, ο I. Βελισσαρόπουλος, ο Γ. Καστάνης κ.ά. βρέθηκαν να υπηρετούν, μετά την απελευθέρωση της χώρας μας, στη χωροφυλακή και στην εθνοφυλακή όπου συνέχισαν το έργο που άρχισαν στην κατοχή υπακούοντας τότε στις προσταγές των κατακτητών.

Και αυτό γιατί οι δίκες των δοσίλογων που έγιναν δεν ήταν παρά ένα μεγάλο φιάσκο.
Πάνω από 300 (!) πολιτικοί παράγοντες των κομμάτων της Δεξιάς και τού Κέντρου παρέλασαν σαν μάρτυρες υπεράσπισης των κατηγορουμένων γιατί είχαν συνειδητοποιήσει πως μαζί τους δικάζονταν όλο το καθεστώς της άρχουσας τάξης κατά την κατοχή καθώς και η βρετανική πολιτική στην Ελλάδα.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε πολλές περιπτώσεις κατά την ακροαματική διαδικασία αποκαλύφτηκαν, παρά τις μανούβρες των κυβερνήσεων και των Αγγλων από τα παρασκήνια, πράγματα φοβερά, που σε κάποιες περιπτώσεις οδήγησαν τους δικαστές να πάρουν την απόφαση να μην κρατηθούν πρακτικά παρά μόνο στενογραφημένα και αυτά να καταστραφούν μετά την παρέλευση επταμήνου.
Και φυσικά δεν είναι καθόλου τυχαίο και το γεγονός ότι ελάχιστα τα Επίσημα πρακτικά των δικών που υπάρχουν και φυλάγονται στα αρχεία του κράτους είχαν χαρακτηριστεί και παραμένουν και σήμερα ακόμα «Απόρρητα».   

Το αποτέλεσμα αυτών των δικών ήταν όλοι οι βασανιστές-δολοφόνοι, συνεργάτες των Γερμανών είτε είτε να αθωωθούν εντελώς είτε κα εισπράξουν ποινές "χάδι" ενώ μόνο για να τηρηθούν τα προσχήματα ειδικά απέναντι στους ξένους-συμμάχους που τιμώρησαν παραδειγματικά τους συνεργάτες των κατακτητών, κάποιοι ελάχιστοι δωσίλογοι εισέπραξαν τις πρέπουσες ποινές.

Πριν συνεχίσουμε θα προτείναμε στους αναγνώστες μας να διαβάζουν ολόκληρο το βιβλίο του Τάσου Κωστόπουλου "Η αυτολογοκριμένη μνήμη" για να διαπιστώσουν εκτός των άλλων την μεθόδευση που ακολουθήθηκε για την μαζική επανένταξη στον «εθνικό κορμό» των δοσίλογων. 

Πολύ καλό και με μοναδικά ιστορικά ντοκουμέντα είναι και το βιβλίο του Δημήτρη Κουσουρή: «Δίκες των Δοσιλόγων, 1944-1949. Δικαιοσύνη, Συνέχεια του Κράτους και Εθνική Μνήμη»

Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το κείμενο "Το Ευγνώμον κράτος στους Ταγματασφαλίτες: Επάνοδος στο στράτευμα, προαγωγές μέχρι τον βαθμό του ταξίαρχου και ανάδειξη σε βουλευτές και υπουργούς", ενώ για να επανέλθουμε στο θέμα μας, σχετικά με την δολοφονία της Ηλέκτρας Αποστόλου, θα χρησιμοποιήσουμε αποσπάσματα από το βιβλίο του Ν. Καρκάνη: Οι δοσίλογοι της κατοχής - Δίκες - Παρωδία (Ντοκουμέντα, αποκαλύψεις, μαρτυρίες).
Είναι ένα πόνημα το οποίο στηρίχτηκε στα υλικά, όπως αυτά δημοσιεύονταν στον ημερήσιο τύπο της Αθήνας και κυρίως στο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» στα χρόνια 1945, 1946 και 1947, ειδικά όσο αφορά την δίκη των δοσίλογων.

Η τραγωδία της Ηλέκτρας


Οι κατηγορούμενοι βρίσκονται στην αίθουσα μισή ώρα πριν. Η φρούρησή τους είναι καθαρώς τυπική. Ουσιαστικά είναι ελεύθεροι. Κυκλοφορούν στην αίθουσα χαριεντίζονται με τη φρουρά που είναι απόλυτα δική τους, πίνουν ούζα, καφέδες, καπνίζουν, γελούν!...

Καλείται πρώτος ο μάρτυς κατηγορίας Λευτέρης Αποστόλου, αδελφός της μαρτυρικής ηρωίδας Ηλέκτρας και επίτροπος της ανήλικης κόρης της. Καταθέτει ότι ο ίδιος συνελήφθη από την Ειδική Ασφάλεια το 1941, αφού πριν είχε συλληφθεί και ο γαμπρός του.

Στις 25 Ιούλη του ’44 συνελήφθη η αδελφή του Ηλέκτρα στην οδό Αριστοτέλους από την ομάδα Παρθενίου και οδηγήθηκε στο «Κρυστάλ», όπου εκτελέστηκε ύστερα από φρικτά βασανιστήρια. Την έγδυσαν, την έδεσαν από τις μασχάλες και την κρέμασαν σ’ ένα καρφί. Με τσιγάρο αναμμένο την έκαψαν στα ευπαθή σημεία τού σώματος. Την περιέλουσαν με οινόπνευμα και της έβαλαν φωτιά. Μισοπεθαμένη την έβαλαν πάνω σε αναμμένα κάρβουνα.
Την εκβίαζαν να μαρτυρήσει τι ξέρει για το κίνημα της Αντίστασης, αλλά η μόνη απάντηση που έδινε η Ηλέκτρα ήταν: «Είμαι Ελληνίδα και μόνο Ελληνίδα!». «Η αδελφή μου, δεν έκανε τίποτα άλλο απ’ ό,τι έκαναν όλοι οι αληθινοί Ελληνες, ανεξάρτητα από φρονήματα. Πάλευε για την Ελευθερία της πατρίδας», προσθέτει ο μάρτυρας.

Πρ. Προσωπικά οι κατηγορούμενοι βασάνισαν την αδελφή σας;

ΜάρτΕκείνο που ξέρω είναι ότι όλοι οι κατηγορούμενοι ευθύνονται για τα όργια που έγιναν. Η Ειδική Ασφάλεια παρέδωσε 266 κρατουμένους της Ακροναυπλίας στους Γερμανούς κι απ’ αυτούς εκτελέσθηκαν οι περισσότεροι. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι κατακτητές δεν θα διέπρατταν ούτε το 1/10 των εγκλημάτων τους, αν δεν είχαν τυφλό και συνειδητό όργανό τους την Ειδική. Κι αν οι Γερμανοί ηγέτες δικάζονται σήμερα σαν Εγκληματίες πολέμου, περισσότερο πρέπει να δικασθούν οι Ελληνες συνεργάτες τους.

Οικονόμου (πολ. άγ.). Οι κατηγορούμενοι εφάρμοσαν πιστά το σύνθημα του Χίτλερ να διασπάσουν το λαό μας;

Μάρτ. Με το πρόσχημα ότι καταδιώκουν τους κομμουνιστές, εκτελούσαν κάθε τίμιο πατριώτη. Θυμάμαι τη δολοφονία του δικηγόρου Γιαννακόπουλου, γιατί έγραψε ένα πατριωτικό άρθρο.

Μιράσγεζης (πολ. άγ.). Γιά τή δολοφονία τής άδελφής σας εύθύνονται οί προϊστάμενοι τής ΕΙδικής;

Μάρτ. Ασφαλώς γιατί έργο τους ήταν η καταδίωξη κάθε πατριώτη. Συνελάμβαναν αγωνιστές ανεξαρτήτως φρονημάτων, διέσπασαν το έθνος και με τις υπηρεσίες που πρόσφεραν στους Γερμανούς αδυνάτισαν τον αγώνα της Αντίστασης.

Ερμήλιος (πολ.αγ.) Έκαναν οι κατηγορούμενοι μπλόκα;

Μάρτ. Πενήντα χιλιάδες Έλληνες στάλθηκαν στη Γερμανία ως όμηροι.

Μπουρίκος (ύπεράσπ.). Τί ήταν ο Γιαννακόπουλος;

Μάρτ. Ηταν στον ΕΔΕΕ και αναφέρθηκε μάλιστα σαν παράδειγμα στην πρώτη δίκη των πολιτικών δοσιλόγων.

Μπουρ. Μήπως σκοτώνονταν μή Εαμίτες κατά την κατοχή;

ΜάρτΥπήρξαν εκτελέσεις προδοτών και αυτό το θεωρώ καθήκον του αγωνιζόμενου έθνους.

Χατζηκώστας (υπερ.) Μήπως η Κυβέρνηση του Κάιρου καταπολέμησε το ΕΑΜ;

Μάρτ. Υπήρξαν ορισμένες διαφορές που διευθετήθηκαν και έγινε η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ειδική έπρεπε να εκτελεί και να παραδίδει στους Γερμανούς Ελληνες και ύστερα μάλιστα από την ’Εθνική Ενότητα.

Ο Κουλουμβάκης σηκώνεται θρασύτατα και λέει στο δικαστήριο ότι δεν πρέπει να επιτρέπει να αναφέρονται τα ονόματα ΕΑΜ και ΕΛΑΣ. Αρχίζει να βρίζει το μάρτυρα και τους συνηγόρους της πολιτικής αγωγής.

Ο πρόεδρος δεν επιτρέπει στο μάρτυρα ν’ απαντήσει.


Η Εκθεση του Ιατροδικαστή

««Ο κάτωθι υπογεγραμμένος ιατροδικαστής Πέτρος Τζαφέρης, μεταβάς σήμερον την 26ην Ιουλίου 1944 εις το ενταύθα νεκροτομείον, ενήργησα λεπτομερή αυτοψίαν και νεκροψίαν επί του πτώματος αγνώστου γυναικός ετών 39 περίπου.

Πληροφορίαι: Μετεφέρθη διά του υπ’ αριθμ. 375 εγγράφου του Σταθμού Α` Βοηθειών, παραληφθείσα εκ του ξενοδοχείου “Κρυστάλ”.

Νεκροψία: Το τριχωτόν της κεφαλής έχει αποκοπή ατέχνως και ανωμάλως διά μαχαιριδίου. Κατά το πρόσθιον τμήμα της κόμης παρατηρείται φρύξις των τριχών. Από της ρινός και του στόματος φαίνεται έρευσεν αίμα. Από της μιας μασχάλης προς την ετέραν διά του στήθους και συνεχιζόμενα όπισθεν του κορμού υπάρχουσι δύο παράλληλα αποτυπώματα, δίδοντα την εντύπωσιν ότι παρήχθησαν εκ της πιέσεως χοντρού σχοινίου.

Φαίνεται ότι το σώμα της θανούσης απαιωρήθη εν ζωή διά των μασχαλών. Κατά τους καρπούς των χειρών παρατηρούνται εντυπώματα εκ σχοινίου. Κατά τη ράχιν της ρινός και αμφοτέρας τας παρειάς και τα βλέφαρα παρατηρούνται εκχυμώσεις κυανώδεις ως και εξοίδησις. Οι χαρακτήρες δεικνύουσι ότι εγένετο συνεπεία γρονθοκοπημάτων. Κατά τας οπισθίας επιφανείας αμφοτέρων των βραχιόνων παρατηρούνται εκχυμώσεις. Κατά τους γλουτούς, μηρούς, κνήμας και άκρους πόδας, υπάρχουσι εκχυμώσεις συρρέουσαι ταινιοειδείς, χρώματος κυανώδους, λίαν πυκναί και έντονοι. Κατά τα κατώτερα των κνημών και άκρους πόδας, παρατηρείται εξοίδωσις κυανού βαθμού.

Αι εκχυμώσεις αύται ως και οι των βραχιόνων, παρήχθησαν κατόπιν δράσεων σκληρών και αμβλέων οργάνων (μαστιγίων, βουνεύρων, πλεκτού σύρματος, σχοινίου, αλύσεως κλπ.), βιαιότατα κατενεχθέντων. 
Το τριχωτόν του εφηβαίου παρουσιάζει φρύξιν των τριχών. Κατά τη ραχιαίαν επιφάνειαν του αριστερού άκρου του ποδός παρατηρείται έγκαυμα δευτέρου βαθμού εκτάσεως ταλλήρου. Κατά τη μετατάρσιον χώραν του αυτού ποδός έτερον έγκαυμα δίδον όμως τους χαρακτήρας του μετά θάνατον γενομένου. Αι τρίχες των μηρών και κνημών παρουσιάζουν φρύξιν. Φαίνεται ότι εγκαύματα και φρύξις οφείλονται εις επίθεσιν κατ’ αυτά ανημμένων σιγαρέτων.

Η διάνοιξις των μαλακών μορίων της κεφαλής έδειξεν εκχυμώσεις κατ’ αυτά. Η διάνοιξις της κρανιακής κάμψης έδειξεν οίδημα της λεπτής μήνιγγος και διεύρυνσιν των αγγείων αυτής. Ο στόμαχος περιείχε τροφάς εξ άρτου και ντομάτας.

Συμπέρασμα: Επί του πτώματος βεβαιούνται κακώσεις προκληθείσαι εκ μαστιγώσεως ήτις εγένετο διά διαφόρων οργάνων (μαστιγίου, βουνεύρου, αλύσεως, πλεκτού σύρματος), άτινα έδρασαν αλλεπαλλήλως και βιαιότατα, ως και κακώσεις εξ απαιωρήσεως από των μασχαλών, επίσης εγκαύματα εν ζωή και μετά θάνατον γενόμενα. Ο θάνατος οφείλεται κυρίως εις τας κακώσεις καθ’ όσον τα εγκαύματα είναι μικράς εκτάσεως.

Σημείωσις: Η ταυτότης της θανούσης εξηκριβώθη υπό της Σημάνσεως, ένθα ήτο σεσημασμένη ως κομμουνίστρια υπ’ αριθ. 59953. Το πτώμα ανήκε εις την Αποστόλου Ηλέκτραν του Νικολάου».

Από giorgis , Κυριακή, 26 Ιουλίου 2020 | 6:46 π.μ.
πηγη:http://tsak-giorgis.blogspot.com

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου