Σχόλιο της ερευνήτριας ΠΟΠΗΣ ΠΑΣΠΑΛΙΑΡΗ: «Ζούμε την εποχή της εικόνας του Διαδικτύου. Και του ελεύθερου έως και αυθαίρετου δημοσιογραφικού ρεπορτάζ, όπως και ιστορικών που αβασάνιστα γράψουν. Και οι ανακρίβειες γίνονται πιστευτές. Και η ιστορία χάνει την αλήθεια». Οι αρχαίοι οι πάνσοφοι Έλληνες άφησαν το φθέγμα: «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται». Και σκέφτηκαν πριν το καταγράψουν. Υπήρχαν και τότε προκατειλημμένοι ιστορικοί. Κατέγραψαν - τα ονόματα -όχι. τους ήρωες.

‘Έτσι συνέβη και με το «ασήμαντο για τις κοινωνικές αντιλήψεις προσφυγόπουλο, τον Κωνσταντίνο Κουκίδη»!

Το 2002 σε γιορταστικό αφιέρωμα για το έπος του 1940 άκουσα έκπληκτη να γίνεται αναφορά στον Κων/νο Κουκίδη! Όμώς με την αλήθεια διαφοροποιημένη εντελώς δημοσιογραφική αδεία που λένε!».

Συνεχίζουμε:

Η Ν.Φ. (οι ακροστοιχίδες απαίτηση της καταθέτουσας):

Υπήρξε το κορίτσι - αρραβωνιαστικιά του Κουκίδη. Λογίστρια κι αυτή. Τίμησε και τιμά τον ήρωα Κων/νο Κουκίδη.

Δραστήριο μέλος της Εαμικής Εθνικής Αντίστασης, οργανωμένη στην ΕΠΟΝ, τρυπημένη στο μηρό από σφαίρα εγγλέζικη στα Δεκεμβριανά.

Γριούλα πια, μια χούφτα κόκαλα, χαραγμένη στο πρόσωπο από αυλακές, βουρκώνει μόλις αναφέρεται το όνομα του Κώστα. Δεν παντρεύτηκε.

Δηλώνει κατηγορηματικά ότι ο άνθρωπος της διαπνέονταν από δημοκρατικές αντιλήψεις καμία σχέση δεν είχε με την Μεταξική νεολαία (απαντά σε ερώτηση). Και ούτε με ΕΠΟΝ, όπως υποστηρίχθηκε από αρθρογράφο (πολύ νωρίς χρονικά η αυτοθυσία του).

Τρομερά λυπάμαι, γιατί τέτοιες ιστορικές μνήμες θάβονται στη σιωπή! Θα συνεχίσω ψάχνοντας.

ΡΟΥΠΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

Αντιστασιακός