Έχοντας φτάσει στο τέρμα σχεδόν της προεκλογικής περιόδου και παρακολουθώντας την πορεία υποψηφίων δημάρχων-συμβούλων και ψηφοφόρων ξεκαθαρίζω ακόμη περισσότερο τα πράγματα.

Τα ονόματα περισσεύουν.Μάλλον θα πρέπει να δουμε γενικότερα την κατάσταση.Το σκηνικό του αδύναμου κρίκου επαναλαμβάνεται.Όποιος είναι καλό παιδί μπορεί να αρπάξει και κάνα ψίχουλο.Οι ομοτράπεζοι είναι σίγουρα οι βουλευτές που κατηγοράγαμε τον Μάιο-Ιούνιο,κάποιοι από τους παλιούς αυτοδιοικητικούς που θέλουν να αυξήσουν το περιεχόμενο της κατσαρόλας,γιατί την κουτάλα δεν την αφήνουν,και κάποιοι νέοι αστέρες της περιοχής που στο όνομα της εξυπηρέτησης του τόπου θα κάτσουν τελικά στο τραπέζι.Ζητούμενο:Τι θα περιλαμβάνει το γεύμα ή μάλλον το μυστικό δείπνο;Μια πιατέλα με παλιά χρέη στο κέντρο με έξι πιατάκια γύρω της.

Την μεγαλύτερη μερίδα ξέρετε ποιος πρέπει να την γευτεί. Παρόλα αυτά το σερβίτσιο θα είναι με ίδια πιάτα.Απ'άυτό το φαγητό δεν θα πάρει κανείς.Επίσης μεγάλο εμβαδό στο τραπέζι θα καταλαμβάνει ένα κλειστό σκεύος κάτι σαν γάστρα που μόλις το ξεσκεπάσεις θα δυσοσμεί.Ναι τα σκουπίδια είναι αυτά.Πάλι κάποιοι έπρεπε να φάνε τη μεγαλύτερη μερίδα αλλά τα πιάτα ατυχώς είναι πάλι τα ίδια.Α,ξέχασα να σας πώ.Το τραπέζι έπρεπε να είναι χωρισμένο στα τρία και οι δήμοι Ανατολικής Αιγιαλείας να κάθονται στο ένα τρίτο.Όμως ο κος Ραγκούσης στον επικήδειο του άφησε ευχή να καθόμαστε ισότιμα και να καταλαμβάνουν οι εκπρόσωποί μας το μισό τραπέζι.Σ'αυτό ειδικά το συσσίτιο θα φάμε κανονικά όλοι ίδιες μερίδες.Βασικός κανόνας του σοσιαλισμού του,κύριοι.Ισοτιμία και ίσα μερίσματα σε χρέη και σκουπίδια.Για τις άλλες πιατέλες δεν ξέρω.Έχουν διάφορα εδέσματα.Όλοι οι συνδαιτυμόνες θα τις λιμπίζονται.

Κύριοι ας σοβαρευτούμε.Αυτές οι δημοτικές δεν έχουν καμία σχέση με τις όποιες προηγούμενες.Είναι ενταγμένες μέσα στο κλίμα της μιζέριας και της φτώχιας των πολιτών της χώρας μας που κατ'ανάγκην είναι και δημότες του δήμου που τους «έριξε» το Ραγκουσιακό κατασκεύασμα.Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων θα ζήσει χρόνια δίσεκτα.Όταν τα πλοία με την διεθνή βοήθεια πλησίαζαν στο Μογκαντίσου δεν προλάβαιναν οι γερανοί να κατεβάσουν τα δέματα.Είχαν συσταθεί ομάδες πειναλέων πειρατών με πλοιάρια και τα άρπαζαν πριν φτάσουν στο λιμάνι.Αυτά στη Σομαλία πριν πολύ λίγα χρόνια.Στο τέλος του 20ου αιώνα.Και στις αρχές του 21ου η Ελλάδα του αρχαίου πολιτισμού,της περήφανης ιστορικής διαδρομής με ’21 και αντίσταση καλείται να σκύψει κεφάλι ξανά σε Ε.Ε.,Δ.Ν.Τ. και τρόικες παντός είδους.Επειδή μερικά φράγκα απ'άυτά που μας φέραν ως εδώ μοιράστηκαν άνισα και χωρίς αιδώ σε μερικά τραπεζάκια σαν το προηγούμενο,προσέχετε φίλοι μου.Δεν θα κινδυνεύετε μόνο από τον τοπικό ιστοριογράφο.Έχετε ευθύνη απέναντι σ'αυτούς που εκπροσωπείτε με το τέχνασμα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.Εμείς οι Ανατολικοαιγιαλείς αντί να κηρύξουμε ανένδοτο,αλυτρωτικό αγώνα τρέξαμε να ενταχθούμε στα ψηφοδέλτια της άτακτης επάνδρωσης.Χωρίς βουλή,χωρίς θεό,σαν βασιλιάς σε αρχαίο δράμα.Και τώρα πάνε και οι τελευταίοι.Μειώθηκαν οι αντιστάσεις πλησιάζουν στο μηδέν.Φίλοι μου,η κατοχή ήταν κατοχή.Και με τον Ιταλό και με τον Γερμανό.Αντισταθείτε στους πειρασμούς που μάλλον θα είναι και χωρίς αντίκρυσμα.Δοσίλογοι ας πάει στο καλό αλλά τα εγκλήματα που θα συντελούνται στο φιλέτο της Αιγιαλείας ελέω Παπανδρέου-Ραγκούση-μνημονίου-Δ.Ν.Τ-τρόικας-αντιβασιλέων-κουκουλοφόρων και εκτελεστών θα τα παρακολουθείτε ανήμποροι .Δειλοί,μοιραίοι και άβουλοι αντάμα.Σκεφτείτε τους τόπους μας και τους αγνούς πατριώτες που με ανιδιοτέλεια προσέφεραν τόσα για να μπούν τώρα στη Ραγκούσεια κλίνη για να αυξομειωθούν τα κέρδη των επιτήδειων δοτών συνδαιτυμόνων της υπόδουλης κεντρικής εξουσίας.

Και τελειώνω με ένα μύθο για το Χότζα επίκαιρο:

Μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα ο Χότζας φεύγει από το χωριό του για την κοντινή πόλη που είχε να δει τον Κατή.Φεύγοντας βιαστηκά δεν παίρνει μαζί του παγούρι με νερό.Σηκώνεται ψηλά ο ήλιος.Ο Χότζας ιδροκοπάει και μέσα στην απελπισία του κάπου στη μέση της διαδρομής βρίσκει ένα μποστάνι με λαχταριστά καρπούζια.Σπάει ένα το καταβροχθίζει,ξεδιψάει και από τη χαρά του για την τύχη του πετάει και τις φλούδες,τις κατουράει και φεύγει περιχαρής για την πόλη.Με το μυαλό του πάντα στο πεντανόστιμο καρπούζι που τον ξεδίψασε δεν πίνει ούτε το νερό που του προσέφερε ο Κατής.Ξεκινάει αργά το μεσημέρι να επιστρέψει στο χωριό του μισοδιψασμένος για να σβήσει τη δίψα του με άλλο ένα καρπούζι στο γνωστό μποστάνι.Φτάνει εκεί με ξερό στόμα και κολλημένα τα ρούχα πάνω του.Παίρνοντας το ισάδι προς το μποστάνι βάζει και τις τρεχάλες και φτάνει κάθυδρος στις καρπουζιές.Ω!ατυχία.Στο μεταξύ το είχαν τρυγήσει.Ούτε ένα καρπούζι.Πέφτει στο χώμα ημιθανής.Όμως προκειμένου να εξαντληθεί από την δίψα έψαξε βρήκε τις πρωινές πατημένες και κατουρημένες φλούδες,τις έγλειψε και μάζεψε δυνάμεις να φτάσει στο χωρίο του.

Υ.Γ. Έτσι κι αλλιώς θα ξανασυναντηθούμε.Σας εκτιμώ και σέβομαι τις επιλογές σας μα έχω και το δικαίωμα της κριτικής φίλοι μου.

Στο επανιδείν

Κ.ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ - ΔΙΑΚΟΠΤΟ