Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 27 Σεπ 2011
Σαρκοπτική ψώρα του σκύλου - 12 Σεπτεμβρίου 2011 11:12
Κλίκ για μεγέθυνση

Η σαρκοπτική ψώρα αποτελεί μία από τις συχνότερες δερματοπάθειες, παρασιτικής αιτιολογίας, του σκύλου. Πρόκειται για μια εξαιρετικά κνησμώδη και μεταδοτική δερματοπάθεια,η οποία σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να μεταδοθεί και στον άνθρωπο και την οποία θα προσπαθήσω να παρουσιάσω συνοπτικά στη συνέχεια.

Αιτιολογία

Η ασθένεια αυτη οφείλεται στο άκαρι Sarcoptes scabiei var. canis, το οποίο παρασιτεί στα ανώτερα στρώματα του δέρματος προκαλώντας μια εξαιρετικά κνησμώδη δερματίτιδα(έντονη φαγούρα) ,η οποία οδηγεί σε απώλεια τριχώματος και τραυματισμούς του δέρματος,οι οποίοι στη συνέχεια επιμολύνονται.

Συμπτώματα

Η κλινική εικόνα της νόσου χαρακτηρίζεται από έντονο κνησμό και από εμφάνιση αλλοιώσεων στα πτερύγια των αυτιών,στην οπίσθια επιφάνεια των αγκώνων,στη πρόσθια επιφάνεια των ταρσών και στη κάτω κοιλιακή χώρα και συνήθως αφορούν σε βλαττίδες ,εφελκίδες και τραυματισμούς του δέρματος,καθώς και σε υπερχρωμία και υπερπλασία αυτού. Επιπλέον, χαρακτηριστικη της νόσου είναι και η εμφάνιση περιφερικής λεμφαδενοπάθειας. Περισσότερο ευαίσθητοι θεωρούνται οι σκύλοι νεαρής ηλικίας και οι ανοσοκατεσταλμένοι σκύλοι(π.χ. αυτοι που λαμβάνουν θεραπεία με γλυκοκορτικοειδή,οι υποθυρεοειδικοί κ.ά.)

Διάγνωση

Η διάγνωση της νόσου βασίζεται στο ιστορικό,στη κλινική εικόνα , στη παρουσία του λεγόμενου «ωτοποδικού αντανακλαστικού» ,κατά το οποίο τρίβοντας την άκρη του αυτιού ο σκύλος αντανακλαστικά κουνάει το οπίσθιο άκρο, ενώ επιβεβαιώνεται με την λήψη ξεσμάτων από το δέρμα του σκύλου και την μετέπειτα παρατήρηση τους στο μικροσκόπιο,όπου και ανευρίσκονται ενήλικα παράσιτα, προνύμφες ή αυγά παρασίτων. Επίσης, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε κυτταρολογική εξέταση λεμφογαγγλίων,κατά την οποία διαπιστώνουμε εωσινοφιλική λεμφαδενίτιδα, όπως επίσης και ορολογικές εξετάσεις στις οποίες ανευρίσκονται αντισώματα κατά του Sarcoptes. Τέλος , μπορεί να εφαρμοστεί και η θεραπευτική δοκιμή,κατα την οποία παρατηρούμε υποχώρηση των συμπτωμάτων χορηγώντας δοκιμαστικά κατάλληλο ακαρεοκτόνο.

Θεραπεία

Η αντιμετώπιση της νόσου μπορεί να είναι είτε τοπική με ουσίες όπως η φιπρονίλη ή η αμιτράζη είτε συστηματική (ενέσιμη ή από το στόμα) με ουσίες όπως η ιβερμεκτίνη, η μιλμπεμυκίνη ή η σελαμεκτίνη ,ανάλογα με την έκταση της νόσου. Επικουρικά ,σε περίπτωση που ο σκύλος μας είναι μακρύτριχος, καλό είναι να τον κουρεύουμε για καλύτερη αποτελεσματικότητα και έλεγχο της θεραπείας. Καλό ,επίσης,είναι να λούζουμε τον ασθενή με ειδικά σαμπουάν, όπως επίσης και να του χορηγησούμε κορτιζόνη για 2-3 ημέρες για την ανακούφιση του από τον κνησμό,αλλά και αντιβιοτικά για 2-3 εβδομάδες με σκοπό την αντιμετώπιση των πιθανών δευτερογενών επιμολύνσεων των τραυματισμών του δέρματος. Τέλος ,θεμελιώδους σημασίας είναι η καθαριότητα των χώρων διαβίωσης του ζώου με ειδικές παρασιτοκτόνες ουσίες,ώστε να εξουδετερώσουμε τα ακάρεα που συνεχίζουν να διαβιούν στο περιβάλλον του τετράποδου φίλου μας.

Σχέση με τη Δημόσια Υγεία

Έχει παρατηρηθεί μετάδοση του Sarcoptes στο 10% περίπου των ιδιοκτητών ασθενών σκύλων, με εμφάνιση κνησμώδους βλαττιδοεφελκιδώδους δερματίτιτδας, η οποία ωστόσο αυτοϊάται μετά την εφαρμογή της θεραπείας στο σκύλο μας(καθώς μπορεί το ακάρεο να πηγαίνει στο δέρμα του ανθρώπου αλλά δεν μπορεί να πολλαπλασιαστεί πάνω του).

ΓΟΜΑΤΟΣ Αργύριος

Στρατιωτικός Κτηνίατρος

gomatos_argi@hotmail.com

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου