Loading...

Κατηγορίες

Τετάρτη 11 Σεπ 2013
Προσκύνημα Στον Αϊ – Τρύφωνα της άνω Ποταμιάς
Κλίκ για μεγέθυνση
Προσκύνημα Στον Αϊ – Τρύφωνα της άνω Ποταμιάς

 

 

Προσκυνηματικό αντάμωμα των Πλαταναίων με αφορμή την πανηγυρική λειτουργία στο ερημοκκλήσι του Αϊ – Τρύφωνα. Στέκει ολοχρονίς ακοίμητος φρουρός – προστάτης στο ύψωμα, επιβλέποντας τους οικισμούς της Άνω Ποταμιάς και αγναντεύοντας τον Αϊ – Λιά στο Πετρούχι.

Εορτάζεται η μνήμη του την 1η Φεβρουαρίου. Αλλά στο καταχείμωνο είναι αδύνατη η πρόσβαση για την δική μας πλαγιά του Χελμού. Μόνο μέσω Ακράτας (39χλμ.) μέχρι την Λίμνη Τσιβλού η άσφαλτος. Τρία (3)χλμ. για τον οικισμό του Αγιάννη της Ποταμιάς, έμεινε το όνειρο των χωριών μας. 180.000 ευρώ διατέθηκαν και η πληγή «αιμορραγεί». Μόνο επισκευαστικές προχειρότητες έγιναν. Τι απόγιναν τα χρήματα, διερωτηθήκαμε. Πού διατέθηκαν τα παχυλά κονδύλια: Νατούρα 1, 2 & 3 και τα LEADER, των Μ.Ο.Π.; Έγιναν βίλες, φουσκωτά, πολυτελή αυτοκίνητα, ή φυγαδεύτηκαν σε «οφσόρ» εταιρείες;

 

****

 

Η συντροφιά μας, τέσσερις. Δύο στο θάλαμο οδήγησης και δύο «κατάστρωμα», στην καρότσα. Ρομαντικοί νοσταλγοί του βουνού, επιλέξαμε τον κεντρικό οδικό άξονα: Πλάτανος – Καλμιάς – Αλπόβουνο (πέντε Δέντρα του Μοριά) – Ποταμιά, μόνο 22χλμ. Δύσκολη και επικίνδυνη διαδρομή. Αλλά αποζημιώνει με το υπερθέαμα του Κορινθιακού και του Χελμού, της «Γκόλφως και του Τάσου» και της «Στυγός» τα ύδατα.

Ευτυχώς ο οδηγός μας Πάνος Β. Θεοδώρου – πρώην αξιωματικός του Ναυτικού και αδελφικός φίλος του Αλέκου Α. Αλεξίου – που διέθεσε το αγροτικό του - απέφυγε με μαεστρία τους επικίνδυνους κυματισμούς (έχασκαν τα νεροφαγώματα) του … «Ατλαντικού» και μας έφερε στον Άγιο, μέσω ηρεμότερων … κάβων της «Μεσογείου»!

 

***

 

Ο αιδεσιμολογιότατος – λειτουργός της ενορίας Πλατάνου, Σπύρος Σιαφλάς, όρισε για φέτος η εορτή προς τιμήν του Αϊ – Τρύφωνα να γίνει το Σάββατο 24 Αυγούστου, συνδυάζοντας επιτυχώς και την ημέρα εορτής του Πατρο – Κοσμά του Αιτωλού.

Συλλειτουργός του, ο αιδεσιμολογιότατος Αρχιερατικός Επίτροπος Ακράτας (ιερέας στη Ζωοδόχο Πηγή Παραλίας Πλατάνου) Παναγιώτης Δεληγιάννης.

Θαυμάζουμε την αρμονική συνεργασία των σεβάσμιων ιερέων μας. Αποτελούν πρότυπο προς μίμηση.

Ιδιαίτερα για τους τοπικούς άρχοντες και των δύο χωριών. Ο παπά – Σπύρος με εύληπτο και γλαφυρό τρόπο αναφέρθηκε στον προστάτη μας Άγιο. Κυρίως επικεντρώθηκε στον Πατέρα Κοσμά και τα θεόπνευστα έργα του.

Εκεί ψηλά στα θεϊκά δώματα του Χελμού, κίνησε το ενδιαφέρον των προσκυνητών και μας οδήγησε να συμμετάσχουμε στον αιώνιο παλμό, στο μεγάλο ρίγος της Δημιουργίας. Εκεί στο Ιερό κέντρο της Φύσεως, που η ψυχή δονείται από χριστιανικό ρίγος.

Η ομιλία του ήταν δροσιά ψυχής.

Και η θεία μυσταγωγία, μέσα στην απόλυτη ηρεμία της φύσης, βάλσαμο. Βοήθησαν την όλη εικόνα και οι υψηλοί φωνητικοί παλμοί του αειθαλούς ιεροψάλτη μας Ηλία Μακρή. Παραμένει ακμαίος και αντλέι δυνάμεις, εμπνεόμενος από τα ιερά γράμματα της εκκλησίας μας, που την υπηρετεί από τα εφηβικά του χρόνια.

Άμεσοι και πρόθυμοι συνεργάτες στο πλευρό του παπά μας στέκονται οι : Σωτήρης Σακελλαρόπουλος (πρώην πρόεδρος του χωριού) και ο Νίκος Νικολόπουλος, επίτροπος, ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του Γιώργου, που κι αυτός από τα παιδικά του χρόνια προσφέρει αγογγύστως στα κοινά.

Οι χωριανοί μας Σωτήρης και Νίκος φρόντισαν από την παραμονή για τη βραστή γίδα, δωρεά του ζεύγους Ζαφειρόπουλου Παναγιώτη και Παναγιώτας.

Το τραπέζι στήθηκε στο προαύλιο του Αγιάννη, με κέντρο εξυπηρέτησης το Περίπτερο – έργο του εκκλησιαστικού Συμβουλίου, με πρωτοβουλία πάντα του φιλόπονου παπά – Σπύρου, ο οποίος πρόσφερε και το γλυκόπιοτο μοσχάτο, παραγωγής του.

Συμμετείχε, όπως και σε κάθε εκδήλωση, το ζεύγος Αλέκου και Άννας Σιαφλά, ευαίσθητοι πάροχοι των προσπαθειών για την ανάπτυξη του χωριού.

Τους πανηγυριώτες χαιρέτησαν με λίγα λόγια οι: παπά – Σπύρος, Νάσκου Σούλα (πρόεδρος του Συλλόγου «Ο ΠΗΓΑΣΟΣ»), η πρόεδρος της Τ.Κ. Πλατάνου Χασάπη Μπέτυ, ο Θανάσης Σμυρνιώτης (πρόεδρος της Τ.Κ. Παραλίας Πλατάνου), ο πρόεδρος των Εθελοντών Πυροσβεστών Βασίλης Ζαφειρόπουλος και ο πρόεδρος του Συλλόγου «Η ΚΡΑΘΙΣ» της Παραλίας Πλατάνου Γιώργος Ράλλης.

Ο Γιώργος επανέφερε, ευτυχώς, ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα, ενώπιον όλων. Υποσχέθηκε ότι θα καταβληθεί εκ νέου προσπάθεια για συνεργασία των πολιτιστικών Συλλόγων Πλατάνου και Παραλίας. Είναι απόρροια της αγάπης του για την κοινή πατρίδα, για ένα χωριό.

Επιτέλους, να σπάσει αυτό το απόστημα των συνόρων της ντροπής, μεταξύ των αδελφών. Η προέλευσή μας έχει κοινές ρίζες την Άνω Ποταμιά (Supra Potamia): Κάτω Ποταμιά, Καλαμιάς, Βούτσιμος, Παραλία Πλατάνου. Τα συμφέροντα των πολιτικών, οι εγωισμοί και οι φιλοδοξίες χώρισαν τα «τσανάκια» μας σε Άνω και Κάτω Πλάτανο.

 

***

 

Θα κλείσω και με ιδιαίτερη συγκίνηση θα αναφερθώ στην κατ’ έτος παρουσία και συμμετοχή των ομογενών μας Αμερικάνων και Αυστραλέζων. Τους συμπατριώτες μας που ξενιτεύτηκαν σε εφηβική ηλικία και επιστρέφουν κάθε καλοκαίρι, ώριμοι νοσταλγοί και πρόθυμοι να παρευρίσκονται στις εκδηλώσεις και με χαρά να προσφέρουν στον γενέθλιο τόπο τους. Νοσταλγοί των πατροπαράδοτων εθίμων.

Από το εκλεκτό ανδρόγυνο των ομογενών Δημήτρη και Μελίνας Λέιβαδίτη προσφέρθηκαν τα ψητά και ό,τι άλλο χρειάσθηκε για το πλούσιο τραπέζι.

Συγκινητική η παρουσία των ξενιτεμένων μας. Βουρκώνουν τα μάτια όλων, όταν βρίσκονται ανάμεσά μας, θαυμάζοντας την φιλοπατρία τους. Άλλωστε, δεν ξεχνάμε, ότι το αρχικό και σπουδαίο έργο ύδρευσης του χωριού μας, έγινε με χρήματα που έστειλαν οι Πλατανιώτες της Αυστραλίας.

Ήχοι του βουνού, λέξεις και εικόνες μας ταξιδεύουν μαζί τους στα γνωστά μας μέρη και στο θρύλο για τα Τουρκομνήματα στον Αϊ – Θοδωράκο (ευστόχως τα θυμήθηκε και ο λάτρης των παραδόσεων, συγχωριανός μας Καθηγητής Δημήτρης Φ. Σμυρνιώτης), ως του Τσαγρή το Βαρκό, τον Ξερόκαμπο, το Πετρούχι, τις γειτονιές, τις εκκλησιές και τα πανηγύρια, τις Ράχες ένα γύρω, τις καταπράσινες ρεματιές και τις άφθονες πηγές με τα κρυστάλλινα νερά! Εδώ η ψυχή μας ξαναβρίσκεται μέσα σε αόρατα νάματα που αναβλύζουν από τα αμόλυντα κατάβαθα της αμόλυντης πατρώας Γης και κοινωνούμε με την άγια πνοή της Δημιουργίας. Δονείται η ψυχή μας από χριστιανικό ρίγος πλάι στον Αγιάννη της Ποταμιάς.

Για τους ομογενείς μας θυμήθηκα κάτι από το ποίημα του Δροσίνη (ΘΑ ΣΕ ΠΑΩ):

Θα σε πάω όπου χαράχτηκαν

τα παιδικά μου αχνάρια:

στους αγρούς, στα βαλτολίβαδα,

στα σπαρτά, στα καρπερά.

Και στα δάση τα βαθύσκιωτα

και στα λιόφωτα τ’ ανάρια,

στις βρυσούλες, στ’ ακροθάλασσα,

στα τρεχούμενα νερά.

 

Να εκφράσουμε, τέλος, θερμότατα συγχαρητήρια στους διοργανωτές της πανηγυρικής εκδήλωσης και να ευχαριστήσουμε τους φίλους επισκέπτες που τίμησαν με την παρουσία τους τον Άγιο Τρύφωνα και τα «Πλατάνια του Αγιάννη» στην Άνω Ποταμιά.

 

Καλή αντάμωση και του χρόνου!

ΔΗΜΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου