Loading...

Κατηγορίες

Σάββατο 06 Ιούν 2015

 

 

Δύο αιώνες, περίπου, πέρασαν από την εθνεγερσία του ’21. Ποτέ δεν μας είπαν οι πολιτικοί τι συνέβη.

Επιτέλους να μάθει ο κόσμος σε τι οφείλονται τα δάνεια και οι εθνικές καταστροφές. Εκείνα δηλαδή που διασώθηκαν με δάκρυα και αίματα, αφού άρχισε η μεγάλη του Έθνους Ε ξ έ γ ε ρ σ η.

Την άνοιξη του ’21 υποθηκεύτηκαν στο βωμό των δανειστών μας:

Δύο δάνεια του 1823 (800.000 λίρες) και 1825 (2.000.000 λίρες), ήταν εκείνα που υποκίνησαν τον εμφύλιο και έθεσαν σε κίνδυνο την έκβαση της Επανάστασης.

Από το πρώτο (1823) λάβαμε στα χέρια μας 287.700 λίρες και από το δεύτερο 816.000 λίρες . Η διαφορά κρατήθηκε από τους Άγγλους δανειστές για προκαταβολές τόκων, έξοδα, προμήθειες και μεσιτείες διαφόρων επιτηδείων.

Τα καθαρώς ληστρικά αυτά δάνεια χωρίς προηγούμενο στις διεθνείς συναλλαγές, δεν χρησιμοποιήθηκαν διόλου για τους σκοπούς που συνομολογήθηκαν.

Το πρώτο χρησιμοποιήθηκε για την εξαγορά των Ρουμελιωτών στην περίοδο του εμφυλίου (1823-1825), προκειμένου να εξοντωθούν οι καπεταναίοι της Πελοποννήσου και ακόμη το μεγαλύτερο μέρος του καρπώθηκαν Υδραίοι και Σπετσιώτες.

Χαρακτηριστική είναι η φράση που σημειώνει για το δάνειο ο Φίνλεϊ : «…το μεγαλύτερο μέρος του καταναλώθηκε από τους πλοιοκτήτες και τους ναύτες και η μερίδα του λέοντος έπεσε στους Αρβανίτες της Ύδρας και των Σπετσών».

Το δεύτερο δάνειο που συνομολογήθηκε με σκοπό τη δημιουργία τακτικού στρατού και σύγχρονου πολεμικού ναυτικού, χάθηκε σε κερδοσκοπικές παραγγελίες πλοίων που δεν ήλθαν ποτέ στην Ελλάδα και σε μεσίτες και σε μεσιτείες, αμοιβές και προμήθειες.

Ο ρόλος που έπαιξαν τόσο ο γαμβρός του Κουντουριώτη, Ιωάννης Ορλάνδος, όσο και ο εξ Ηπείρου έμπιστος λακές (1) του Ανδρέας Λουριώτης στις διαπραγματεύσεις, τη σύναψη και ακόμη στη διαχείριση αυτών των αισχρών δανείων, θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία για την οποία θα έπρεπε να είμαστε ε υ γ ν ώ μ ο ν ε ς.

Μόνο ο Γέρος του Μοριά, ο Κολοκοτρώνης, ήταν αντίθετος για τα Αγγλικά εκείνα δάνεια.

Όσο ήταν ελεύθερος, ζωντανός και ισχυρός δεν επρόκειτο να φθάσουν οι λίρες του δανείου στις Υδραίικες και Σπετσιώτικες τσέπες.

Έτσι, στις 2Φεβρουαρίου 1825, φυλακίζεται στην Ύδρα και πέντε μέρες αργότερα (7/2/1825) υπογράφεται η συμφωνία για το δεύτερο δάνειο.

Στις 21-4-1825 κατέφθασε στο Ναύπλιο το Αγγλικό πλοίο με τις 60.000 λίρες από τα 2.000.000 του δεύτερου δανείου1! Σαράντα μέρες αργότερα (9-6-1825) γράφει τα εξής χαρακτηριστικά ο συνταγματάρχης Φαβιέρος στο Φιλελληνικό Κομιτάτο του Παρισιού: «Η Κυβέρνηση ξόδεψε πενήντα εκατομμύρια γρόσια, είκοσι για να τσακίσει τον Κολοκοτρώνη, πέντε ως έξι για τους αποστόλους στην Ευρώπη για το δάνειο και τα υπόλοιπα στους ναυτικούς και στους Ρουμελιώτες που λεηλάτησαν τον Μοριά και νέκρωσαν τους κατοίκους, έτσι που τώρα νοσταλγούν τους Τούρκους».

Τα Αγγλικά δάνεια υπήρξαν από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της εποχής τους…

Όσα, λοιπόν διασώθηκαν με την έναρξη του αγώνα του ’21, υποθηκεύτηκαν στους δανειστές μας.

Σήμερα, άλλοι δανειστές (σωτήρες όπως εμφανίζονται) μας πιέζουν ασφυκτικά και απαιτούν τη συμμόρφωση στις υποχρεώσεις μας! Και δικαίως, όπως υποστηρίζεται. Αλλιώς θα επέλθει το ανεπιθύμητο (ρήξη, grexit κ.ά…) και μάλιστα με απρόβλεπτες συνέπειες. Και τούτο γιατί σύμφωνα και με τον πολυβραβευμένο βρετανό ιστορικό Μάρκ Μάουζερ: «Η κρίση βρήκε την Ευρώπη απροετοίμαστη».

Και είναι άγνωστο ποιά μεγέθη θα προσλάβει η διατάραξη της οικονομίας εντός της ευρωζώνης.

Ενδεχομένως, η αποδόμηση της οικονομίας ενός μικρού μέλους της, διαταράξει και αυτήν του διεθνούς ορίζοντα! Καταλήγοντας, στις ημέρες μας, σε τραγωδία!

Προς το παρόν βαδίζουμε σε θολό τοπίο, ψάχνοντας για ξέφωτο! Εν αναμονή των αποφάσεων. Ενώ βρισκόμαστε λίγο πριν από το χάος!

 

(1) Λακές: άνθρωπος που συμπεριφέρεται δουλικά, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα και με δουλικό τρόπο. Δουλοπρεπής, γλείφτης, τσιράκι.

 

ΔΗΜΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου