Η νέα φόρμουλα αναζητήθηκε την τελευταία δεκαετία και εφαρμόστηκε… «επιτυχώς!». Μια διαδικασία που έχει βαθιές ρίζες σε άλλες πιο κρίσιμες περιόδους. Ας θυμηθούμε εν συντομία.

Οι Έλληνες του ’21 με πίστη και φαντασία, πολεμώντας πλάι-πλάι, πότε με το θρίαμβο και πότε με τη θυσία, η οποία ενσάρκωνε την τρίμορφη ιδέα, πραγματοποίησαν το «Μυστικό του ‘21». Εκείνο δηλαδή «το Μέγα και ευγενές έργο», όπως το είχε αποκαλέσει ο Γάλλος στρατάρχης Μαιζών, μαρκήσιος Νικόλαος Ιωσήφ. Και ολοκληρώθηκε σ’ένα μεγάλο τμήμα του στις 30 Οκτωβρίου 1828 με την απελευθέρωση του Μοριά. Βεβαίως με την επέμβαση των τριών μεγάλων δυνάμεων στην ναυμαχία του Ναυαρίνου.

Ωστόσο, ακολούθησαν άλλα ταπεινωτικά γεγονότα. Η δολοφονία του Καποδίστρια και τα επώδυνα Παρκερικά. Ο αρχηγός δηλαδή του αγγλικού στόλου της μεσογείου, απέκλεισε με σκληρό ναυτικό τρόπο τη χώρα μας.

Εφαρμόστηκε, ανάλγητα, σε εμπορικά και πολεμικά σκάφη και την ακτοπλοΐα σε όλη την Ελλάδα. Αιτία, η δολοφονία του Καποδίστρια.

Η χώρα μας αδυνατούσε να εξοφλήσει το δάνειο που είχε συνάψει κατά την περίοδο της επαναστάσεως.

Το μνημόνιο περιελάμβανε τότε αυστηρούς όρους. Όπως συμβαίνει και σήμερα μ’αυτά που δανειστήκαμε από το Δ.Ν.Τ., την Ε.Κ.Τ. και την Ε.Ε. Μας πνίγουν και δεν μπορούμε να ανασάνουμε.

Μετά από το σύντομο χρονικό , ερχόμαστε στο σήμερα.

Η κυβέρνηση της πενταετίας 2004-2009 έβλεπε τα αδιέξοδα στην οικονομία. Δια της διαδικασίας των εκλογών παρέδωσε την «καυτή πατάτα» στην αντιπολίτευση, η οποία προκαλούσε πιεστικά για εκλογές. Και της δόθηκε η ευκαιρία. Αλλά…κάηκε από το μνημόνιο.

Φτάσαμε στο 2012 μετά από δύο αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις. Ανέλαβε η σημερινή συγκυβέρνηση, αφού είχε οδηγήσει και την κυβέρνηση Παπαδήμου σε αυτοδιάλυση. Το όνειρο του Πρωθυπουργού να κυβερνήσει τη χώρα εκπληρώθηκε. Ας κάνει το αυτονόητο.

Να παραχωρήσει τη θέση του σε πρόσωπο κοινής εμπιστοσύνης, που θα ηγηθεί κάποιας μεταβατικής κυβέρνησης ως τις εκλογές. Έτσι θα αποχωρούσε αξιοπρεπώς από την εξουσία. Η επιλογή, ωστόσο, να πάμε τώρα στις εκλογές, κάτι υποκρύπτει.

Επί παραδείγματι, για να δοθεί λύση στο πολιτικό αδιέξοδο, εξ αιτίας της προεδρικής εκλογής, να προσφέρει στην αντιπολίτευση συναινετική εκλογή Προέδρου και προσδιορισμό εθνικών εκλογών μέσα στο 2015.

Μην ξεχνάμε ότι το 2012 εξανάγκασε μια συναινετική κυβέρνηση να παραιτηθεί.

Σε τέτοια ζοφερή κατάσταση, που υπάρχει παγκοσμίως οικονομική κρίση και κοινωνική αναταραχή, μόνο η συνεννόηση και η συναίνεση οδηγούν σε καλές διεξόδους.

Ειδάλλως, οι αλλεπάλληλες εκλογές προμηνύουν αστάθεια με βαριές επιπτώσεις, στην οικονομία μας και δημιουργούν περισσότερη ανεργία και φτώχεια με απρόβλεπτες συνέπειες.

Και μετά την επανάσταση του ’21, όπως είναι γνωστό, φτάσαμε να έχουμε μεγάλες περιόδους κυβερνητικής αστάθειας στη χώρα: π.χ. από το 1923 μέχρι το 1936, μέσα σε 13 χρόνια 26 κυβερνήσεις από το 1946 έως το 1952, σε 6 χρόνια , 16 διαφορετικές κυβερνήσεις.

Η χώρα μας πλήρωσε ακριβά τις πολώσεις. Αυτές γέννησαν τις κρίσεις. Η τελευταία πόλωση έγραψε «Μνημόνιο-αντιμνημόνιο». Τα παλαιότερα ολισθήματα ας ελπίσουμε ότι δεν θα επαναληφθούν στη σύγχρονη εποχή μας!

Επιβάλλεται, λοιπόν, να πορευθούμε μ ομοθυμία, σύγκλιση και συγκατοίκηση, παρακάμπτοντας τα κύματα της διχόνοιας. Γιατί οι αντιπαραθέσεις και εχθρότητες οδηγούν σε αδιέξοδα. Με φόντο την κακοδιαχείριση και τις ίντριγκες «διαφθοράς»: απόπειρα εξαγοράς συνειδήσεων και άλλες διαπλεκόμενες ανακατωσούρες, το μέλλον εμφανίζεται ζοφερό. Η απόπειρα χρηματισμού δηλητηριάζει την πολιτική ατμόσφαιρα και βουλιάζει τη χώρα βαθύτερα στο βούρκο και την ανυποληψία. Η στάση των πολιτικών μας πυροδοτεί πολιτικούς συνειρμούς που μας θυμίζουν το παρελθόν.

Μια κοινή πολιτική, μπορεί να σώσει την χώρα από τους διεθνείς σαράφηδες που καραδοκούν.

Στην περίπτωση που στις εκλογές δεν θα υπάρξει αυτοδύναμη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η συνεργασία των μεγάλων κομμάτων είναι αυτονόητη.

Συνεπώς, όχι «Στρίβειν δια …των εκλογών.» Αλλά επιμένοντας στην έξοδο από την κρίση με κατανόηση και συνεργασία. Εύλογα η συγκυβέρνηση προτείνει «συναίνεση, για να ξεπεραστεί η κρίση». Και εύστοχα ενήργησε, που σταμάτησε τον καταγγελτικό λόγο κατά των αντιπάλων.

Άλλωστε αυτό δεν επικαλούνται οι πολιτικοί μας;

Ενδιαφέρονται, λένε, όλα τα κόμματα για την σωτηρία της χώρας και την ανακούφιση του ταλαιπωρημένου λαού μας!

Καιρός να το πράξουν!

ΔΗΜΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ