του Δήμου Νικολόπουλου - συγγραφέα - εκπαιδευτικού

ΕΥΚΟΛΕΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ, δύσκολα υπάρχουν. Τέτοιου είδους περιστατικά δεν είναι πρωτάκουστα. Συνέβαιναν και άλλοτε.

Όσο κι αν προσπαθήσει κανείς δεν θα βρει άκρη. Όταν αυτά συνοδεύονται από ανωνυμία. Ανυπόγραφα!

Λείπει το θάρρος ή η παρρησία; Μάλλον το δεύτερο.

Μπορεί κάποιες υπόνοιες να υπάρχουν.

Αλλά, για περισσότερη κουβέντα. Και δεν αξίζει να γίνεται θόρυβος. Καταλήγει σε ματαιοπονία η παραπέρα έρευνα.

Το ερώτημα, βεβαίως, παραμένει.

Ποιο ήταν το κίνητρο που έδωσε το έναυσμα στους διαβολείς και κακόβουλους να ακολουθήσουν «διαρθρωτικές» αλλαγές στην ψυχοσύνθεσή τους.

Δεν είναι εύκολο να απαντήσει κάποιος. Μια κάποια εξήγηση μπορεί να είναι…το πανάρχαιο δηλητήριο του συμφέροντος. Ενώ είναι γνωστό ότι εξελικτικά αυτό διαφθείρει και φθείρει ψυχοπνευματικά.

Έπειτα, και ο περαιτέρω θόρυβος, σε αδιέξοδα θα οδηγήσει, αφού καλύπτονται κάτω από το αδιαπέρατο πέπλο της α ν ω ν υ μ ί α ς !

Βρισκόμαστε ήδη- και είναι σε όλους μας γνωστό- σε ένα λαβύρινθο κρουσμάτων διαφθοράς. Χωρίς αρχή και τέλος αποτέλεσμα- στα πολιτικά και οικονομικά δρώμενα και μάλιστα εν μέσω κρίσεως… Άκρη δεν βγαίνει!

Παρά τις μαρτυρίες και αποκαλύψεις, τις ερευνητικές προσπάθειες και παραπομπές, τις διαταγές για Ε.Δ.Ε. και …..δε συμμαζεύεται.

Το στήσιμο προτομών για τους ατσίδες και τους καταφερτζήδες και οι εύφημες μνείες θα γίνουν «εν ευθέτω χρόνω».

Όταν δηλαδή θα παρέλθει το εντός των χρονικών ορίων διάστημα που προβλέπει η νομοθεσία και θα ακολουθήσει ευσχήμως …η παραγραφή!...

Εκτός, βεβαίως, από ορισμένες «σκαστές περιπτώσεις» που εγκαίρως αποκαλύπτονται, ερευνώνται και εντός των νομίμων χρονικών περιθωρίων, εισπράττονται, συνήθως, κάποια μικροποσά, έναντι του όγκου των οφειλομένων.

Αλλά στην περίπτωσή μας δεν πρόκειται για χρηματισμό και ξέπλυμα μαύρου χρήματος ή δωροδοκίας.

Είναι φαινόμενα ψυχικών παθών και εκδήλωση διανοητικών ταραχών. Κάπου κλονίζεται η ψυχοπνευματική ισορροπία!...

Είναι κάτι που επιθυμούν να εισακούονται και να προβάλλονται στην κοινωνία του χωριού ή τρέφουν στον εσώκοσμο κάποιο αθεράπευτο ή και σκοτεινό, ακόμη, εγώ!

Μεγάλο ερώτημα. Μπορεί και αναπάντητο, για τους ίδιους, εννοείται….

Γι’αυτό το συμπέρασμα είναι, η συνήθης σύγχρονη – μοντέρνα έκφραση των καιρών μας: «μην το ψάχνεις…μην το ψάχνεις…άστο!»

Επιδιώκουν, τα εν λόγω άτομα, να εκτονωθούν, αγανακτισμένα από ιδιάζουσες συμπεριφορές που συμπορεύονται με τα ψυχικά τους αποθέματα; Επιθυμούν να εισακούονται οι απόψεις τους και να γίνονται δεκτές οι επιδιώξεις τους και δε βρίσκουν ανταπόκριση;

Ο,τι κι αν συμβαίνει δεν δικαιολογείται η εκτροπή της λογικής σε παράδρομους απανθρωπιάς και αθλιότητες.

H κρίση, είναι αλήθεια, πως σμιλεύει νέους θεσμούς εκτροχιασμού!

Άγιε Ανδρέα πρέσβευε υπέρ ημών. Και υπέρ της ψυχικής ηρεμίας α υ τ ώ ν !

Καλά Χριστούγεννα!

Χαρούμενες Γιορτές και το Νέο Έτος να φέρει τη λύτρωση από τα πάθη μας!