Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 14 Οκτ 2014

 

Στη κοσμογονική εποχής μας συμβαίνουν πολλά σε όλους μας προβλήματα. Είναι εποχή που τα πάντα αναμοχλεύονται, διακυβεύονται και δοκιμάζονται. Εποχή συγκλονιστική και θεμελιωδώς ερωτηματική!

Φόβος και αγωνία και ανησυχία έχουν εισδύσει στην ψυχή του σύγχρονου ανθρώπου.

Αγωνιά και φοβάται ο στοχαστής, ο οποίος φιλοσοφεί επάνω στην πορεία των σημερινών εξελίξεων και της κακοδαιμονίας.

Αγωνιά και φοβάται ο απλός και μέσος άνθρωπος ο οποίος, κάποιες φορές, προσπαθεί δια της φυγής, με το να μην σκέπτεται τίποτα, να συγκαλύπτει την αγωνία και την ανησυχία του. Και το τονίζει. Αδιάφορα.: «Δεν ακούω ειδήσεις, δε βλέπω τηλεόραση, δεν με ενδιαφέρουν η πολιτική και οι πολιτικοί. Όλοι μας κοροϊδεύουν» Γενικότητες! Βέβαια, δεν είναι πάντα έτσι.

Και διερωτάται ο φιλόσοφος στοχαστής, ο μέσος άνθρωπος, όλοι μας: βαδίζουμε ολοταχώς προς μια νέα κατάσταση πραγμάτων, προς έναν νέο πολιτισμό; Πώς θα είναι στο σύνολό του ο πολιτισμός αυτός; Θα έχει κάποια άλλη θεμελίωση και ποια; Θα έχει ήρωες να προβάλει και τι είδους; Θα είναι καλύτερος ο πολιτισμός που έρχεται;

Σκέψεις απαισιοδοξίας. Αλλά φταίμε και μεις. Όχι μόνο οι πολιτικοί που μας εμπαίζουν αδιακρίτως. Ενώ οι ίδιοι και οι παρατρεχάμενοι ζούνε πλουσιοπάροχα. Λίγο παρατραβηγμένα είναι αυτά! Αυτή, όμως, είναι η πραγματική εικόνα που καθημερινώς αποτυπώνεται σε όσους αφουγκράζονται τις συζητήσεις των αγανακτισμένων, που κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Εκφράζοντας την καταπίεση που βιώνουμε καθημερινά από τα δυσβάσταχτα μέτρα λιτότητας.

Και είναι όλα αυτά εκμεταλλεύσιμα «προϊόντα» και εύγευστα, για την συνεχώς παρατηρούμενη συσπείρωση και αναθάρρηση των…καιροφυλακτούντων… Αλίμονο! Αν ξεμυτίσουν και αναλάβουν τις τύχες μας. Όχι άλλους πειραματισμούς! Δεν αντέχουμε! Και δε χάθηκαν οι ικανοί. Ας μην έχουν ρίζες από ψηλά τζάκια. Έχουν, όμως, τα εφόδια, ικανότητες και είναι αδιάφθοροι. Να μας ανακουφίσουν. Να μας ενισχύσουν και να γλυτώσουν το λαό από το κατρακύλισμα και την άπνοια , που συνεχώς μας βουλιάζουν.

Τά’χει αυτά η ζωή. Ακούγεται κι’αυτό. Συνυφαίνονται, λένε, πάντα με την πολιτική. Δεν είναι πρώτη φορά που φθάνουμε στο μη παρέκει! Δυστυχώς, ξεχνάμε!

Δε χρειάζεται να αναζητήσουμε τα αίτια ή τις αφορμές, γιατί φτάσαμε στον κόμπο που μας πνίγει.

Ο χαβάς είναι ο ίδιος, όπως και κατά τα προηγηθέντα γεγονότα των δύο παγκοσμίων (Α΄και Β΄) καταστροφών του 20ου αιώνα. Αλλά άλλαι αι βουλαί» των απλών ανθρώπων….και άλλαι των μεγιστάνων των χρηματοπιστωτικών διεθνών οίκων».

Έτσι μας ατενίζουν. Εκείνοι με τα κεφάλια έξω από τα βαλτόνερα, που οι ίδιοι δημιουργούν.

Ενώ οι λαοί (τα βατράχια) τα πληρώνουν. Μας κλωτσοπατάνε και αδιακρίτως μας βυθίζουν ολοένα και πι ο βαθιά στο βούρκο της κακομοιριάς.

Εμείς, ωστόσο, παρά την παγκόσμια οικονομική κρίση με τα σκοτεινά στενώματα που μας οδήγησε, δε χάνουμε την ελπίδα μας. Αντλώντας δύναμη από τους στίχους του Ι. Πολέμη: «Μη σκιάζεστε στα σκότη…» Κάποιο «φεγγοβόλο αστέρι» θα φωτίσει την έξοδό μας και θα φέρει «το ξημέρωμα».- [ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ].

 

ΔΗΜΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

 

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου