ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ

Αξιότιμοι φίλοι και φίλες αναγνώστες, πιστεύω πως πρέπει σαν Έλληνες πολίτες να μη ξεχνάμε το παρελθόν, όχι μόνο το προσωπικό αλλά και της χώρας μας προσπαθώντας πάντα μέσα από αντικειμενικές και σοβαρές αναλύσεις να πετύχουμε τρέχοντα αλλά και μελλοντικά θετικά αποτελέσματα για την Ελλάδα μας, την κοινωνία και τις οικογένειές μας.

Πολλοί πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές, πολίτες, επιχειρηματίες, επιστήμονες είχαν μιλήσει στο παρελθόν και μιλούν και σήμερα για τους Μεγάλους Έλληνες Πολιτικούς της μεταπολίτευσης που χάραξαν μια νέα δημοκρατική πορεία για την Ελλάδα και τους πολίτες της.

Είναι όλοι εκείνοι οι μικροί ή μεγάλοι ηγέτες που προστάτεψαν τους αγρότες μας από τις ασφυκτικές πιέσεις των μεσαζόντων, που προσπάθησαν να μειώσουν το κόστος παραγωγής των προϊόντων τους, να λάβουν μέτρα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο για περιορισμό των εισαγωγών ομοειδών και ανταγωνιστικών προϊόντων; Είναι εκείνοι που εδημιούργησαν μια αποδοτική και ευέλικτη Δημόσια Διοίκηση που υπηρετεί πιστά τον πολίτη χωρίς δωροληψίες, παραβάσεις καθηκόντων και απιστίες;

Είναι εκείνοι που σεβάστηκαν τον μόχθο των εργαζομένων, των συνταξιούχων και διαχειρίστηκαν έντιμα και αποδοτικά τα Ασφαλιστικά Ταμεία της χώρας μας; Είναι εκείνοι που προστάτεψαν ποτέ τους μικρούς, μεσαίους ή μεγάλους επιχειρηματίες της χώρας μας από τις συνεχείς επιθέσεις ανεύθυνων και δημαγωγικών οργανισμών; Άραγε αφουγκράστηκε ποτέ κανείς τους την αγωνία και το άγχος του ελεύθερου επαγγελματία να επιβιώσει; Να πληρώσει τους εργαζόμενους, τα ασφάλιστρα, τα ενοίκια ή τα πάγια έξοδά του;

Είναι εκείνοι που προσπάθησαν ποτέ να ενισχύσουν τις χαμηλές αγροτικές συντάξεις ή των υπόλοιπων συνταξιούχων μειώνοντας παράλληλα τις δικές τους παχυλές αμοιβές των χιλιάδων ευρώ τον μήνα που απολάμβαναν; Είναι ή όχι αλήθεια ότι οι αμοιβές των Ελλήνων Βουλευτών για δυο μήνες αντιστοιχούν στους μισθούς δώδεκα μηνών ενός μέσου εργαζόμενου;

Είναι εκείνοι που εδημιούργησαν ένα αξιοκρατικό σύστημα προσλήψεων στον πολύπαθο Δημόσιο Τομέα και δεν βόλεψαν ποτέ τα δικά τους παιδιά;

Είναι εκείνοι που ενδιαφέρθηκαν ποτέ για τους ηλικιωμένους συνταξιούχους που εσχημάτιζαν ουρές μπροστά στα ασφαλιστικά ταμεία;

Είναι εκείνοι που στις Διεθνείς Εξωτερικές Σχέσεις αντιμετώπισαν με επιτυχία την αλαζονεία και τις άμετρες απαιτήσεις Σκοπιανών και Τούρκων; Είναι εκείνοι που αξιοποίησαν ποτέ τα πετρέλαια του Αιγαίου και του Ιουνίου, το φυσικό αέριο της Κρήτης ή τα μεταλλεύματα της Μακεδονίας;

Αγαπητοί αναγνώστες, πιστεύω προσωπικά πως ναι είναι όλοι αυτοί, ίσως υπάρχουν και εξαιρέσεις, που χρησιμοποίησαν την πολιτική για να υποκριθούν ή υποκρίθηκαν για να πολιτευθούν. Με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους οδήγησαν μια ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΧΩΡΑ σε μνημόνια, συνεχή δανεισμό και υποχωρήσεις.

Μήπως άραγε οι μικροί ή μεγάλοι ηγέτες πρέπει να βάζουν ορισμένα όρια στις δράσειςή παραλείψεις τους; Μήπως άραγε πρέπει να γνωρίζουν πότε και θα ξεπεράσουν αυτά τα όρια;

Με εκτίμηση

Σωτηρόπουλος Σωτήρης

Πολιτικός Επιστήμων - Δημοσιολόγος