Αξιότιμοι αναγνώστες, σύμφωνα με τη Διεθνή Συνθήκη του ΟΗΕ περί του Δικαίου της Θάλασσας ( 1982 ) η αποκλειστική οικονομική ζώνη ( ΑΟΖ ) θεωρείται η θαλάσσια έκταση εντός της οποίας ένα κράτος έχει δικαίωμα εκμετάλλευσης των πόρων της θάλασσας και έρευνας συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ενέργειας από το νερό και τον άνεμο. Εκτείνεται πέραν των χωρικών υδάτων μιας χώρας στα 200 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή. Η ΑΟΖ αποτελεί ένα απλό κυριαρχικό δικαίωμα το οποίο αναφέρεται στη δικαιοδοσία του παράκτιου κράτους μέχρι και κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η επιφάνεια είναι διεθνή ύδατα. Στα χωρικά ύδατα δύναται ασκηθεί πλήρης κυριαρχία από το παράκτιο κράτος.

Στην περίπτωση που οι ΑΟΖ αλληλοεφάπτονται, έγκειται στις χώρες που τις διεκδικούν να ορίσουν από κοινού θαλάσσια σύνορα. Η ΑΟΖ μιας χώρας υπολογίζεται από τα όρια των εθνικών της υδάτων και εκτείνεται προς τα έξω μέχρι τα 200 ναυτικά μίλια. Στην έκταση της ΑΟΖ συνυπολογίζεται και η συνοριακή ζώνη, η οποία εκτείνεται για 12 ν.μ. πέραν του ορίου των εθνικών υδάτων. Ο χώρες μπορούν επίσης να αξιώνουν δικαίωμα και στην υφαλοκρηπίδα, η οποία μπορεί να εκτείνεται έως και 350 ν.μ. από την ακτογραμμή και πέραν την ΑΟΖ, αυτές οι περιοχές όμως δεν λογίζονται ως μέρος της ΑΟΖ.

Αγαπητοί αναγνώστες, με την τρίτη Σύμβαση του ΟΗΕ περί του Δικαίου της Θάλασσας το1982, αναγνωρίστηκε διεθνώς ο ορισμός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στα 200 ν.μ. Σύμφωνα με το άρθρο 55 μέρος Ε' της Σύμβασης η ΑΟΖ υπόκειται σε συγκεκριμένο νομικό καθεστώς ενώ τα δικαιώματα και η δικαιοδοσία του οριζόμενου κράτους ως και τα δικαιώματα των άλλων κρατών καθορίζονται από τις διατάξεις της Συνθήκης.

Με εκτίμηση

Σωτηρόπουλος Σωτήρης

Πολιτικός Επιστήμων - Δημοσιολόγος