...και παρακαλώ μην του τα πείτε και μας...φύγει!

• ΔΕΝ ξέρει ότι η βίαιη ανατροπή της από καιρού ήδη διαταραγμένης αναλογίας εργαζομένων-συνταξιούχων καθιστά αναξιόπιστη την υπόσχεση περί κρατικής εγγύησης της πληρωμής συντάξεων. Η βίαιη ανατροπή εντοπίζεται ακριβώς στο εφεύρημα της εργασιακής εφεδρείας που δεν είναι τίποτα άλλο από την άκριτη συσσώρευση συνταξιούχων η οποίοι σε βάθος χρόνου απλώς δε θα μπορούν να συνταξιοδοτούνται με τους σημερινούς όρους. Προφανώς του διαφεύγει ότι οι απολύσεις στο Δημόσιο με παράλληλο δραστικό περιορισμό της έκτασης του Δημοσίου τομέα και των δραστηριοτήτων του είναι μονόδρομος.

• ΔΕΝ ξέρει ότι η διατήρηση ενός πολύπλοκου, δυσβάσταχτου και άδικου φορολογικού συστήματος διαιωνίζει τις συνθήκες διαφθοράς και φοροδιαφυγής. Ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων και κάθε μορφής έκτακτης φορολόγησης έπρεπε να είχαν καταργηθεί...προχτές. Όλη η φορολογική νομοθεσία πρέπει να χωράει σε μια σελίδα. Απλά, δίκαια και κατανοητά. Φτάσαμε στον τραγέλαφο το κράτος να φορολογεί την κατοικία, η οποία μπορεί και να μην αποδίδει κάποιο εισόδημα ενώ έχει ενσωματώσει εργασία και άλλα κεφάλαια, έχει φορολογηθεί ήδη όταν αγοράστηκε και εξακολουθεί να φορολογείται ενώ από την άλλη το ίδιο κεφάλαιο αν δεν έχει γίνει κατοικία αλλά έχει γίνει κατάθεση, χρυσές λίρες, μασούρι στο στρώμα δεν φορολογείται μολονότι δεν επιστρέφει στην οικονομία!

• ΔΕΝ ξέρει ότι υπό αυτές τις συνθήκες, κανείς ιδιώτης επενδυτής δεν πρόκειται να αναλάβει ζημίες μέσω της διαδικασίας του PSI υποκύπτοντας στο δίλημμα να χάσει 50% των κεφαλαίων του τώρα προκειμένου να πάρει το 50% αργότερα γιατί πολύ απλά κανείς δεν πιστεύει ότι αυτό το 50% θα μπορεί να το αποπληρώσει το Ελληνικό Δημόσιο με το δρόμο που έχει πάρει. Και κανείς νουνεχής επενδυτής δεν θα συνεχίσει να επενδύει σε μια χώρα και συγκεκριμένα στο χρέος (!) μιας χώρας που εξακολουθεί να έχει το κεφάλι βαθιά στην άμμο.

• ΔΕΝ ξέρει ότι αν το κράτος εξακολουθεί να υποκρίνεται τον επιχειρηματία πουλώντας νερό, ρεύμα, μεταφορές, υπηρεσίες και άλλα αγαθά (από λαϊκές αγορές μέχρι...δημοτικά σφαγεία!) απλώς στρεβλώνει τον ανταγωνισμό διατηρώντας ψηλά τις τιμές και κατά συνέπεια αυξάνει την ανεργία αφού δεν επιτρέπει να ανοίξουν άλλες επιχειρήσεις στον ίδιο τομέα και με τους ίδιους όρους, ενώ διατηρεί ψηλά τα κόστη αποπνίγοντας κάθε ελπίδα ανάπτυξης άλλων τομέων. Επιπλέον, απορροφά και την ελάχιστη ποσότητα διαθέσιμης ρευστότητας ως προνομιακός "επιχειρηματίας" - αφού το ίδιο νομοθετεί για πάρτη του - στραγγίζοντας την αγορά, και βεβαίως πολλαπλασιάζει τις "μαύρες τρύπες" αφού τα επισφαλή δάνεια των ΔΕΚΟ τελικώς τα "φορτώνεται" ο κρατικός προϋπολογισμός.

• ΔΕΝ ξέρει ότι διατηρώντας προνόμια και κλειστά επαγγέλματα όχι μόνο συντηρεί ένα ανήθικο και αντικοινωνικό σύστημα αλλά διακρατεί σε αδράνεια τεράστια κεφάλαια που νέμονται λίγοι σε βάρος των πολλών και μάλιστα με αδιαφανείς όρους. Δεν είναι δυνατόν δυο-τρεις νέοι φαρμακοποιοί να μην μπορούν - ακόμη! - να ανοίξουν ένα φαρμακείο, δεν γίνεται με 18% ανεργία δυο-τρεις νέοι απόφοιτοι κάποιας τεχνικής σχολής να μην μπορούν να αγοράσουν ένα ταξί και να λειτουργήσουν μια επιχείρηση μεταφορών, δεν νοείται να μην μπορεί ένας επιχειρηματίας να ανοίξει ένα ιδιωτικό κέντρο υγείας στην επαρχία προσλαμβάνοντας νέους επιστήμονες γιατρούς, είναι ανήκουστο μια ομάδα δικηγόρων από την Τρίπολη, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη να μην μπορούν να συστήσουν μια νομική εταιρεία και να τη διαφημίσουν αλλά ούτε και να φτιάξουν μια απλή συμβολαιογραφική εταιρεία.

Ναι, αγαπητοί μου δεν τα ξέρει αυτά ο Πρωθυπουργός μας. Γιατί αν τα ήξερε θα τα δρομολογούσε και επειδή δεν είναι πολιτικό πρόσωπο αλλά επιλογή έκτακτης ανάγκης ή θα τα υλοποιούσε ή θα υπέβαλλε την παραίτησή του. Δεν έχει ανάγκη να σκεφτεί το πολιτικό κόστος.

ΔΕΝ γίνεται, δεν υπάρχει που λένε και οι νεοέλληνες, τούτες τις κρίσιμες ώρες:

• Να διατηρούνται τόσες ΔΟΥ σε κάθε πόλη, κωμόπολη και χωριό. Μία σε κάθε νομό - το πολύ - και τα υπόλοιπα (εισπράξεις, πληρωμές κλπ) στις τράπεζες και δι΄αλληλογραφίας.

• Να διατηρούμε Πανεπιστήμια, Σχολές, Τμήματα, Στρατόπεδα σε κάθε ραχούλα, προκειμένου να εξυπηρετηθούν μικρά και μεγαλύτερα τοπικά συμφέροντα.

• Να μισθοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό ιερείς, μουφτήδες και όλη η Ιεραρχία κάθε δόγματος. Ή η Εκκλησία είναι κομμάτι του Δημοσίου άρα και η περιουσία της άρα και η μισθοδοσία και η συνταξιοδότηση των λειτουργών της ή δεν είναι κομμάτι του Δημοσίου και άρα αναλαμβάνει η ίδια τα οικονομικά βάρη. Πως γίνεται πάντα τα βάρη να πέφτουν στον κρατικό κορβανά και τα κέρδη στον Εκκλησιαστικό παράγοντα δεν το έχω καταλάβει.

• Να εξακολουθούν να χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό κόμματα. Ναι, να αναζητήσουν μόνα τους κεφάλαια. Ξέρουν αυτά.

• Να διατηρούμε -άκουσον άκουσον! - μια διαφορετική μπάντα για κάθε ένστολο σώμα. Μέτρησα έξι(!) διαφορετικές μπάντες - ναι, μουσικές!- μία για το Στρατό, μία για το Ναυτικό, την Αεροπορία, το Λιμενικό, την Αστυνομία, την Πυροσβεστική και δεν ξέρω πόσες άλλες ακόμα μπορεί να υπάρχουν! Κάποιος μου εξήγησε ότι υπάρχουν και ξεχωριστές μπάντες σε κάθε πόλη του κάθε σώματος! Χώρια οι Δημοτικές! Φαίνεται ότι το Δημόσιο έχει μια στρατιά ολόκληρη μουσικούς!

Αυτά και άλλα πολλά δεν τα ξέρει ο κ. Παπαδήμος. Δεν πρέπει να τα ξέρει. Ένας τεχνοκράτης με τέτοια εμπειρία δεν θα ήταν δυνατόν να τα ξέρει και να παραμένει στη θέση του χωρίς να κάνει τίποτα γι΄αυτά! Χωρίς καν να μας έχει κοινοποιήσει ένα σχέδιο για το πως και πότε έχει σχεδιάσει να τα διορθώσει. Είπαμε δεν μετράει το πολιτικό κόστος ένας τεχνοκράτης Πρωθυπουργός. Ή μήπως το μετράει; Λέτε...;

Θα Παπαδημήσουμε Τελικά?

"But know this: The next election is 14 months away. And the people who sent us here -- the people who hired us to work for them -- they don’t have the luxury of waiting 14 months."

(Αλλά να γνωρίζετε τούτο: Οι επόμενες εκλογές απέχουν 14 μήνες. Και οι πολίτες που μας έστειλαν εδώ - αυτοί που μας προσέλαβαν ώστε να δουλέψουμε γι΄αυτούς- δεν έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν 14 μήνες.")

Πρόεδρος των ΗΠΑ Μ. Ομπάμα, 8 Σεπτεμβρίου 2011, κατά την ομιλία του στο Κογκρέσο με θέμα την απασχόληση

Πολύ με εντυπωσίασε η επικοινωνιακή σκηνοθετημένη Πρωθυπουργική παρουσία σε γεύματα πενομένων συμπολιτών μας. Και επίσης η αφ' υψηλού Προεδρική ευαρέσκεια προς τον κ. Παπαδήμο συνδυαζόμενη με την προτροπή προς τα ΜΜΕ να απέχουν των σχολιασμών επί του κυβερνητικού έργου.

Κι εγώ λοιπόν απαξιώ να σχολιάσω, καθόσον ήδη είχα τοποθετηθεί επί του θέματος: Τεχνοκράτης που αποδέχεται να συμπράξει και να συνυπάρξει κυβερνητικά με ήδη φθαρμένα, αποδεδειγμένα άσχετα και εν πολλοίς επικίνδυνα λόγω ασχετοσύνης και κομματικής ιδιοτέλειας πολιτικά στελέχη που καμώνονται τον ειδήμονα περί των οικονομικών και των άλλων οργανωτικών προβλημάτων, δεν είναι τεχνοκράτης. Είναι ή εκκολαπτόμενος πολιτικός - νεοελληνικής κοπής - ή εις εκ των πολλών μετρίων που αναρριχήθηκαν λόγω πολιτικών διασυνδέσεων και αυτοαποκαλούνται "μάνατζερ" με πολύ ναρκισσισμό.

Θα ασχοληθώ με την εξ΄Εσπερίας πολιτική κουλτούρα και δη εκείνη που ενδημεί εκείθεν του Ατλαντικού.

Θα απομονώσω λοιπόν τη φράση του Προέδρου Ομπάμα, δείγμα αυτής της πολιτικής κουλτούρας:"αυτοί που μας προσέλαβαν".

Δε γνωρίζω και δεν ενδιαφέρομαι αγαπητέ μου αναγνώστη για την άποψή σου σχετικά με την αμερικανική πολιτική. Επίσης δε γνωρίζω αν όταν κοιτάζεις τι συμβαίνει στο εξωτερικό σε διέπει μια ιδιαίτερη αναζήτηση της τελειότητας και εξ΄αυτού απορρίπτεις συλλήβδην παν τι το ξένο. Εννοώ δηλαδή αν σου έρχεται στο μυαλό αυθόρμητα η φράση-καπέλο:" Έλα μωρέ τι να μας πουν και οι Αμερικάνοι (Άγγλοι, Σουηδοί, Γερμανοί, Κογκολέζοι...) λες και δεν ξέρουμε τι κάνουν κι αυτοί", γνωρίζοντας όμως πόσο σε έχουν κάνει να υποφέρεις οι ημεδαποί πολιτικοί. Τους οποίους βεβαίως εξακολουθείς να στηρίζεις. Ακόμη δε γνωρίζω σε τι ποσοστό έχεις την όψιμη παράμετρο της συνομωσιολογίας - κλασσικό δείγμα μιας κοινωνίας σε κρίση - ώστε να σου έρχεται στο μυαλό η δεύτερη φράση-καπέλο:"Καλά τώρα, όλοι ξέρουν ότι πίσω απ΄τον Ομπάμα (το Σαρκοζύ, τη Μέρκελ, τον Κάστρο, τον Πούτιν κλπ) είναι οι "άλλοι"." Και όπου "άλλοι" κάποιοι βάζουν τους Ρότσιλντ, τους Μασώνους, τους Ιλλουμινάτι, την Κόκα-Κόλα, τους Εξωγήινους ή τους Ελ.

Γι΄αυτό σου λέω. Δεν με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή η άποψή σου για το θέμα. Θα σου πω τη δική μου.

Είναι πολύ σπουδαίο πράγμα λοιπόν ο Ηγέτης μιας χώρας να έχει την αίσθηση και να το εκστομίζει από το πιο επίσημο βήμα ότι "τον προσέλαβαν". Πρόσεξε: Όχι αυτό το υπέροχο και αλαζονικό που λένε εδώ οι δικοί μας σε κάθε ευκαιρία:"Μα εγώ είμαι εκλεγμένος εκπρόσωπος του Λαού!" και με αυτό το "διαβατήριο" ανοίγουν ή έτσι προστάζει ο πολιτικός να κάνουν, οι πόρτες.

Όχι λοιπόν. Το σημαντικό είναι να έχει την αίσθηση ο Ηγέτης - ο εκλεγμένος Ηγέτης- ότι τον προσέλαβαν. Για συγκεκριμένο χρόνο, για συγκεκριμένο έργο, με συγκεκριμένο μισθολόγιο και παροχές. Για να κάνει τη "δουλειά". Με όλες τις ευθύνες -ναι! τις ευθύνες - που περιβάλλουν το αξίωμά του όταν εάν δεν καταφέρει να ολοκληρώσει το έργο που του ανατέθηκε.

Αν λοιπόν έχει την αίσθηση ότι "προσελήφθη" δεν χάνει το χρόνο του προσπαθώντας να φτιάξει "προφίλ" σε γεύματα αστέγων. Δεν σπαταλά τις δυνάμεις του προσπαθώντας να "πείσει" τους Υπουργούς του να συμφωνήσουν στα αυτονόητα. Δεν παζαρεύει με τις κομματικές καμαρίλες πόσο και εάν θα κόψει επικουρικές συντάξεις φαληρισμένων ταμείων.

Σχεδιάζει, αποφασίζει και πράττει. Στο ενδιάμεσο αν κριθεί απαραίτητο επικοινωνεί τις προθέσεις του. Γιατί; Μα γιατί έχει το "άγχος" της ολοκλήρωσης της αποστολής που του ανατέθηκε. Αν γίνει "δημόσιος υπάλληλος" του "μισθού βρέξει-χιονίσει" τότε ναι, μπορεί να αναλωθεί στις δημόσιες σχέσεις, στο κουτσομπολιό, καμιά συναυλία, τίποτα φιλανθρωπικά γκαλά και πάει λέγοντας.

Ο πραγματικός τεχνοκράτης, ο μάνατζερ που επίμονα προσπαθεί να ολοκληρώσει το έργο του δεν έχει χρόνο και ενέργεια γι΄αυτά. Γιατί "προσελήφθη".

Θα πετύχει στο έργο του; Κανείς δεν ξέρει.

Όμως είναι σίγουρο ότι θα αποτύχει αν "ταμπουρωθεί" πίσω από τη "σιγουριά" του "δημοσίου".

Μια άλλη ενδιαφέρουσα φράση από την ομιλία του Προέδρου Ομπάμα είναι ότι οι πολίτες δεν μπορούν να περιμένουν. Δεν έχουν την πολυτέλεια - στην αμερικανική περίπτωση - των 14 μηνών. Στη δική μας περίπτωση δεν έχουμε την πολυτέλεια καν ημερών.

Ο χρόνος παρήλθε. Οι πολίτες δεν είναι άβουλα όντα. Ούτε απαθείς δέκτες. Χρειάζεται να ξέρουν, να συμμετέχουν στις αποφάσεις, να έχουν ολοκληρωμένη εικόνα για το τι πρόκειται να συμβεί και ποιες είναι οι εναλλακτικές. Δεν μπορούν να περιμένουν. Δεν γίνεται ακόμη κι αυτή την ώρα τα κόμματα και οι πολιτικοί να μην τους λένε την αλήθεια.

Συμπέρασμα;

Αυτό που φαίνεται ότι πάει να συμβεί θα είναι ίσως μοναδικό στα χρονικά, εξ΄ου και η λογοπαιγνική λεξοπλασία του τίτλου. Ένας τεχνοκράτης - που δεν ενεργεί ως τεχνοκράτης - παρέα με πολιτικούς που υποκρίνονται τους τεχνοκράτες, παραδομένοι στην αποχαύνωση και στην αδράνεια, βαριεστημένοι και αδύναμοι να φτιάξουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ώστε να διασωθεί η χώρα και σαφώς ανέτοιμοι να συγκρουστούν με την κοινωνία και τα συνδικαλιστικά κατεστημένα.

Λοιπόν ο κίνδυνος είναι να μην...χρεωκοπήσουμε αλλά να...παπαδημήσουμε!

tyxaios