1α. Προσταγή! Μη δειλιάζετε από των ελληνικών πιθανολογημάτων…τα οποία είναι σκέτα ξύλα, σπιλώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν. (Βασίλειος ο Μέγας, "Εις τον προφήτην Ησαΐαν Προοίμιον", 7.196.3).

β. "Είναι εχθροί οι Έλληνες.." (Βασίλειος ο Μέγας,.  "Εις τον προφήτην Ησαΐαν Προοίμιον", 9.230.8).

2."Η σοφία των Ελλήνων είναι τύφος…" (Γρηγόριος Ναζιανζηνός, "Εις Ηρώνα τον φιλόσοφον").

3. "Οι Έλληνες φιλόσοφοι και ρήτορες, είναι καταγέλαστοι και δεν διαφέρουν από τα παιδιά που λένε ανοησίες...ο Ελληνισμός μπορεί ν’ απλώθηκε σ’ όλη τη γη και να κατέκτησε τις καρδιές των ανθρώπων, καταλύθηκε όμως με την δύναμη του Χριστού και το κήρυγμά μας φυτεύτηκε στις ψυχές των ανθρώπων". (Ιωάννης ο Χρυσόστομος, "Εις τον μακάριον Βαβύλαν και κατά Ελλήνων", παρ. 11-12, 15, 40) 

"Προστάτες των Γραμμάτων, οι Τρεις Ιεράρχες, που τιμούμε στις 30 Ιανουαρίου, μας καθοδηγούν. Σήμερα, τα ιδανικά μεταλαμπαδεύονται από το ίδιο το σχολείο στους μαθητές μας" γράφει η Υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως σε μήνυμα για την σημερινή "γιορτή..."  

Βαθύ Κόκκινο 30-1-2022. 

Διαλέγετε, λοιπόν και παίρνετε! Ή μήπως όχι; Να τι να διαλέξουμε. Τα γραπτά είναι γραπτά και ως τέτοια μένουν. Κι έχει αξία όταν αποκαλύπτονται και σε όσους δεν τα ήξεραν ως σήμερα. Καταλύουν μύθους και ξεσκεπάζουν τους μυθολογούντες... 

Πάντως η θρησκευτική εορτή "των τριών" στις 30 του Γενάρη παραμένει στη χώρα μας επίσημη σχολική επέτειος, και πιθανώς το βαρυσήμαντο μήνυμα της ευσεβούς κυρίας υπουργού της Δεξιάς να συνοδεύτηκε και από κάποιες εγκυκλίους της περί εκκλησιασμού των σχολείων, εν τη ημέρα ταύτη. Ίσως πάλι και να μην το ρισκάρισε η κυρία υπουργός, λόγω του ότι η γιορτή έπεσε σε μέρα αργίας και πολύ περισσότερο εν μέσω κορωνοπανούκλας με εκατό νεκρούς κάθε μέρα, οπότε τι να σου κάνουν και "οι τρεις" κι όλοι μαζί οι άλλοι άγιοι; "Ίσως λοιπόν να ήρκεσεν τη ευσεβεατατη υπουργώ αναγνωσθήναι το Αυτής μήνυμα εν τοις του έθνους εκπαιδευτηρίοις". Ίσως...

Δεν ξέρω καθόλου, αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι, τι ακριβώς λένε σήμερα (Γενάρης 2022) στα σκολιαροπαιδα οι δάσκαλοί τους, όταν στα σχολεία αναφέρονται στη θρησκευτική και σχολική γιορτή αυτής της μέρας. Απορώ και αμφιβάλλω αν τους αναφέρουν κάτι τι, έστω και το παραμικρό, από τα γεμάτα με τέτοιο μίσος για τους αρχαίους Έλληνες -που δημοσιεύει στο σχετικό άρθρο του το Βαθύ Κόκκινο ή από άλλα παρόμοια- κηρύγματα αυτών των "τριών", των εορταζόντων μαζί με το υπουργείο της κυρίας Κεραμέως...

Από όσο πάντως ακόμη θυμάμαι, στα δικά μας τα μαθητικά τα χρόνια, όταν αρχικά οι δάσκαλοι του Δημοτικού και μετά οι καθηγητές του Γυμνασίου μάς πήγαιναν στη γραμμή, όλο το σχολειό, υποχρεωτικά στην εκκλησία στις 30 του Γενάρη κάθε χρόνου, με επικεφαλής μάλιστα τη ... σημαία, ουδέποτε μάς είχαν κάνει έστω και την παραμικρή αναφορά σε αυτά τα τόσο ... νόστιμα και ... πιπεράτα, τα πέρα για πέρα ...εχθρικά προς την αρχαία ελληνική σκέψη κηρύγματα των "τριών" ... παπάδων- αγίων του τέταρτου αιώνα της νέας χρονολογίας, τα κηρύγματα που εν μέρει παρουσιάζονται σήμερα, χωρίς φόβο και χωρίς πάθος, στο άρθρο του Βαθέος Κοκκίνου επί τη εορτή των "τριών" και της υπουργού Παιδείας, για να ξέρουμε περί τίνος ακριβώς πρόκειται.... Βρε ούτε μία λέξη από αυτά, ούτε μια φορά!

 Και σκεφτείτε, αγαπητοί φίλοι, ότι στον τοίχο της σχολικής μας αίθουσας είχαν αναρτημένο με έντονα γράμματα ένα λόγο του Ποιητή Διονύσιου Σολωμού: "Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό"! Δάσκαλε που δίδασκες και νόμον δεν εκράτεις... Από τούτα δω τίποτα. Μόκο! Θα μου πείτε ίσως ότι τοιαύτας εντολάς οι διδάσκαλοι είχον, αλλά και πάλι, να μη βρεθεί ούτε ένας τους να μας πει μιαν αλήθεια για τη μέρα αυτή!..
Κάτι άλλα, ολότελα διαφορετικά ρητά  των "τριών" μάς ξεφούρνιζαν οι τότε αγαθοί και εθνικόφρονες διδάσκαλοι ημών των αμαρτωλών. Κάτι πολύ πολύ εθνικόφρονα και λίαν ηθικοπλαστικά αποφθέγματα, "όπως αν εξ ελληνικών ωφελοίμεθα λόγων", που τα έγραψε ο άι- Βασίλης απ' την Καισάρεια, "όστις ως μέλισσα ετρύγησεν τον ανθόν της ελληνικής παιδείας", κάνοντάς τον χριστιανικό μέλι, κι άλλα τέτοια τόσο γλυκά και παχύρρευστα.  

Αποφθέγματα όπου, με το στόμα των τότε αγαθών διδασκόντων, η χριστιανική δογματική γινόταν ένα με τον ύστερο αρχαίο ιδεαλισμό, με τη μεταφυσική ενός ολόκληρου κόσμου που παράκμαζε. (Αυτό το τελευταίο το μάθαμε από δικά μας υστερότερα εξωσχολικά διαβάσματα). 

Γίνονταν λοιπόν το θρησκευτικό δόγμα ένα και το αυτό με διάφορα πολύ εντυπωσιακά τσιτάτα ιδεαλιστικής φιλοσοφίας της αρχαιοελληνικής ... κλασικής εποχής, που οι "ελληνοχριστιανοί πνευματικοί ταγοί μας" τα ερμήνευαν σαν γνήσιοι υστεροβυζαντινοί  από του άμβωνος κήρυκες! Ελληνισμός και χριστιανισμός είχαν, λέει, γίνει πλέον ένα.  Ήταν, λέει, τα τσιτάτα αυτά των αρχαίων Ελλήνων, προαγγελίες του επερχόμενου ... χριστιανισμού, ήταν έργα των προ ... Χριστού ελληνορθόδοξων ημών προγόνων (!) και δε συμμαζεύεται. 

Οι αρχαίοι ανάγονταν σε κάτι τι σαν προφήτες του χριστιανισμού!!! Έτσι το ήθελε το τότε υπουργείον, πολύ πριν από την εποχή της κυρίας Κεραμέως, πολύ πριν και από τας εγκυκλίους του ταξιάρχου Παττακού. Ειδικά εκείνον εκεί το γέρο Σωκράτη, και κυρίως το κατά Ξενοφώντα ηθικοθρησκευτικό κήρυγμά του, αυτό σχεδόν οι διδάσκαλοι το ταύτιζαν εξολοκλήρου με τους λόγους των "τριών" εορταζόντων αγίων, έτσι που συχνά στην παιδική μας φαντασία αυτός εκεί ο μπάρμπα-Σωκράτης έμοιαζε αυτοδικαίως σαν ο τέταρτος άγιος στην εορτάζουσα ομάδα των "τριών"...  

Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, διδάσκοντες και διδασκόμενοι.  Εθνικόφρων Ελλάς ....αγελάς, το μεγαλείο σου, κι η τύφλα σου η μαύρη...       

Αυτά γίνονταν, θυμάμαι, ανελλιπώς, σε δημοτικό και γυμνάσιο, στα μισά και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970, και στις αρχές ακόμη της δεκαετίας του 1980.    

Σύμφωνα βεβαίως με την πολιτική ανάλυση του "επίσημου ΚΚΕ", που μόλις έβγαινε από την παρανομία, η ταλαίπωρη χώρα μας τότε ήδη (1976 κλπ) προχωρούσε τη δεύτερη, τουλάχιστον, δεκαετία της στο καθεστώς του Κρατικού Μονοπωλιακού Καπιταλισμού, (ΚΜΚ) έστω και εξαρτημένου. Μιλάμε δηλαδή για την ανώτερη οικονομική βαθμίδα του καπιταλιστικού συστήματος, πάνω στην οποία ξεπηδά κι ο ...ιμπεριαλισμός μιας αστικής τάξης. ("Σιγά, Γιάννο μ', μην τα καις τα χωριά", έλεγε σε ένα παραμύθι η μακαρίτισσα η γιαγιά μου, αλλά αυτή ήταν αγρότισσα στο χωριό και μάλλον δεν σκάμπαζε γρυ από αναλύσεις για τον ήδη διαμορφωμένο ελληνικό ΚΜΚ)... 

ΚΜΚ λοιπόν εν τη τότε Ελλάδι. Ωστόσο, ιδεολογικά, το αστικό μας κράτος και το εποικοδόμημα αυτουνού του -τόσο μα τόσο... ελληνικού-  "ΚΜΚ" θύμιζε πολύ, αν δούμε τας των διδασκόντων μας θρησκευτικοηθικάς διδαχάς... σκέτη φεουδαρχία και μαύρο μεσαιωνα!    

Προφανώς, το ... προγενέστερο του ελληνικού ΚΜΚ αστικοτσιφλικάδικο καθεστώς, αυτό που καθιέρωσε την επίσημη σχολική γιορτή για κείνους τους "τρεις", πολύ πριν εξελιχθεί σε καθεστώς ΚΜΚ, δηλαδή πριν εκατόν τόσα χρόνια, εκείνο λοιπόν το καθεστώς και η μελίρρυτος εθνικόφρων ... οργανική διανόησή του εφάρμοζε  σταθερά, επί πολλές-πολλές δεκαετίες στο ιδεολογικό  εποικοδόμημα,  τη συνήθη "φιλοσοφική μέθοδο" μιας ακόμα παλιότερης εποχής: της  όπου παράκμαζε το ...δουλοκτητικό σύστημα! 

Εφάρμοζε δηλαδή στη "φιλοσοφία" του και καθ' άπασαν την κρατούσα ιδεολογία του, την πανάρχαια μέθοδο του... εκλεκτικισμού και της... κοπτοραπτικής!     

Σκάρωσε δηλαδή και επί τη ευκαιρία της γιορτής της 30ης Ιανουαρίου, ένα  ακόμη (κατά Πλάτωνα) "γενναίον ψεύδος". Επινόησε ένα ακόμη "εθνικόφρον"... παραμύθι, ότι, τάχα, οι εορτάζοντες  της ημέρας, οι"τρεις" χριστιανοί άγιοι της Ανατολής, ήταν όχι οι εχθροί αλλά οι μεγάλοι... προστάτες των ελληνικών γραμμάτων, που τα συνδύαζαν βεβαίως, βεβαίως με τα χριστιανικά τους τα δόγματα, για να κάνουν τον ελληνισμό ελληνοχριστιανισμό. Οι ίδιοι εκείνοι μπορεί να μην ήθελαν να ακούσουν λέξη για τους Έλληνες. Για το ελληνικό σχολείο όμως αυτοί, καλά και σώνει ήταν Έλληνες! Ήταν ελληνοχριστιανοί, σαν την κυβέρνηση, τους ηγέτες των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, τους δικαστές και τους δασκάλους!! Τόμπολα. Και όποιος τον τρώει αυτόν το "ελληνοχριστιανικόν  πνευματικόν άρτον" που εκείνοι οι τρεις μας ζυμωσαν,  αυτός πια "μακάριος έστι" και θα πάει μιαν ακόμη και ίσαμε τον ... παράδεισο.Κι έζησαν αυτοί καλά και τα λοιπά...      

Δηλαδή στα μαθητικά μας χρόνια μας σερβίριζαν συνεχώς το γνωστό εντελώς προκατασκευασμένο και ανιστόρητο ιδεολογικό δόγμα του (καθυστερημένου όπως η οικονομία κι όλες του οι δομές διοίκησης) ρωμέικου καθεστώτος, περί   "ελληνοχριστιανισμού" και δε συμμαζεύεται. Ενώ μετά το σχετικό εκκλησιαστικό και διδασκαλικό κήρυγμα της 30ης Ιανουαρίου ακολουθούσε η εμπέδωσή του με την υποχρεωτική, καθιερωμένη σχετική έκθεση ιδεών, που γραφόταν συνήθως το επόμενο Σάββατο, μετά την εορτή των "τριών", με θέμα, τι άλλο, τα "ελληνοχριστιανικά ιδεώδη". (Τότε τα σχολεία λειτουργούσαν και τα Σάββατα, για να μαθαίνουμε πιο πολλά γράμματα! Αμ' τι νομίζατε;).     

Και δεν μιλάμε εδώ για προστάγματα της "εθνοσωτηρίου του 1967", αλλά  για την καραμανλική, δημοκρατική λέει, μεταπολίτευση.  Ελληνοχριστιανισμός και τα κεφάλια μέσα.                    

Στον ωραίο επαρχιακό Βόλο εκείνη την ωραία εποχή ήταν επιθεωρητής δημοτικής εκπαιδεύσεως ένας γκριζοκοστουμάτος τύπος, ο κύριος Βαβ. Το όνομα του κάτι θυμίζει από τον μακάριο εκείνο του Χρυσοστόμου που διαβάσαμε στην αρχή. (Ο κύριος Επιθεωρητής ήταν ο πατέρας, όπως μάθαμε μετά τριάντα χρόνια, ενός ... ρασοφόρου τύπου, ολίγον τι μυστηρίου και σκοτεινού, κολλητού όμως του Χριστόδουλου... Για τον υιό Βαβ. και τις δουλειές του είχε αφιερώσει μια σειρά εκπομπών ο δημοσιογράφος κύριος "Ζούγκλας" ...). 

Αυτός λοιπόν ο γκριζοκοστουμάτος επιθεωρητής, ιδεολογικός κέρβερος του δεξιού καθεστώτος στα παντέρμα εκείνα σχολεία του νεοελληνικού μας μεσαίωνα, κάθε φορά που έφτανε στο δημοτικό σχολείο της μικρής  μας, γειτονίτσας, στο σχετικό δεκάρικο που απηύθυνε στα παιδάκια, δεν παρέλειπε ποτέ του και το ...κηρυγματάκι για τα εθνικά μας ιδεώδη, πατρίς-θρησκεία,   για τους "τρεις μέγιστους φωστήρας" και τα "εθνικά ελληνιοχριστιανικά μας γράμματα". 

Τέτοια πίστευε ο μακαρίτης, τέτοια δίδασκε... "Απείρου κάλλους" εποχές...  (Σκέφτεστε πού θα είχαμε καταλήξει με τόσο σχολικό παπαδοκήρυγμα, αν δεν υπήρχε τότε  στην κοινωνία μας ένα δυνατό προοδευτικό αντίδοτο στην εθνικόφρονα δηλητηρίαση; Ευτυχώς, όμως, τότε στους δρόμους και στις πλατείες αντηχούσαν πια κάτι... άλλα  τραγούδια, και έβλεπες μπόλικο κόσμο, ωραίο, ξύπνιο και δυναμικό σε κινητοποιήσεις, που υπόσχονταν ότι κάτι πολύ πιο καλό που έρχεται. "Κοίτα οι άλλοι έχουν κινήσει, έχει η πλάση κοκκινίσει... "). Αλλά να που πέσαμε έξω και μετά από 40 τόσα χρόνια, ακόμη τα ίδια υπουργικά .. παπαδοκηρύγματα προς εκπαιδευτικούς και μαθητές...

Έ, αυτό πολύ δεν πάει; Τόση μα τόση πράσινη "αλλαγή'' και πράσινα άλογα, τόσος "εκσυγχρονισμός", π' ανάθεμα τον, τόση, μα τόση τεχνοκρατία, τόσο διαδίκτυο και τόση ευρωλαγνεία, ευρωλαγνεία του κερατά, που λέει ο λόγος, κι όμως ο ... μεσαίωνας τόσο καλά να κρατεί! 

30 του Γενάρη ξανά, και το ελληνοχριστιανικό μας παραμύθι αναλλοίωτο, όπως και τότε, για να μας θυμίζει σε ποιον ακριβώς ...ΚΜΚ ζούμε. Ένα τόσο δα σκαλοπατάκι πριν το... Σοσιαλισμό, αλλά χωμένοι ως το λαιμό στο βαθύτερο βάραθρο μιας δουλείας κι αποβλάκωσης των μαζών χωρίς καθόλου προσχήματα... Κάτι κάναμε πολύ λάθος, σύντροφοι. Ας προσέχαμε!       

Υ.Γ.   Η σημερινή ευσεβής υπουργός Παιδείας, η κυρία Νίκη Κεραμέως είναι πολύ μικρότερη στα χρόνια από τη δικιά μας τη γενιά, και μάλλον δεν θα το έζησε τόσο έντονα σαν μαθητριούλα των δέκα- δεκαπέντε χρόνων όλο αυτό το σύνηθες εθνοχριστιανικό ... τουρλουμπούκι στο σχολείο της, της εποχής του "ευρωεκσυγχρονισμού". 

Φαίνεται ωστόσο ότι θα την υπέστη  έντονα την ελληνοχριστιανική ... πλύση εγκεφάλου κάπου αλλού, είτε μέσα στο  σπίτι της ή στα κατηχητικά προπαγανδιστήρια της δεξιάς που ίσως θα την έστελναν οι δικοί της. Από κει προφανώς προέρχονται όλες οι τωρινές, γενικώς μεσαιωνικές και σκοταδιστικές της τάσεις. Τάσεις που για να ολοκληρωθούν ως έργον απαιτούν, κατά την άποψή της τη νεκρανάσταση ακόμη και "θεσμών" σαν τον επιθεωρητή Βαβ. με το γκρίζο του το κουστουμάκι και τη βαθυγάλαζή του τη γραβάτα. 

Πασχίζει για αυτό η καημένη η κυρία Νίκη, αλλά "πού να σε αφήσουν οι διαβόλοι να αγιάσεις"! Με τι κουράγιο να προχωρήσεις, όταν ακόμα κι ένας ορίτζιναλ δεξιός, ντιπ καταντίπ στόκος, σαν τον πρώην συνταγματάρχη χωροφυλακής που γίνηκε επί δεκαετίες δεσποτο-φαταούλας Αιγιαλείας, σε παρεξηγεί και σε διαστρεβλώνει, ρίχνοντάς  σου μάλιστα κατάρες κι αναθέματα, αλά Αγιατολάχ Χομεϊνί;  Κατάρες κι αναθέματα πάνω σε ένα τόσο "δικό τους" κορίτσι, που ζει μες στον ελληνοχριστιανικό  μύθο.... Αδικία εις το έπακρον!  

Τι να κάνουμε, Νίκη μου, υπάρχουν και τα τρισχειρότερα, στον κόσμο  αυτό το μάταιο, στον αχταρμά της μαύρης μας της μαυρίλας που λέγεται ελληνικός ΚΜΚ και Ρωμέικη Δεξιά αντάμα. Βοήθειά μας...