Από πού να ξεκινήσει κανείς την περιγραφή του σοκ που περνά ο Ελληνικός λαός κατ' εξακολούθηση ένα μήνα τώρα, με αποκορύφωμα την 3η Μαρτίου, όπου ανακοινώθηκαν τα θλιβερά μαντάτα της σύντμησης μισθών και συντάξεων για να μειωθεί το δημόσιο χρέος. Ειλικρινά η αμηχανία είναι διάχυτη και ο κίνδυνος υπερβολών παραμονεύει όπως και του λαϊκισμού, σε σημείο που συνειδητά να ωθείται τμήμα των πολιτών να αρνείται να μετέλθει της «αναλυτικής» ενημέρωσης κυρίως μέσω των καναλιών.

Μπορεί πράγματι η τρομολαγνεία για το άδηλο αύριο και την βαθιά οικονομική κρίση που περνά και η δική μας χώρα, να είναι διάχυτη μέσω των Ηλεκτρονικών κυρίως μέσω ενημέρωσης, τοπικών, πανελλήνιων και όχι μόνο.

Το ίδιο αναγκαία είναι όμως και η διατήρηση της ψυχραιμίας μας γιατί μάλλον έρχονται τα δυσκολότερα, σε σημείο που μία είδηση να ξεπερνιέται μέσα σε ένα δίωρο σε σχέση με τι αντιδράσεις της κοινής γνώμης μετά τα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα, που με δραματικό τόνο εξήγγειλε ο Πρωθυπουργό της χώρας κ. Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος συναντάται με την Γερμανίδα Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ, τούτη την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο.

Λογικό είναι να βρίσκεται η σκέψη μας στις προσπάθειες ανασύνταξης τής δημόσιας οικονομίας και στη μάχη του κυβερνητικού επιτελείου, να αλλάξει το κλίμα και να σταματήσει το καταιγιστικό σφυροκόπημα και τα ανθελληνικά δημοσιεύματα, που μας προβληματίζουν βαθιά για την εταιρική συμμαχία.

Πως όμως μπορούμε να νιώθουμε στοιχειωδώς ασφαλείς μόνο από τις δημόσιες δηλώσεις, όταν ξεκινάμε την ημέρα μας, διαπιστώνοντας πόσο νεκρωμένη είναι η αγορά και άδεια χωρίς πελάτες τα καταστήματα; Υπάρχουν έμποροι στις συνοικιακές περιοχές της νότιας κυρίως Πάτρας, όπως και όλης ενδεχομένως της επικράτειας, που δε κάνουν ούτε σεφτέ! Πώς αυτοί σι άνθρωποι να νιώθουν μπροστά στην επιχειρούμενη φορο-επιδρομή, η οποία λέει είναι απότοκη των δεσμεύσεών μας έναντι του Διευθυντηρίου της Ευρώπης ή γιατί πρέπει να εφαρμοστεί η Συνθήκη της Λισσαβόνας;

Υπάρχουν επίσης συμπολίτες που δε θέλουν καν να μοιραστούν την οποιαδήποτε σκέψη, γιατί τους κατατρύχει η καθημερινή θηλιά των εξόδων συντήρησης ενός καταστήματος. Είναι άλλωστε πια επιμύθιο όλων τω» ανακοινώσεων του Εμπορικού Συλλόγου της Πάτρας, η συνοπτική περιγραφή της δεινότατης οικονομικής θέσης του εμπορικού κόσμου του τρίτου αστικού κέντρου της χώρας!!

Ονους μας είναι όμως αναπότρεπτα και στην καλή πορεία υγείας του αγωνιστή και προέδρου των Μαρτυρικών Πόλεων Μανώλη Γλέζου, ο οποίος στις 5 Μαρτίου κατά την διάρκεια διαδήλωσης της ΓΣΕΕ κατά των μέτρων της κυβέρνησής, αισθάνθηκε δύσπνοια καθώς δέχθηκε δακρυγόνα από ην Αστυνομία την ώρα που βρισκόταν στην οδό Πανεπιστημίου. Παρελήφθη από ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και μεταφέρθήκε στον «Ευαγγελισμό», καθώς και στον Πρόεδρο της ΓΣΕΕ κ. Παναγόπουλο που επίσης προπηλακίστηκε

Επανατονίζουμε πώς να νοιώθουν οι νεοέλληνες όταν μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες,της νεώτερης πολιτικής ιστορίας του,ο Μανώλης Γλέζος, δέχεται δακρυγόνα από την ΕΛ-ΑΣ, των σοσιαλιστών γιατί ασκεί το δημοκρατικό του δικαίωμα να διαδηλώνει κατά των μέτρων;

Πώς να νιώθουμε όταν ο άνθρωπος που καθήλωσε την σβάστικα, δέχεται δακρυγόνα, γιατί πολύ απλά δεν αντέχει την άδικη λογική και την διγλωσσία.

Πώς να νιώθει ένας νεοέλληνας όταν θυμάται όταν προκλογικά οι σημερινοί κυβερνώντες ήταν αυτοί που κατ' εξοχήν είχαν ξεσηκωθεί για την πώληση του ΟΤΕ στην Deutche Telecom και την ιδιωτικοποίηση παράλληλα του λιμανιού του Πειραιά, γiα να ζήσουμε αμέσως μετά την εξύμνηση της πράξης παραχώρησης του λιμανιού στους Κινέζους. «Πώς μπορεί σήμερα ο απλός μέσος και νομοταγής φορολογούμενος πολίτης να μη σταθεί με περισυλλογή στο φαινόμενο της πώλησης εδώ και μία εικοσαετία όλων των ανθηρών δημοσίου συμφέροντος - οργανισμών της χώρας και να μην αναλογιστεί αν πρέπει να δεχθεί αδιαμαρτύρητα να μετατρέπεται αυτή σε προτεκτοράτο των κεφαλαιο-αγορών, όπως με επιχειρήματα υποστηρίζει ο κ. Λαφαζάνης στο Κοινοβούλιο.

Έπειτα δε μπορεί όλοι να. έχουμε βραχυκυκλώσει και να μην αντιλαμβανόμαστε ότι όλο και κάποιο ποιο επαχθές από το προηγούμενο μέτρο θα ανακοινωθεί για τον τράχηλο των νέο-ελλήνων από το εξωτερικό, στις δηλώσεις των πολιτικών, οι οποίοι μακράν του παραλόγου της καθημερινότητάς μας, εξαγγέλλουν ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας και «ταφόπλακας των μικρομεσαίων» κατά την πολιτική ηγεσία των κομμάτων της Αριστεράς, πρέπει να "περάσει" πάση θυσία.

Είναι σίγουρο ότι δε βρίσκεται μόνο η χώρα μας στο μάτι το κυκλώνα του νεοφιλελευθερισμού αλλά επίσης σίγουρο είναι ότι πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία και να προσπαθήσουμε με απλά μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας να κατανοήσουμε όσα παράλογα συντελούνται στη- μετάΚομμονισμό- εποχή, όπως υποστηρίζει ο Ερικ Χομπσμπάουμ..

Ο Βρετανός ιστορικός με την αφορμή του Παγκόσμιου Πολιτικού Φόρουμ, πριν από λίγους μήνες προσπάθησε ρεαλιστικά να τονίσει ότι: «Θα δούμε τα πιο παράδοξα φαινόμενα της οικονομικής κρίσης που θεωρείται η πιο σοβαρή από την δεκαετία του 1930, που εκδηλώνεται με μεγάλες επιπτώσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση και μπροστά στο γιγάντιο οικονομικό άλμα προς τα μπρος των οικονομικών τίγρεων της ανατολική ς Ασίας»

Ο ακραίος λοιπόν οικονομικός φιλελευθερισμός θα σαρώσει τα πάντα(;), ιδού το ερώτημα όλων.

Πόσο σήμερα ένας πολιτικός, όπως διερωτάται Ο Χομπσμπάουμ να είναι αφοσιωμένος στο σοσιαλιστικό μοντέλο, μετά τον αντίκτυπο της αποτυχίας των πρώην σοσιαλιστικών χωρών που έχουν προσχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Βέβαια στον αντίποδα υπάρχουν άλλες απόψεις, όπως αυτή του Κουβανού συγγραφέα Ντανιέλ Τσαβαρία, ο οποίος μιλώντας στον Ανταίο Χρυσοστομίδη και την Μικέλα Χαρτουλάρη για του Έλληνες αναγνώστες του, δήλωσε μέσω της ΕΤΙ αισιόδοξος για το μέλλον του Σοσιαλισμού και τής νέας άτυπης παγκόσμιας Κίνησης ευαίσθητων πολιτών. Αναφερόμενος στην Κούβα του Φιντέλ, και τις αντοχές της απέναντι στον Αμερικανικό αποκλεισμό τόνισε ότι « η χώρά αυτή αντέχει γιατί ο αντίλογος ανθεί.

Οι χώρες της Δύσης δεν έχούν κάνει την αυτοκριτική τους αντίθετα επιδίδονται στην συστηματική πλύση εγκεφάλου των Λαών τους για να συντηρήσουν πάση θυσία ένα ξεπερασμένο πολιτισμό, που εξυψώνει την εικονική πραγματικότητα με έμβλημά του το πλαστικό χρήμα.

Στην Κούβα παρά την σκανδαλώδη ενίοτε εύνοια υπέρ των παιδιών των κομματικών αξιωματούχων, η δημοκρατία λειτουργεί και αυτό αντανακλάται στα πρόσωπα των Κουβανών πολιτών». Έστω και αν κρατάμε «μικρό καλάθι», εντούτοις κάπου τον πιστέψαμε από την έκφρασή του και κυρίως από το πάθος του για τον Ελλ. Πολιτισμό που τον διδάσκει σε ένα από τα πιο κεντρικά Παν/τήμια της Αβάνα.

Έντονα προκλητικοί οι γερμανοί τελευταία, ωστόσο ο επίτιμος πρόξενος τής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και έγκριτος δικηγόρος κ. Γιώργος Αμπατζής τόνισε ότι ήδη έχει υπάρξει καταδικαστική δήλωση από τον Γερμανό Πρέσβη κ. Σούλτχάϊς για τα μεμονωμένα δημοσιεύματα που προσέβαλαν τον Ελληνικό Λαό. Μάλιστα από τον α' σύμβουλο ης Γερμανικής Πρεσβείας κ. Ντελακρουά τονίστηκε πολλές φορές το ρήμα «ντρέπομαι» « ντρέπομαι για το γεγονός ότι στη Γερμανία γράφονται και δημοσιεύονται λόγια για τον Ελληνικό Λαό, στον οποίο κάποτε έπεσαν οι Γερμανοί σαν άγριοι και κακοήθεις λύκοι.. .», κατά την διάρκεια ομιλίας του στη Μεγαλόπολη στις 28 Φεβρουαρίου.

Δεκαέξι χρόνια συμπληρώθηκαν στις 6 Μαρτίου από το θάνατο της Μελίνας Μερκούρη Της Ελληνίδας, που είχε πείσει όλους τους Ευρωπαίους για ην αναγκαιότητα ης σύσφιξης των πολιτιστικών δεσμών δια του δεσμού ης Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Αν σήμερα ζούσε στ' αλήθεια με τι λόγια θα απευθυνόταν σε όσους Ευρωπαίους αποδεικνύονται ανιστόρητοι; Ίσως να τους κοίταζε αινιγματικά για ξεσπάσει στη συνέχεια σε ένα γέλιο αυθόρμητο και ζωογόνο, όπως στη "Στέλλα" των Καμπανέλη , Κακογιάννη, που με μιας το ηθικό μας θα αναπτέρωνε!!

ΠΕΡΙΟΙΚΟΣ