Αλλα ήθελα να γράψω μες στο καλοκαίρι και από το Πήλιο, πιο ευχάριστα, πιο δροσερά. Αλλά με τη μισή Ελλάδα να καίγεται και την άλλη μισή να απειλείται, για ποια ευχάριστα και ποιες δροσιές να γράψεις, με τόσο πόνο για ζώα, σπίτια, περιουσίες. Οταν επιπλέον γνωρίζεις τη μέριμνα της πολιτείας σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Από αργόσυρτη έως ανύπαρκτη, βαλτωμένη μέσα σε άπειρες γραφειοκρατικές περιπλοκές και αγκυλώσεις. Οπου στο τέλος, ο ζημιωμένος πληρώνει κι από πάνω φόρους για αποζημιώσεις που ουδέποτε εισέπραξε.
Και ποιος δεν τα ξέρει αυτά, ιδίως οι παθόντες. Μήπως θυμάται κανείς τι απέγινε εκείνο το έρμο «ταμείο Μολυβιάτη», για τις καταστροφικές, με δεκάδες νεκρούς, πυρκαγιές στην Ηλεία, με χρήματα από εράνους κυρίως ομογενών μας από Αυστραλία και αλλού; Ή τι έλεγε η τότε αξιωματική αντιπολίτευση, νυν κυβέρνηση, για την ολέθρια πυρκαγιά, με δεκάδες νεκρούς κι εκεί, στο Μάτι, για την τότε κυβέρνηση, και τι έκανε από τότε που έγινε κυβέρνηση και για το Μάτι, αλλά και, προληπτικά, για πλείστες περιοχές της χώρας εκτεθειμένες σε μέτωπα πυρός, εγνωσμένου κινδύνου (αυτές που τις λέμε και «χαρτογραφημένες»);
Τι να λέμε σ’ αυτές τις περιπτώσεις, τις τραγικές για πολλούς από τους συνανθρώπους μας! Δεν το έκανα ποτέ ούτε και τώρα θα το κάνω, με την απαράδεκτη ευκολία που το κάνουν πολλοί από τους πολιτικούς, ιδιαίτερα οι εξ αυτών πλέον φιλόδοξοι, να «τα φορτώνουν» οι μεν στους δε, οι προκάτοχοι στους διαδόχους και τανάπαλιν. Ομως όταν βλέπω τώρα (ελάχιστο παράδειγμα, ενδεικτικό), ότι, προς αποφυγή επέκτασης της πυρκαγιάς, μηχανήματα άνοιξαν πυροσβεστικούς δρόμους (ή ζώνες), χρήσιμο και διδακτικό θα ήταν (για να ξέρουμε και τι μας γίνεται δηλαδή, πού βρισκόμαστε) να γνωρίζαμε και πόσοι δρόμοι και ζώνες δασοπυρόσβεσης είχαν ανοίξει μέχρι τον Μάιο, που ξεκίνησε η περίοδος αντιπυρικής προστασίας· η οποία, όπως κάθε χρόνο… εθιμοτυπικά, με οποιαδήποτε κυβέρνηση, άρχισε, πάλι, «με σχετική καθυστέρηση».
Και όταν η κυβέρνηση, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον υπεύθυνο υπουργό Προστασίας (του Πολίτη… τέλος πάντων!) διαβεβαιώνει ότι όλα λειτούργησαν άψογα, βάσει προγράμματος και αναλυτικών σχεδίων, αφού προτεραιότητα ήταν οι ανθρώπινες ζωές (που μακάρι να μη χαθούν, γιατί το κομμάτι γράφεται Τετάρτη βράδυ στο –ανέπαφο ακόμα– Πήλιο, αν και η «προτεραιότητα» είναι σαφής υπαινιγμός για τους νεκρούς από το Μάτι, οι οποίοι «χρεώθηκαν» στην τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ· έχει και η μικροπολιτική τη χυδαιότητά της, προπαντός αυτή!). Επίσης χρήσιμο και διδακτικό θα ήταν να μας έλεγε η κυβέρνηση (ρητορικό το ερώτημα) τι θα μπορούσε να είχε συμβεί, εάν όλα δεν είχαν λειτουργήσει άψογα. Τι καταστροφή (προφανώς… βιβλική) θα είχε συντελεστεί, αν η κυβέρνηση δεν ενεργούσε, έγκαιρα και συντονισμένα, και ενεργούσε (εκεί το πάνε, αλλά δεν το λένε, γιατί δεν λέγεται!) όπως η προκάτοχος κυβέρνηση, στο Μάτι. Θα γινόταν… γης Μαδιάμ;
Μικρό, επίσης ενδεικτικό, δείγμα το… έτυμον, η «αιτιολογία» των «ακραίων καιρικών φαινομένων» και των «επιταχυνόμενων ανέμων εντάσεως μέχρι 6 Μποφόρ στην περιοχή» (Βαρυμπόμπη) του κ. Χαρδαλιά που μόνον αυτός (ήθελε και) αντιλήφθηκε! Αν είχαμε ανέμους τέτοιας εντάσεως, η πυρκαγιά, με τόσο υψηλές θερμοκρασίες, θα έφτανε στα… Πατήσια!
Επί της τέφρας γράφονται όλα αυτά, εν… θερμώ, με την ελπίδα ότι σήμερα, Σάββατο, όλες οι φωτιές θα έχουν κατασβεστεί. Θα περιμένουμε βέβαια να δούμε τι θα (ανα)γεννηθεί εκ της τέφρας. Σαν πολλά προνομιούχα «αναπτυξιακώς» μέρη να χάθηκαν αυτή τη φορά… Φυσάμε και το γιαούρτι!.
πηγη: https://www.efsyn.gr