Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοπάδι γίδια που έβοσκαν αμέριμνα. Κάθε λίγο και λιγάκι όμως εξαφανίζονταν μερικά και κανένα κατσίκι από το κοπάδι δεν τα ξανάβλεπε.

Τα τσοπανόσκυλα που φύλαγαν το κοπάδι έλεγαν πως εκείνα τα γίδια που εξαφανίστηκαν, τα πήρε δράκος, τα πήγε στη σπηλιά του και τα καταβρόχθισε. Πως εκείνα όμως έφταιγαν, γιατί απομακρύνθηκαν από το κοπάδι και την προστασία τους.

Ένα μικρό τραγί, που έχασε τη φίλη του την κατσίκα, αποφάσισε να ψάξει να τη βρει.

Στο δρόμο συνάντησε μια σοφή κουκουβάγια.

“Ξέρεις που είναι η σπηλιά του δράκου;” Τη ρώτησε.

“- Που δράκου ρε; Τι χορτάρι έφαγες και ψάχνεις δράκους;” Απάντησε η κουκουβάγια.

“- Του δράκου του φοβερού και του τρομερού, που κατασπαράζει τα κατσίκια!” Επέμενε το τραγί.

“- Έτσι ε; Λοιπόν ψάξε στην πόλη, να βρεις το σφαγείο, να δεις ποιος τρώει πραγματικά τα αιγοπρόβατα.

Μάθε επίσης καλό μου γίδι, πως ακόμα κι αν αλλάξεις τον τσοπάνη που σας πουλά στο χασάπη, και τα σκυλιά που γλείφουν τα κόκαλά σας και σας δουλεύουν, οι συνήθειες των σαρκοφάγων δεν θα αλλάξουν!” Είπε ειρωνικά η κουκουβάγια και πέταξε μακρυά.

Οι δράκοι είναι ανύπαρκτοι, αλλά χρήσιμοι. Χωρίς το φόβο τους θα έψαχνες τον πραγματικό ένοχο.

Το παραμύθι έχει συνέχεια.

Ο μικρός τράγος βρήκε το σφαγείο και είδε με φρίκη όσα γίνονταν εκεί. Είδε το τσοπάνη - που υποτίθεται πως ήταν φίλος τους - να πουλά τα γίδια. Μάλιστα η γυναίκα του μαγείρεψε πολλούς συγγενείς του μικρού τράγου από το κοπάδι του τους οποία έτρωγε πετώντας τα κόκαλα στα τσοπανόσκυλα!

Τα είπε στα υπόλοιπα γίδια, αλλά αυτά δεν το πίστεψαν, νόμιζαν πως τρελάθηκε, πως λέει φανταστικές ιστορίες συνωμοσίας!

Από τότε το τραγί έφυγε από το κοπάδι και γυρνά μέσα στο δάσος προτιμώντας να ρισκάρει να το φάει ο λύκος παρά ο βοσκός.

Άλλωστε τα δάση κάηκαν και τα άγρια θηρία σχεδόν εξαφανίστηκαν. Πλην φυσικά του τρομερότερου: Του ανθρώπου, αυτού που το μυαλό του γέννησε το δράκο για να κρύψει πίσω του το πραγματικό, το μεγαλύτερο τέρας.

Έχετε εμπιστοσύνη στα κομματόσκυλα, τους μπάτσους, όσους σας φυλάνε, μη φύγετε από το μαντρί. Και βέβαια στους κάθε λογής τσοπάνηδες. Αυτοί ξέρουν πως να σας μαγειρέψουν και πως να σας φάνε.

Στον κόρακα, πείνασα με το παραμύθι. Πάω να χτυπήσω ένα κατσικάκι στο φούρνο. Με πατατούλες φυσικά και σαλάτα. Είμαστε ή δεν είμαστε χορτοφάγοι;

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Κυριακή, 29 Αυγούστου 2021 | 4:01 π.μ.
πηγη: http://tsak-giorgis.blogspot.com