Η πρώτη καραντίνα για τον κορωνοϊό έγινε στην πόλη που πρωτοεμφανίστηκε. Στην Ουχάν. Κάποιοι πιστεύουν πως, επειδή η Κίνα περιόρισε την επιδημία, η καραντίνα πέτυχε. Ήταν όμως εντελώς αποτυχημένη. Αν είχε έστω και μερική επιτυχία, ο ιός δε θα έφευγε ποτέ από την πόλη. Θα είχαμε μερικές χιλιάδες θανάτους μόνο εκεί. Όλα αυτά που περάσαμε και περνάμε, δε θα γίνονταν ποτέ.

Γιατί απέτυχε εκείνη η καραντίνα; Ο λόγος είναι η κοινωνική ανισότητα. Δεν ίσχυε για όλους. Οι πλούσιοι Κινέζοι επιχειρηματίες την κοπάνησαν αμέσως για το εξωτερικό. Πως ήρθε στην Ευρώπη, θυμάται κανείς; Τα πρώτα κρούσματα στη Γερμανία εμφανίστηκαν όταν μια πλούσια Κινέζα επισκέφτηκε ένα εργοστάσιο. Άπαξ και πέρασε ο ιός στην Ευρώπη έγινε κυριολεκτικά χαμός! Το ίδιο και με τις ΗΠΑ. Γιατί κάθε ιός διαδίδεται τόσο γρήγορα, όσο είναι το ταχύτερο μέσο μαζικής μεταφοράς. Οποιοσδήποτε μπορεί να βρεθεί σε οποιοδήποτε μέρος της Γης μέσα σε λίγες ώρες. Οπότε πριν καν το καταλάβουμε δε θα έχουμε μια εστία, αλλά χιλιάδες σε διαφορετικά μέρη. Αυτό και μόνο κάνει την καραντίνα ουσιαστικά αδύνατη λόγω του όγκου των επαφών που έχουν οι φορείς.

Το άλλο που βοηθά την εξάπλωση, είναι το καπιταλιστικό σύστημα, όσον αφορά την Υγεία. Καραντίνα κάνεις για ορισμένο χρόνο με ορισμένες προϋποθέσεις. Ποιες είναι αυτές; Να φτιάξεις φάρμακα, εμβόλια, να πάρεις γιατρούς, να κατασκευάσεις νοσοκομεία κλπ. Αλλιώς κάνεις μια τρύπα στο νερό, ή ακόμα χειρότερα, βρίσκουν κάποιοι αφορμή για χούντα. Τα νοσοκομεία λοιπόν που χτίσθηκαν, τα φάρμακα, οι ΜΕΘ, οι γιατροί, περιόρισαν την επιδημία στην Κίνα και σε άλλες χώρες. Απόδειξη εμείς. Είχαμε τη σκληρότερη καραντίνα, αλλά λόγω απαξίωσης του ΕΣΥ τους περισσότερους θανάτους αναλογικά παγκοσμίως τις τελευταίες μέρες. Μάλιστα, ενώ άλλα κράτη τα πάνε καλύτερα, εμείς πάμε όλο και χειρότερα παρά τα εμβόλια.

Τα εμβόλια, όπως και τα φάρμακα δε θα έπρεπε να παράγονται από ιδιωτικές εταιρείες. Θα έπρεπε να υπάρχει συνεργασία μεταξύ όλων, να φτιαχτεί ένα αξιόπιστο εμβόλιο, να παραχθεί μαζικά και να διανεμηθεί δωρεάν παντού, σε όλα τα κράτη. Αυτό δεν έγινε. Μια εταιρεία παραγκώνισε τους ανταγωνιστές της και μας λέει να κάνουμε συνέχεια δόσεις από το ίδιο εμβόλιο, το οποίο όμως είναι ξεπερασμένο, για να μην πούμε άχρηστο, αφού υπάρχουν νέες μεταλλάξεις. Γιατί υπάρχουν; Γιατί αργήσαμε για τους λόγους που αναφέραμε.

Κάθε σύγχρονη καραντίνα έχει περιορισμούς. Είναι αδύνατο ακόμα και στην πιο σκληρή μορφή της, όπως έγινε στην Ελλάδα, να μείνουν όλοι σπίτι. Κάποιοι πρέπει να βγουν να μεταφέρουν τα τρόφιμα, να συντηρήσουν τις υποδομές, να παράγουν τα αναγκαία. Αλλιώς πάρα πολύ σύντομα θα αναγκαστούμε να βγούμε έξω γιατί θα έχουμε πάρα πολλές βλάβες. Το ρεύμα, οι επικοινωνίες, η ύδρευση, δεν γίνονται από μόνα τους. Όταν «μέναμε μέσα» οι μισοί ήταν αναγκαστικά έξω. Αν δεν παίρνονταν μέτρα στους χώρους δουλειάς, όπως δεν πάρθηκαν σε πολλά εργοστάσια στη χώρα μας, η καραντίνα δεν θα έχει καμία ουσιαστική επίπτωση στην εξάπλωση του ιού.

Πρέπει τελικά να δούμε ποιος είναι ο εχθρός. Για μας είναι ο ιός. Για τα πλούσια καθίκια και τους δικτάτορες όμως ο ιός είναι σύμμαχος τους. Ακόμα κι αν αρρωστήσουν, έχουν γιατρούς, ΜΕΘ, φάρμακα… Αλίμονο από τον κόσμο, από μας. Γι αυτό και δεν ενδιαφέρονται για την ενίσχυση του ΕΣΥ. Η κατασκευή νοσοκομείων, η πρόσληψη γιατρών και άλλου προσωπικού, η χορήγηση φαρμάκων σε όλους και βέβαια τα αξιόπιστα εμβόλια είναι τα κύρια όπλα κατά των ιών. Αντί να κάνουμε όλα τα κράτη το αυτονόητο ενάντια στον κοινό εχθρό, κάνουμε αυτά ακριβώς που βοηθάνε τον ιό να εξαπλωθεί. Εδώ δεν υπάρχει προσωπική ευθύνη, αλλά ευθύνη ενός άδικου κι απάνθρωπου συστήματος.