Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 26 Οκτ 2021
Στην Τεχεράνη της Ευρώπης
Κλίκ για μεγέθυνση

 

To ασύδοτο ιερατείο παραδίδει τους αφελείς στα νύχια του κορονοϊού, υπό την ανοχή κυβέρνησης και δικαιοσύνης.




Νίκος Παπαδογιάννης



26/10/2021 | 19:28
 

Η θρησκοληψία του νεοέλληνα και η προσκόλλησή του σε τελετές που αγγίζουν –και μερικές φορές ξεπερνούν- τα όρια του παγανισμού χωράνε σε έναν αφορισμό που όσοι ταξιδεύουν γνωρίζουν εξαρχής: ο χαρακτηρισμός «Ιράν της Ευρώπης» αδικεί όχι την Ελλάδα, αλλά το Ιράν.

Σε ό,τι αφορά τη δύναμη του κλήρου και τον φανατισμό των πιστών, τουλάχιστον. Εάν θέλουμε να μιλήσουμε για τον Πρώτο ή τον Δεύτερο Κόσμο, δεν υπάρχει κοσμικό κράτος ικανό να συγκριθεί με την Ελλάδα, σε ρυθμούς θρησκευτικής οπισθοδρόμησης.

Εδώ, όμως, δεν μιλάμε για τις εικονίτσες που κρέμονται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια των δικαστών ούτε για την εξέχουσα θέση της κατήχησης στα σχολεία ούτε για τα πατερημά με τα οποία συνδυάζεται κάθε εκδήλωση του δημόσιου βίου ούτε για την κρατικοδίαιτη υπόσταση της επίσημης Εκκλησίας ούτε για θρασύτατους μητροπολίτες που θέλουν παρεκκλήσια μέσα στα πανεπιστήμια.

Η ανίερη τακτική των παπάδων, μέσα στη δίνη της πανδημίας που καλπάζει ασυγκράτητη, ισοδυναμεί με κακούργημα κατά του ποιμνίου της, κατά της δημόσιας υγείας, κατά της κοινωνίας και κατά της ίδιας της χώρας.

Μόνο αφελής πιστεύει ότι η αδιαφορία των δεσποτάδων για το υγειονομικό πρωτόκολλο περιορίζεται σε «μεμονωμένα περιστατικά». Αντιθέτως, μεμονωμένα περιστατικά αποτελούν οι καλοί κληρικοί, οι πειθήνιοι ας πούμε, αυτοί που αρνούνται να ρισκάρουν την υγεία των πιστών.

Ναι, υπάρχουν και τέτοιοι «αρνητές» στον ελληνορθόδοξο κλήρο: ιερωμένοι που θεωρούν ιερή αξία όχι το δόγμα με τα χρυσά λιλιά, αλλά την προστασία του αφελούς ανθρωπάκου, που θεωρεί την πίστη του επαρκή ασπίδα απέναντι στον φονικό ιό.

Υπάρχουν, όμως, και οι άλλοι. Οι ισχυροί. Οι αποθρασυμένοι. Οι αγιογδύτες. Οι ασύδοτοι. Το κράτος εν κράτει. Το ερεβώδες ράσο με την αγιαστούρα.   

Για να μη τα πολυλογούμε και για να μη πλατιάζουμε, η συμπεριφορά των παπάδων που κατεβάζουν τις μάσκες των πιστών, που απαιτούν χειροφίλημα και εικονολειχία, που επιτρέπουν την είσοδο αμάσκωτων ανεμβολίαστων στους ναούς, που γράφουν στα άγια παπάρια τους νόμους και κανονισμούς, είναι εγκληματική και θα έπρεπε να επισύρει επέμβαση εισαγγελέα.

Αντιλαμβάνομαι ότι το τελευταίο συνιστά ουτοπία στη χώρα όπου ο ίδιος ο πρωθυπουργός καταθέτει ανενόχλητος διάτρητο πόθεν έσχες και δεν περιμένω τίποτε από τη «δικαιοσύνη» που ξεπλένει κακοποιούς ενώ εξαντλεί την αυστηρότητά της σε φτωχοδιαβόλους.

Αλλά η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο.  Η φιλάνθρωπος εκκλησία όφειλε να σταματήσει άμεσα –εδώ και ενάμιση χρόνο- τις λιτανείες, τα σταυροπροσκυνήματα, τις μεταλαβιές, τα λιβανωτά κορονοπάρτι και ό,τι άλλο μετατρέπει τους ναούς σε εστίες μετάδοσης του κορονοϊού.

Ο λαουτζίκος που συμμετέχει ασμένως σε αυτή την παραβατικότητα φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης, αλλά είναι ανεύθυνο να τον θεωρήσουμε πρωτοφταίχτη. Σε εποχή διάχυτης αμορφωσιάς και αποχαύνωσης, ο κοσμάκης μεγαλώνει όπως τον μεγαλώνουν και σκέφτεται όπως τον βάζουν να σκέφτεται.

Όταν βλέπει επιστήμονες, προέδρους, υπουργούς και τηλεοπτικούς αστέρες να γλείφουν πρώτοι το κουταλάκι και να ακουμπάνε τα χείλη εκεί όπου ακούμπησε τα δικά του ο –πιθανώς ασθενής- προηγούμενος προσκυνητής, με το δίκιο του θα νιώσει άτρωτος. Η ατομική ευθύνη είναι έννοια πολύ σχετική.

Η Εκκλησία εξελίσσεται σε Πρώτη Εξουσία, επειδή προς τα εκεί τη σπρώχνουν οι υπόλοιπες εξουσίες. Ιστορικά, σε βάθος αιώνων, έχει αποδείξει ότι δεν ορρωδεί προ ουδενός. Δεν πρόκειται δα να αλλάξει προβιά σήμερα, που χάνει πελατεία εξαιτίας της πανδημίας. Θα μας μπάσει στις εκκλησιές και θα πούμε κι ένα τραγούδι. Πένθιμο.

Το εξοργιστικότερο των εξοργιστικών είναι ότι η επίσημη Εκκλησία δεν έχει κουνήσει ούτε το μικρό δαχτυλάκι της για την ανακούφιση των αναξιοπαθούντων της πανδημίας. Κλείδωσε τις τσέπες της για να μη βγει κατά λάθος κανένα σέντσι, κατέβασε τα ρολά της φιλανθρωπίας μη τυχόν και βοηθήσει από ατύχημα αλλόθρησκους με λάθος χρώμα δέρματος, πρωτοστατεί με τον τρόπο της σε όλες τις σκοταδιστικές εκδηλώσεις των ψεκασμένων και δημιουργεί τις συνθήκες για να μη σταματήσουν ποτέ οι κηδείες και τα μνημόσυνα.

Και στις  ελεύθερες ώρες της, βγάζει στους δρόμους ανατριχιαστικές νεκροκεφαλές και μουχλιασμένα οστά αγίων, για να γελάσει με τους καημένους που προτιμούν να πεθάνουν από Covid-19, παρά να τους πουν εικονομάχους.

Σαν να μην έφταναν τα υπόλοιπα καμώματα αυτής της απερίγραπτης κυβέρνησης, ο Άδωνης Γεωργιάδης, ο «μη σώσετε και εμβολιαστείτε» ντε, βγήκε και ομολόγησε ξανά ότι το γκουβέρνο έχει τους ακαταδίωκτους λοιμωξιολόγους για διακόσμηση.

«Δεν δεχόμαστε εντολές από τους γιατρούς, εμείς αποφασίζουμε και κανένας άλλος», ξεκαθάρισε από το αγαπημένο του μετερίζι, δηλαδή το γυαλί. Τα ίδια με πέρυσι, δηλαδή, όταν το λοκντάουν στη Θεσσαλονίκη καθυστέρησε για να μην προσβληθεί το θρησκευτικό αίσθημα των μακονομάχων.

Αλλά πιο κυνικά τώρα, παρ’ όλο που στο μεταξύ χάσαμε ίσαμε 10 χιλιάδες ψυχές, παρ’ όλο που τα θύματα της πανδημίας πλησιάζουν τα 16.000, παρ’ όλο που είμαστε ουραγοί στους δείκτες εμβολιασμού, παρ’ όλο που η πανδημία καλπάζει ξανά ακάθεκτη.

Γιατί λοιπόν να μην αποθρασυνθεί και το ιερατείο; Το πολύ πολύ να θεσπιστεί και για τους ρασοφόρους κανένα ακαταδίωκτο, τώρα που βρήκαμε το κόλπο. Γιατί δηλαδή, να έχει δικαίωμα στον επίγειο παράδεισο η Γιαμαρέλλου και όχι ο δεσπότης που την κοινώνησε;

Η Θεσσαλονίκη, στο μεταξύ, θρηνεί περισσότερους από 350 νεκρούς το τελευταίο δίμηνο. Εάν έχει τέτοιους προστάτες, δεν μπορεί να τη σώσει ούτε ο αη-Δημήτρης, μεγάλη η χάρη του.

πηγη: https://www.koutipandoras.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου