Τιμημένοι μου αναγνώστες, φτάνουν οι μέρες του απολογισμού, διαβάζω σε πολλά ποστ στα σοσιαλ και με έχει πιάσει ένα άγχος την Στήλη Άλατος, που δεν έχω προετοιμαστεί για να μετρήσω τα αμέτρητα, της χρονιάς που πέρασε. Και για να μην νομίσετε, ότι είναι η πρώτη φορά, σας ενημερώνω, ότι ποτέ δεν έκανα απολογισμό, γιατί δεν θυμάμαι ούτε τι έφαγα χθες, που να μην σωσω να χαρώ κοψίδι, από δω κι εμπρός. Τίποτα δεν θυμάμαι από όσα πέρασαν καλά μου παιδιά, έτσι για να προστατέψω το μυαλό μου και να μην χάσω την ψυχή μου. Να κάτσω να σκεφτώ, τι έζησα τον χρόνο που πέρασε και πόσο υπεύθυνη είμαι κι εγώ μαζί με όλους τους υπόλοιπους, που βάλαμε στο κεφάλι μας τον Μητσοτάκη για άλλα 4 χρόνια. Αλήθεια ,εσείς που ψάχνετε τα εσώψυχα σας και μετράτε την χρονιά που πέρασε, να βρείτε τα θετικά περισσότερα από τα αρνητικά, έχετε βάλει στο μέτρημα και την συλλογική ευθύνη, για την επανεκλογή του Μητσοτάκη και μάλιστα αυτοδύναμου ; Α και καλά μου παιδιά, δεν μιλάω μόνο για όσους τον ψήφισαν, αλλά και για όλους αυτούς, που είναι υπεράνω, που λένε όλοι ίδιοι είναι ή για τους άλλους, που σιγά μην αφήσουν τα μπάνια τους να πάνε να ψηφίσουν. την μετράτε την μ@@@@@α σας ή δεν σας συμφέρει στην σούμα;

Pass αντί για αύξηση και στους γιατρούς από τον Μητσοτάκη

Έχετε καταλάβει τιμημένοι μου αναγνώστες, ότι ο Κυριάκος, το μόνο που κάνει, είναι να μοιράζει επιδόματα και pass κάθε είδους, δια πάσαν νόσον και δια πάσαν μαλακία; Τι πάει να πει καλά μου παιδιά, σας μπερδευω; Είναι δυνατόν να μην είδατε, την νέα επινόηση, του τρισμέγιστου, ώστε να μην δώσει φράγκο στους γιατρούς; Τους έβαλε την αύξηση στα χρήματα των εφημεριών και όχι στον μισθό. Πάλι δηλαδή ένα είδος pass , είναι κι αυτό. Ένα pass ιατρικό ή ένα pass κοροιδίας, γι αυτούς που μας καλούσαν να χτυπήσουμε παλαμάκια, από τα μπαλκόνια μας. Κι εντάξει πολλοί βγήκαν και χτύπησαν ακόμη και υποκριτικά τα παλαμάκια, αλλά κάποιοι ένιωθαν ευγνωμοσύνη για αυτό που πρόσφεραν οι γιατροί. Αυτοί λοιπόν, που ψήφισαν μετά τον Κυριάκο, πως αισθάνονται σήμερα, που ο πλέον άνιωθος πολιτικός που πέρασε από την Ελλάδα, κοροιδεύει τους γιατρούς; Και δεν είναι μόνο, ότι δεν βάζει την αύξηση στον μισθό, αλλά στις εφημερίες, αυτή την αύξηση χρημα΄των μπορεί να μην την δουν και ποτε οι γιατροί, γιατί κανείς δεν ξέρει πόσες εφημερίες θα γίνονται πλέον, από την στιγμή που θα λειτουργούν τα δημόσια νοσοκομεία με …ΣΔΙΤ.

Σπύρο μείνε σπίτι …

Και μετά από όλα αυτά, έρχεται και ο Σπύρος,να μας πει ότι τον έχει πείσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με το σχέδιό του, την εργατικότητά του και όλες τις άλλες ικανότητες, έχει ο άνθρωπος που μετέτρεψε την Ελλάδα σε χώρα-σφραγίδα. Καλά Σπύρο μου, εσύ γιατί δεν μένεις σπίτι; Γιατί δεν μας αφήνεις στην ησυχία μας και στα προβλήματά μας, αλλά επιμένεις να μιλάς; ναι τιμημένοι μου αναγνώστες, για τον “απαράδεκτο” Σπύρο Παπαδόπουλο, γράφω, που βρήκε κι αυτος εποχή να εκθειάσει τον αγαπημένο του Κυριάκο, τον οποίο μάλλον τον θαυμάζει από τότε, που έγινε μέρος της διαφημιστικής- προπαγανδιστικής καμπάνιας του Μητσοτάκη. Είναι η αλήθεια έδωσε ερμηνεία για Οσκαρ ο Σπύρος Παπαδόπουλος, την ώρα που έπλενε τα χεράκια του, χαρωπά και επιμελώς. Ίδιος ο Πόντιος Πιλάτος ήταν, που να βρεθεί άλλος ηθοποιός να του κλέψει την δόξα. Λίγη προσοχή δεν βλάπτει, όταν ανοίγουμε το στόμα μας, καλά μου παιδιά και είναι έτοιμα τα τέρατα να βγουν για παρέλαση. Είναι δυνατόν να είναι υπόδειγμα πολιτικού, ο πρωθυπουργός που παρακολουθούσε το επιχειρηματικό, πολιτική και δημοσιογραφικό προσωπικό της χώρας; Είναι ο καλύτερος πρωθυπουργός αυτός που έχει αφήσει ανεξέλεγκτα τα καρτέλ και έχουν φτάσει οι τιμές στον Θεό; Αυτός που έχει σχεδιασει και εκτελεί με μαεστρία την κατάρρευση του ΕΣΥ; Μείνε σπίτι Σπύρο… καλύτερα.

Μετά τους ύμνους στον Κασσελάκη, έχασε ο Καρτερός το τάπερ και γύρισε τούμπα

Και μια που είμαι τιμημένοι μου αναγνώστες σε περιβάλλον συμβουλών, να δώσω και μια εκεί προς τον χώρο της αριστεράς ή κάπου στις παραφυάδες της. Δεν είναι δυνατόν να είσαι επαγγελματίας δημοσιογράφος και να αντιδράς μόνο όταν σου πειράζουν το ταπεράκι. Ναι το ξέρω, τα γράφω έτσι περίεργα και μπερδεμένα, αλλά ας πούμε δεν μπορεί να είσαι δημοσιογράφος του μεγέθους του Καρτερού και μέχρι να φύγει η Λουπάκη από το ραδιόφωνο “στο Κόκκινο”, να είσαι διαπρύσιος ρήτορας υπέρ του Κασσελάκη και μετά να γράφεις τα ανάποδα. Διαφωνείς με κάποιον; Καταγράφεις την διαφωνία σου, όμορφα κι ωραία και με σκληρό τρόπο, αν γουστάρεις, ακόμη και με πολύ σκληρό τρόπο. Αν γράφεις υπέρ του και όταν σου χαλάει τα κεκτημένα, ξεκινάς να γράφεις εναντίον του, τότε ελέγχεσαι για την αξιοπιστία σου, γενικά και όχι μόνο όταν αλλάζεις το τροπάρι.