Του Πάνου Υφαντή*

Η καλή μέρα

απ' την αυγή φαίνεται ...

Η παροιμία είναι παμπάλαια.

Τη γέννησε η ίδια η ζωή.

Τότε που η γνώση και τα μέσα δεν επέτρεπαν προβλέψεις.

Αλλά, καθώς οι δραστηριότητες διευρύνονταν , οι ανάγκες υποχρέωναν τον άνθρωπο να παρατηρεί και να μαντεύει.

Και να πορεύεται ανάλογα.

Όχι όλοι, αλλά αρκετοί.

Εντούτοις, και τότε, οι πολλοί δεν έμπαιναν στον κόπο της διαδικασίας αυτής .

Αντί να ψάχνονται, προτιμούσαν να σέρνονται δεξιά κι αριστερά και να παρασύρονται, κυρίως από επιτήδειους.

Οι οποίοι, με διάφορα τεχνάσματα, τους παραμύθιαζαν και τους κατηύθυναν, κατά πως τους βόλευε.

Όμως οι λίγοι επέμεναν να παρατηρούν, να ερμηνεύουν και να πυροδοτούν την πρόοδο του ανθρώπινου γένους.

Έτσι, όσο περνούσαν τα χρόνια τόσο ρίζωνε η βεβαιότητα ότι η καλή μέρα απ' την αυγή φαίνεται.

Και μπορεί μεν, εκείνους τους καιρούς, η παροιμία να είχε κλιματολογική αξία, αλλά με τα χρόνια η αποδοχή της απλώθηκε και γενικεύτηκε.

Έγινε πυξίδα και κανόνας ζωής.

Από τότε οι λίγοι πολλαπλασιάζονταν και οι επιτήδειοι , σιγά - σιγά, έχαναν την ισχύ τους.

Γιατί οι πολλοί, καθώς άρχισαν να ακούνε, να βλέπουν και να διαβάζουν έπαψαν να επηρεάζονται και να κατευθύνονται.

Και ούτε που περίμεναν να μεσημεριάσει , για να συμπεράνουν.

Όπως, λόγου χάρη, συμβαίνει με τον «Καλλικράτη» που, αυτές της μέρες, γίνεται έξι μηνών.

Για τον οποίον, οι πολλοί, δε χρειάζονται τις κούφιες ρητορικές και τις επικοινωνιακές μπούρδες για να αξιολογήσουν τη χρησιμότητά του.

Και ούτε έχουν ανάγκη το πλήρωμα του χρόνου για να αντιληφθούν τους λόγους που μάς φορτώθηκε.

Δεν τους είναι απαραίτητο ούτε το ένα, ούτε το άλλο.

Τι κι αν ο «Καλλικράτης» διανύει το πρωινό της ύπαρξής του, οι πολλοί έχουν μαντέψει την τύχη του.

Όσο κι αν οι πλουσίως αμειβόμενοι «τζιτζιφιόγκοι» πασχίζουν για να επηρεάζουν και να κατευθύνουν, η κοινωνία τον έχει κατατάξει ήδη στους «νεροκουβαλητές - εισπράκτορες» του Μνημονίου.

Και τούτο διότι η «καλλικράτεια» αυγή είναι συννεφιασμένη και βροχερή.

Και καλή μέρα δεν φαίνεται στον ορίζοντα.

Θα θυμάστε ασφαλώς, πριν από έξι μήνες, τι μας υπόσχονταν οι εμπνευστές του.

Σίγουρα, θα ηχεί ακόμα στ' αυτιά σας η προπαγάνδα που συνόδευε τον ερχομό του.

Και τι δεν ακούσαμε !

Πρωτοποριακή μεταρρύθμιση, μοχλός διαμερισματικής ανάπτυξης και αναζωογόνησης των εσχατιών, εργαλείο πνευματικής ανάτασης, ευκαιρία μετατροπής των δήμων σε εργοτάξια μελετών και προγραμμάτων, μέσον ευχάριστης και πολιτισμένης καθημερινότητας...

Ακούστηκαν κι άλλα, όπως εκείνα περί ελέγχου της υπερχρέωσης, περί τιμωρίας της παρανομίας και καταλογισμού των ζημιών...

Ακούσαμε πολλά και ομολογουμένως, ωραία ψέματα !

Και πολλοί δημότες, μολονότι δεν έτρεφαν ιδιαίτερη εκτίμηση στα «αυτοδιοικητικά», έτρεξαν κι έβαλαν πλάτη.

Όπως και οι τοπικές κοινωνίες οι οποίες , παρά τους ενδοιασμούς, ανταποκρίθηκαν.

Συμμετείχαν σε «διαβουλεύσεις» και συνέβαλλαν στην επεξεργασία προγραμμάτων ανάπτυξης.

Παράλληλα, αδυνατώντας για άλλη μια φορά να αντιληφθούν την πλεκτάνη, ρίχτηκαν στη μάχη της εξυγίανσης.

Εντόπισαν ατασθαλίες, αξίωσαν έρευνα και τιμωρία.

Και το αποτέλεσμα ;

Πριν από λίγες μέρες, ο τέως δήμαρχος Πάρου και σημερινός υπουργός Εσωτερικών, εξήγγειλε ... πρόγραμμα εξυγίανσης των υπερχρεωμένων δήμων !

Και μέχρι ... να εξυγιανθούν, μας είπε, οι υπερχρεωμένοι δήμοι, μόνον... επισκευές δρόμων, μαντρότοιχων και άλλα ανάλογης ... αναπτυξιακής σημασίας έργα δικαιούνται να διεκδικούν !

Με άλλα λόγια :

Ενώ, η έρευνα και η τιμωρία των κάθε λογής αρπακτικών είναι εκτός κυβερνητικού πνεύματος και κατεύθυνσης. Οι δημότες τιμωρούνται με στασιμότητα και οπισθοδρόμηση!

Και καταδικάζονται σε πολυετές μαράζωμα, πνευματικό και οικονομικό!

Δηλαδή, ότι ακριβώς συνέβη και στην κεντρική σκηνή:

Ενώ άλλοι καταλήστευσαν και υπερχρέωσαν τη χώρα, άλλοι πληρώνουν και φτωχαίνουν !

Το μνημονιακό ιδεώδες σε πλήρη εφαρμογή και σε όλο του το μεγαλείο !

Για δε τα υπόλοιπα που ακούγαμε στο χάραμα του «καλλικράτειου» νόμου νομίζω, ότι δεν αξίζει να ασχοληθούμε.

Όπως πάλι θα αδικούσαμε εαυτούς εάν στεκόμασταν και στις άλλες ... ιστορικές καινοτομίες του, όπως αυτή των ανούσιων και ανώφελων «Τοπικών Συμβουλίων».

Ενός διακοσμητικού κατασκευάσματος που επινοήθηκε, αποκλειστικά και μόνο, για να παραπλανήσει τις δημοτικές περιφέρειες και να τις υπνώσει.

Για να απορροφούν την οργή των δημοτών.

Και να ‘ταν το μόνο ...

Νομίζω ότι ο καθένας έχει κάνει τις διαπιστώσεις του.

Και είμαι βέβαιος ότι και όσοι έτυχε να βρεθούν σε κάποιο από τα νέα διοικητικά κέντρα, ανεξαρτήτου βαθμίδας, έχουν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα.

Στο ίδιο μελαγχολικό και απαισιόδοξο συμπέρασμα.

Ας έχουν λοιπόν κατά νου και οι λίγοι και οι πολλοί ότι, από δω και πέρα, όσο θα ευημερούν οι ρητορικές των «μηνμονιακών», τόσο θα πάσχουν οι τοπικές κοινωνίες.

Και όσο οι πολίτες θα στέκονται μοιρολατρικά απέναντι στη νεοκατοχική επέλαση, τόσο θα τσαλακώνεται η περηφάνια και η ζωή τους...

* O Πάνος Υφαντής, δημιουργός ντοκιμαντέρ ιστορίας και πολιτισμού είναι μέλος του Συμβουλίου της Τ.Κ. Ακράτας.