Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 11 Νοέ 2022
Η Νηρηίδα Θέτις ικέτιδα στον Δία
Κλίκ για μεγέθυνση



















Άγαλμα του Αχιλλέα

Dreamstime.com












11.11.2022, 10:38
 
 

Ιλιάς. Ραψωδία Α`, 488- 611.

Κείμενο.

Ο Αχιλλέας λαχταρούσε τον αχό και την φλόγα της μάχης και την ένταση των συζητήσεων στις γενικές συνελεύσεις αλλά ο θυμός του, η μήνις του, το μένος του  προς τον Αγαμέμνονα σκέπαζε κάθε επιθυμία του.

Η Θέτις πήγε στον Όλυμπο και πρόσπεσε ικέτιδα στον Δία.

Εμπρός του κάθισε η θεά. Με το ζερβό της χέρι στο γόνατο τον ακουμπά και με το άλλο χέρι το πρόσωπο του έπιασε, το θεϊκό πηγούνι. « Πατέρα ανθρώπων και θεών θέλω να με ακούσεις που κάποτε σε έσωσα από συνωμοσία. Ο γιος μου ο μονάκριβος που λίγα χρόνια θάχει, ο μέγας Αχιλλέας, πολύ σκληρά αδικήθηκε από τον αρχηγό του, τον άδικο Αγαμέμνονα τον τρομερό Ατρείδη. Του έκλεψε αναίτια την κόρη Βρισηίδα που αγαπούσε υπέρμετρα ο γιος μου ο κανακάρης και πάντα θα την ήθελε να είναι ομόκλινη του. Δικαίωση αιτούμεθα γι αυτήν την αδικία και τιμωρία φοβερή για τον κακό Ατρείδη. ΟΙ Τρώες να νικήσουνε σε όλες τους τις μάχες, να καταλάβουν οι Αχαιοί ότι χωρίς το γιο μου καμία νίκη δεν θα `ρθεί ξανά για τους Αργίτες» Απάντηση δεν έδωσε ο πάνσοφος ο Δίας κι ώρα πολλή σκεφτότανε τη δύσκολη βουλή του.

«Δία μεγάλε αρχηγέ υπόσχεση μου δωσε με λόγια ή με το νεύμα σου που γυρισμό δεν έχει».

Ο Δίας τότε μίλησε και είπε στην Θέτιδα: « Θεά σοφή με βάζεις να συγκρουστώ με την Ήρα που δεν θα διστάσει να με περιλούσει με ύβρεις μπροστά σ` όλους τους θεούς. Η Ήρα δεν θα δεχτεί να ευνοήσουμε, έστω περιστασιακά, τους Τρώες που διέπραξαν μέγιστη ύβρη με την απαγωγή της Ωραίας Ελένης από το ανάκτορο του Μενελάου στην Σπάρτη.

Φύγε καλή μου Θέτιδα να μη σε δει η Ήρα και κάτι θα σκεφτώ εγώ το πρόβλημα να λύσω. Κι όταν τη λύση θα σκεφτώ την κεφαλή θα σκύψω και με αυτό το νεύμα μου όλα θα γίνουν έτσι όπως εσύ τα ζήτησες, για τον μονάκριβο σου τον άφοβο κι ατρόμητο τον γιο σου τον Πηλείδη. Το νεύμα αυτό αλάνθαστο σημαδιακό  θα είναι σε όλους τους αθάνατους για όσα θα συμβούνε. Κανείς το σήμα μου αυτό δε θα το αψηφήσει. Καθώς το νεύμα έκανε ο Δίας ο Κρονίδης σαν κύμα η κόμη σείστηκε και το βουνό το μέγα, ο θεϊκός ο Όλυμπος σαν σε σεισμό εκουνήθη. Η θεία Θέτις βρέθηκε στης θάλασσας τα βάθη όπου είναι το σπίτι της, θαλασσινό παλάτι.

Ο Δίας πήγε στον θρόνο του και όλοι οι θεοί όρθιοι τον αποθέωναν μέσα στο απλησίαστο μεγαλείο του. Η Ήρα όμως που είχε καταλάβει τι έγινε με την Θέτιδα άρχισε χωρίς δισταγμό να τον ειρωνεύεται και να τον λοιδορεί. Δία γιατί παίρνεις τόσο κρίσιμες αποφάσεις χωρίς να το συζητήσουμε, να μάθεις και τη δική μου γνώμη. Είμαστε ή δεν είμαστε ζευγάρι; Γιατί σ` αρέσει ν` αποφασίζεις μυστικά και κρυφά από εμένα; Σου είναι τόσο δύσκολο να μου πεις τι σκέπτεσαι;

« Να μην ελπίζεις Ήρα μου τις σκέψεις μου να ξέρεις, ούτε τους μύχιους στοχασμούς κι ας είσαι ομόκλινη μου. Όμως τις αποφάσεις μου που πρέπει ν` ακουστούνε πρώτη εσύ από θεούς θα μάθεις κι απ` ανθρώπους».

« Είσαι καλέ μου σύζυγε σκληρός πολύ με μένα μα πρόσεξε μη λαθευτείς με την απόφαση σου για όλα όσα ζήτησε του γέροντα η κόρη, η Νηρηίδα Θέτιδα που τα νερά ορίζει. Πρόσεξε μην χαθούν πολλοί για χάρη του Αχιλλέα που η μάνα του σου ζήτησε με χάδια και με πλάνες τον γιο της τον ατρόμητο εσύ να ευνοήσεις την πίκρα του την τρομερή λίγο να την γλυκάνει»

Ο Δίας θύμωσε πολύ με τα  λόγια της Ήρας και ανταπάντησε: «Γνωρίζω ότι κρυφακούς και κρυφοβλέπεις  και με παραμονεύεις. Πάντα το κακό έχεις για μένα στο μυαλό σου. Σε συμβουλεύω ακόμα μια φορά να υποτάσσεσαι στο λόγο μου γιατί αν σε πιάσω στα ανίκητα χέρια μου δεν θα σε γλυτώσουν όλοι οι θεοί μαζί. Η Ήρα, η μεγαλομάτα,  τρομοκρατήθηκε με την οργή του Δία και κάθισε στον θρόνο της αμίλητη, φοβισμένη και σκεπτική. Αυτή η ένταση ανάμεσα στον Δία και στην Ήρα στενοχώρησε όλους τους θεούς και κυρίως τον Ήφαιστο τον καλύτερο τεχνίτη στον κόσμο, που αγαπούσε ιδιαίτερα την μητέρα του Ήρα και δεν ήθελε να της μιλά αυταρχικά ο πατέρας του ο Ζευς.

« Πατέρα και μητέρα μου σωστό δεν είναι διόλου εσείς οι πρώτοι των θεών, για τους θνητούς ανθρώπους, λόγια να ανταλλάσσετε μ` οργή και με κακία. Όλοι μας το γνωρίζουμε πως ο πατέρας Δίας είναι ανώτερος πολύ όλων των αθανάτων. Σαν θέλει αστράφτει και βροντά και όλους μας εκθρονίζει. Γι` αυτό καλή μητέρα μου, ω λευκοχέρα Ήρα γλυκά στον κύρη να μιλάς, να μην τον εκνευρίζεις.  Θυμάσαι που τον θύμωσα, το μέρος σου σαν πήρα,  και μ` άρπαξε απ` το πόδι μου και με μεγάλη φόρα με πέταξε και χάθηκα.  Ξέπνοος εξεβράστηκα εις το νησί της Λήμνου. Πάρε καλή μητέρα μου την κούπα που σου δίνω και πιες το νέκταρ το γλυκό, ποτό των αθανάτων. Η Ήρα τότε γέλασε, κι όλοι οι θεοί γελάσαν κι ο Ήφαιστος τους κέρασε όλους με θείο νέκταρ.

Οι θεοί , με τα κεράσματα και το κέφι του Ήφαιστου, έτρωγαν και έπιναν όλη την ημέρα έως το δειλινό απολαμβάνοντας την μουσική του Απόλλωνα και των Μουσών το γλυκόλαλο, θεϊκό τραγούδι. Οι Μούσες όλες μαζί τραγούδησαν αλλά και μία μία και οι θεοί χαιρότανε τέτοιες  λεπταίσθητες μελωδίες και τραγούδια. Αφού χόρτασαν φαγητό, ποτό και τραγούδι και είχε νυχτώσει πια, όλοι οι θεοί απεσύρθησαν για ύπνο στα Ολύμπια παλάτια  που με σοφία είχε σχεδιάσει και κατασκευάσει ο Ήφαιστος.

Κι ο Δίας ο πρωτοθεός, ο νεφελοσυντάχτης μαζί με τη γυναίκα του την λευκοχέρα Ήρα έφυγε για να κοιμηθεί, γλυκό ύπνο να πάρει.

Ιλιάς. Ραψωδία Α`

Περίληψη.

Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληιάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἣ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
πολλὰς δ’ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι· Διὸς δ’ ἐτελείετο βουλή· Ιλιάς Α`, στ. 1-5.

Δέκα χρόνια οι Αχαιοί πολιορκούν την Τροία χωρίς αποτέλεσμα. Το έπος της Ιλιάδας αρχίζει με τον ανίκητο θυμό, μήνιν, του Αχιλλέα που προκάλεσε η απόφαση του Αγαμέμνονα να του πάρει την Βρισηίδα, όταν  παρέδωσαν την Χρυσηίδα στον πατέρα της ιερέα Χρύση.  Όλα γίνονται κατ` εντολήν του Δία. Η άρνηση, αρχικά, του Αγαμέμνονα να παραδώσει την Χρυσηίδα, προκάλεσε την οργή του Απόλλωνα, που επέβαλλε μεγάλο θανατικό στο στρατόπεδο των Ελλήνων.

Ο Αχιλλέας, ψάχνοντας λύση, συγκάλεσε γενική συνέλευση. Ο μάντης Κάλχας αποκάλυψε την αιτία των συμφορών και προέβλεψε κλιμάκωση των δεινών αν η Χρυσηίδα δεν επιστρέψει στον πατέρα της. 

Ο Αγαμέμνων το δέχεται οργισμένος και απαιτεί να πάρει στη θέση της κόρης που παραχωρεί την κοπέλα του Αχιλλέα, την πανέμορφη Βρισηίδα.

Ο Αχιλλέας έξω φρενών παραχωρεί την κοπέλα αλλά δηλώνει ότι αποχωρεί από κάθε πολεμική δραστηριότητα.

 Ο Αχιλλέας τσακισμένος ψυχικά κάθεται στην ακρογιαλιά, όπου καλεί με πίκρα και θρήνο την μητέρα του, την πρώτη των Νηρηίδων Θέτιδα και της ζητά να μιλήσει στον Δία για τα άδικα που υφίσταται, αυτός, ο πρώτος των πρώτων στις μάχες και στη δύναμη. Η Θέτιδα προσπίπτει ικετευτικά στον Δία και του ζητά να ταχθεί με τους Τρώες, ώστε να φανεί η ολέθρια απουσία του Αχιλλέα από το αχαϊκό στρατόπεδο.

Ο Δίας, με δυσκολία, δέχεται να ικανοποιήσει την παράκλησή της, αλλά κρυφά από την Ήρα, γιατί τον κατηγορεί ότι παίρνει το μέρος των Τρώων. Η Ήρα όμως τα αντιλαμβάνεται όλα και δυσφορεί με την παρουσία και τις απαιτήσεις της Θέτιδας. Μιλά προσβλητικά στον Δία ό οποίος εξοργίζεται και με την παρέμβαση του Ηφαίστου, η μητέρα του Ήρα σιωπά έντρομη από την οργή του Δία.

Η μέρα, μετά την χαρούμενη παρέμβαση του Ηφαίστου, περνά εκεί ψηλά στον Όλυμπο ευχάριστα με φαγητό, νέκταρ και μουσική. Ο ήλιος δύει και καθένας πάει στο ολύμπιο δώμα του να αναπαυτεί ενώ ο Δίας ξαπλώνει με την Ήρα στην βασιλική κλίνη τους.

Σχόλια.

οὔτέ ποτ' εἰς ἀγορὴν πωλέσκετο κυδιάνειραν, στ. 490.

Ούτε  ποτέ του πήγαινε στης αγοράς συνάξεις που οι θνητοί δοξάζονται.

Κυδιάνειρα< κύδος = δόξα + ανήρ.

καί ῥα πάροιθ' αὐτοῖο καθέζετο, καὶ λάβε γούνων
σκαιῇ, δεξιτερῇ δ' ἄρ' ὑπ' ἀνθερεῶνος ἑλοῦσα
λισσομένη προσέειπε Δία Κρονίωνα ἄνακτα·στ. 500-503.

Μπροστά του τότε  κάθισε( Η Θέτις). Με το ζερβό το χέρι της το γόνατο του πιάνει  και το δεξί το χέρι  της  του άγγιξε τα γένια  και ικεσία έκανε στον Δία τον Κρονίδη.  Σημείωση: Τυπικά ικεσίας.

..νεφεληγερέτα Ζεύς, στ. 511.

Νεφεληγερέτα- Νεφεληγαιρέτης( νεφέλη + αγείρω= συγκεντρώνω, μαζεύω). Συννεφοσυντάκτης. Εππίθετο για τον Δία.

ἀμβρόσιαι δ' ἄρα χαῖται ἐπεῤῥώσαντο ἄνακτος
κρατὸς ἀπ' ἀθανάτοιο· μέγαν δ' ἐλέλιξεν Ὄλυμπον. στ. 528-530.

Η χαίτη( του Διός) αναταράχτηκε κι ο Όλυμπος εσείστη.

Σημείωση:  300, περίπου, χρόνια μετά, ο Φειδίας προσπάθησε να αποδώσει γλυπτικά αυτή την περιγραφή του Ομήρου, στον χρυσελεφάντινο, πολύ μεγάλων διαστάσεων, ένθρονο  ανδριάντα του Δία που ήταν μέσα στον Ναό του Διός στην Ολυμπία. Ο Φειδίας τα κατάφερε. Το γλυπτό αυτό ήταν ένα από τα επτά θαύματα στον αρχαίο κόσμο.

..βηλοῦ θεσπεσίοιο, στ. 591.

βηλός (βαίνω), Δωρ. βᾱλός, ὁ, εκείνο πάνω στο οποίο περπατά κάποιος, είσοδος, κατώφλι, 

θεσ-πέσιος, -α, -ον ή -ος, -ον (θεός, ἔσπον=εἶπον βλ. θέσπις)· I. λέγεται κυρίως για τη φωνή, αυτή που ακούγεται σαν θεϊκή, αυτή που είναι θεϊκά απαλή και γλυκιά.

!*. Αρχιτέκτων. Ιστορικός Αρχιτεκτονικής. Ιστορικός Τέχνης.

2*. Αφιερωμένο στον φίλο και συνοδοιπόρο Μάκη Μοσχόπουλο.

πηγη: https://www.efsyn.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου