Loading...

Κατηγορίες

Σάββατο 12 Νοέ 2022
Δεν πείθει κανέναν
Κλίκ για μεγέθυνση









Αυτοί και αυτές που διεκδίκησαν «να κλείσει το μπουρδέλο το Documento», σήμερα βιώνουν τη δική τους προσωπική διάψευση. Όλοι το έχουμε πάθει, δεν είναι το τέλος του κόσμου, θα το ξεπεράσουν...

 

Ο πολιτικός σεισμός διαρκείας που προκαλεί τις τελευταίες δύο εβδομάδες το Documento είναι ξεκάθαρο ότι έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όχι όλο το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά συγκεκριμένα τον πρωθυπουργό.

Ας ξεκινήσουμε από το βασικό: Αμφισβητείται ότι οι αποκαλύψεις του Documento είναι έγκυρες ως προς τα άτομα που παρακολουθήθηκαν από το Predator; Φυσικά και όχι. Κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει τολμήσει να αμφισβητήσει την ουσία του ρεπορτάζ. Ούτε καν ο ίδιος ο πρωθυπουργός ο οποίος το μόνο που επιχείρησε να κάνει στη συνέντευξή του στον Νίκο Χατζηνικολάου ήταν να βγάλει τη δική του ουρά απ’ έξω μουρμουρίζοντας ένα «ρε παιδιά, δεν το έκανα εγώ».

Τον πιστεύει κανείς; Σίγουρα όχι. Αν μιλήσεις με πολίτες που συνεχίζουν (κόντρα σε όλα) να υποστηρίζουν την κυβέρνηση θα ακούσεις ότι «παρακολουθήσεις γίνονταν πάντα», ότι «λογικό είναι να θέλει να ξέρει αν του σκάβουν τον λάκο», ότι «και τι θα κάνει η ΕΥΠ αν όχι παρακολουθήσεις». Το ότι «ο Μητσοτάκης δεν έκανε παρκολουθήσεις», πολύ δύσκολα να το ακούσεις ακόμη και αν μπεις σε τοπική της ΝΔ. Άλλωστε, σε δημοσκόπηση της Prorata, σχεδόν το 70% των πολιτών απαντά ότι πιστεύει πως πράγματι παρακολοθούνταν αυτοί που αναφέρει το Documento, ενώ από αυτούς, το 80% πιστεύει ότι ο πρωθυπουργός ήταν ενήμερος.

Το επιχείρημα ότι ο Μητσοτάκης πλέον δεν πείθει κανέναν, το επιβεβαιώνουν πλέον όχι οι «βαξεβανικοί», αλλά οι «δικοί του». Αντιγράφω από άρθρο του Μανόλη του Καψή, ο οποίος, σε σημερινό του άρθρο στο Capital, μετά από ένα τυπικό ανάθεμα που ρίχνει στον Βαξεβάνη και στο Documento (έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε), αρχίζει τα… γαλλικά:

καψης για documento

Τελικά αυτό που καταλαβαίνουμε και από την πρώτη, αλλά κυρίως από τη δεύτερη λίστα που δημοσίευσε το Documento είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν εμπιστευόταν ούτε τη σκιά του. Αμφέβαλλε για ΟΛΟΥΣ τους συνεργάτες του, σχεδόν σαν να πάσχει από κάποιο σύνδρομο καταδίωξης. Πλέον, και λόγω των αποκαλύψεων, αυτή η πλήρης έλλειψη εμπιστοσύνης έχει διαχυθεί σε ολόκληρη την κυβέρνηση, σε ολο τον μεγαλοεπιχειρηματικό κόσμο, σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων. Και χωρίς εμπιστοσύνη, δεν μπορεί να πορευτεί για πολύ καιρό καμία κυβέρνηση, πουθενά στον κόσμο.

Η κυνικότητα του Μητσοτάκη άλλωστε φάνηκε και στη συνέντευξη στον ΑΝΤ1, όταν τόλμησε να περιγράψει τον τρόπο που γίνονταν οι παρακολουθήσεις, προσθέτοντας ένα απενοχοποιητικό «είναι δυνατόν;» στην αρχή της πρότασης.

Αντιγράφω από την επίσημη απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης: «Είναι δυνατόν -θέλω να καταλάβετε την οργή μου, κ. Χατζηνικολάου- να πιστεύει κάποιος σήμερα ότι κλείνω το τηλέφωνο όταν μιλάω με τον Υπουργό και ταυτόχρονα μπαίνω σε ένα υπολογιστή και εγώ παρακολουθώ με κάποιο τρόπο τις συνομιλίες των Υπουργών μου, των συζύγων τους».

Η απάντηση στο ερώτημα του πρωθυπουργού είναι «ΝΑΙ». Άλλωστε, δεν είναι ο πρώτος πρωθυπουργός της χώρας που το κάνει… Το πραγματικό ερώτημα όμως, είναι αν αυτή την εικόνα την περιέγραψε τόσο γλαφυρά για να τον πιστέψουν οι πολίτες, ή αν ήταν ένα μήνυμα προς τους υπουργούς του.

Μαθαίνω επίσης ότι τη Δευτέρα στη συνεδρίαση της ΚΟ της ΝΔ, όπου θα μιλήσει ο -μέχρι σήμερα- πρωθυπουργός, ετοιμάζεται να κάνει ένα σοβαρό λάθος: Θα επιχειρήσει -λένε- να βάλει στο κάδρο των παρακολουθήσεων τον Αλέξη Τσίπρα ως… «εγκέφαλο» του Predator και να σπείρει αμφιβολίες για το ότι μπορεί να ήταν αυτός που παρακολουθούσε την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ελπίζω όταν το πει (αν το πει), ο σκηνοθέτης της τηλεόρασης της Βουλής, να κάνει ένα γενικό πλάνο των έρμων των βουλευτών που θα προσπαθούν να συγκρατήσουν τα γέλια τους σε βάρος ενός πρωθυπουργού που οδεύει ολοταχώς προς την ηχηρή του πτώση, παγιδευμένος τελικά, όχι από καμιά σπουδαία αντιπολίτευση (αλίμονο!), όχι υπό την πίεση κάποιου ισχυρού λαϊκού κινήματος, αλλά από την ίδια του την αλαζονεία και τη δίψα για απόλυτο έλεγχο.

Για την επιτυχία του Documento

Έχοντας πει όλα αυτά, και εάν έχετε φτάσει μέχρι εδώ, επιτρέψτε μου μια αναφορά ως προς τη δημοσιογραφική επιτυχία του Documento που προστίθεται σε μια σειρά μεγάλων αποκαλύψεων των δημοσιογράφων της εφημερίδας:

Το Documento δεν το γράφει μόνο ο Βαξεβάνης. Το γράφουν δεκάδες εξαιρετικοί δημοσιογράφοι με προσωπικές θυσίες, αγώνες και πολλές (πολλές) ώρες καθημερινού επίπονου ρεπορτάζ. Ιδιαίτερα η ερευνητική του ομάδα, που έχει μετατραπεί σε φόβητρο πολλών τα τελευταία χρόνια, υπογράφει χωρίς κανέναν φόβο, αλλά με πολύ πάθος, ρεπορτάζ που έχουν κάνει την εφημερίδα να έχει μια τέτοια εγκυρότητα που της επιτρέπει σήμερα να δημοσιεύσει ένα τόσο κρίσιμο θέμα. Αυτή η εγκυρότητα των προηγούμενων αποκαλύψεων, είναι και το πιο πολύτιμο στοιχείο της εφημερίδας. Αυτό πάνω στο οποίο μπορεί να βασιστεί για να δημοσιεύσει ένα τέτοιο ρεπορτάζ.

Η εγκυρότητα είναι το μόνο στοιχείο που δεν μπορεί να διαπραγματευτεί και να ρισκάρει το Documento. Αν τη χάσει, χάθηκε. Αυτό, άλλωστε, θα έπρεπε να ισχύει και για κάθε εφημερίδα, για κάθε δημοσιογράφο εκεί έξω.

Η λίστα Λαγκάρντ που είχε δημοσιεύσει ο Βαξεβάνης στο HotDoc και που οδήγησε μέχρι και στη σύλληψή του λόγω… δημοσιοποίησης προσωπικών δεδομένων, «ήταν ψέματα», μέχρι που αποδείχτηκε ότι δεν ήταν.

Η υπόθεση Νίκου Γεωργιάδη «ήταν ψέματα», μέχρι που αποδείχτηκε ότι δεν ήταν.

Η Novartis που οδήγησε πάλι τον Βαξεβάνη μέχρι την «πόρτα» του Ειδικού Δικαστηρίου, «ήταν σκευωρία», μέχρι που αποδείχτηκε ότι δεν ήταν.

Τα ψεύτικα πόθεν έσχες Μητσοτάκη – Γκραμπόφσκι, «ήταν ψέματα», μέχρι που αποδείχτηκε ότι δεν ήταν.

Να συνεχίσω; Δε χρειάζεται νομίζω σαββατιάτικα…

Μπορεί το Documento, οι δημοσιογράφοι του και ο εκδότης του, να έχουν πέσει θύματα ισχυρότατων προσπαθειών δολοφονίας χαρακτήρα τα τελευταία χρόνια, αλλά η λάσπη αυτή δεν έχει καταφέρει να μολύνει την εικόνα της εφημερίδας στο εξωτερικό.

Η καθημερινή επαφή με ξένους συναδέλφους και οργανώσεις για την ελευθερία του Τύπου, επιβεβαιώνει ότι όσο και να σκούζουν οι εδώ αντιπρόσωποι της άρρωστης κατάστασης που έχει καταλάβει την εξουσία, το Documento παραμένει ο κύριος -αλλά, ευτυχώς, όχι ο μοναδικός- εκφραστής της ερευνητικής δημοσιογραφίας στην Ελλάδα.

Αυτοί και αυτές που διεκδίκησαν «να κλείσει το μπουρδέλο το Documento», σήμερα βιώνουν τη δική τους προσωπική διάψευση. Όλοι το έχουμε πάθει, δεν είναι το τέλος του κόσμου, θα το ξεπεράσουν…

πηγη: https://www.koutipandoras.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου