Loading...

Κατηγορίες

Πέμπτη 26 Ιαν 2023
Ανεπαρκής μέριμνα: η δεινή κατάσταση της ιατρικής περίθαλψης στα στρατόπεδα προσφύγων
Κλίκ για μεγέθυνση







 
 

του Siyavash Shahabi
Πηγή: omniatv
Πρώτη δημοσίευση (στα αγγλικά): The Fire Next Time

Η Ελλάδα αποτελεί εδώ και χρόνια ένα απ’ τα κύρια σημεία εισόδου για τους πρόσφυγες που ζητούν άσυλο στην Ευρώπη. Ωστόσο, η απόκριση της ελληνικής κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σ’ αυτό έχει υπάρξει θλιβερά ανεπαρκής. Αντί να τους παρέχουν υποστήριξη και βοήθεια, οι πρόσφυγες στην Ελλάδα αντιμετωπίζονται συχνά με εχθρικότητα και κακομεταχείριση.

Οι πρόσφυγες στην Ελλάδα βρίσκονται σε κατάσταση αναμονής ή αναστολής, καθώς ενδέχεται να περιμένουν επί μακρόν για τη διεκπεραίωση των αιτήσεών τους για άσυλο ή την επίλυση της κατάστασής τους. Επιπλέον, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι βρίσκονται σε μια κατάσταση που ούτε ανήκουν πλήρως, ούτε και αποκλείονται πλήρως από την κοινωνία, γεγονός που μπορεί να εντείνει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν. Ζουν σε καθεστώτα προσωρινής στέγασης ή σε δομές φιλοξενίες, όπως τα στρατόπεδα, με περιορισμένη πρόσβαση σε πόρους και ευκαιρίες και αβέβαιοι/ες για το μέλλον τους.

Η βασική αιτία αυτής της κρίσης μπορεί να εντοπιστεί στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο έχει δημιουργήσει τις συνθήκες φτώχειας, ανισότητας και πολέμου που ωθούν τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους αναζητώντας ασφάλεια και προστασία. Οι πλούσιες χώρες της Δύσης, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, επωφελήθηκαν από αυτό το σύστημα για αιώνες, αντλώντας πλούτο και πόρους από τον Παγκόσμιο Νότο και αφήνοντας πίσω τους μια κληρονομιά εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Είναι σημαντικό να μην παραβλέπουμε τις συνοριακές πολιτικές της ΕΕ. Οι κυβερνήσεις της Βόρειας Ευρώπης, μέσω της εκμετάλλευσης της φτώχειας και της διαφθοράς στις νότιες χώρες και της υποστήριξής τους στα δεξιά κόμματα και πολιτικές, έχουν βλάψει την αξιοπιστία αυτών των χωρών. Αντί για βοήθεια και υποστήριξη, έχουν διαιωνίσει τη ζημιά για τις λεγόμενες «χώρες πρώτης γραμμής» για τη μετανάστευση.

Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστριες στην Ελλάδα είναι η πρόσβαση σε αξιοπρεπή στέγαση. Πολλοί και πολλές αναγκάζονται να ζουν σε πακτωμένες και ανθυγιεινές συνθήκες στα στρατόπεδα (camps), τις περισσότερες φορές στερούμενοι/ες την πρόσβαση σε βασικά αγαθά και δικαιώματα, όπως καθαρό νερό και ιατρική περίθαλψη. Αυτές οι συνθήκες έχουν χαρακτηριστεί ως «απάνθρωπες» και «εξευτελιστικές» από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ωστόσο η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει την ίδια πολιτική.

Πέρα από τις απάνθρωπες συνθήκες στέγασης, οι προσφύγισσες και οι μετανάστες στην Ελλάδα στερούνται της πρόσβασης σε νομική υποστήριξη και πληροφόρηση. Πολλοί και πολλές προσφύγισσες δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και σπανίως τους προσφέρεται νομική βοήθεια. Η απουσία νομικής συμβουλευτικής καθιστά τον πληθυσμό αυτό ευάλωτο στην εκμετάλλευση και στην κακοποίηση, και κάνει δύσκολη, αν όχι αδύνατη, τη διεκπεραίωση από πλευράς τους των περίπλοκων και συχνά εχθρικών διαδικασιών ασύλου.

Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, οι άνθρωποι που φτάνουν στη Σάμο και στη Λέσβο, να περνούν την πρώτη τους συνέντευξη αμέσως μετά τη λήξη της καραντίνας τους, και σύμφωνα με τα όσα μαρτυρούν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, «έχοντας ελάχιστο χρόνο να αναρρώσουν από το ταξίδι τους, χωρίς καμία ελπίδα να κατανοήσουν τη διαδικασία για την αίτηση ασύλου και την ανάγκη να ζητήσουν νομική βοήθεια ή χρόνο για να προετοιμαστούν για τη συνέντευξη».

Και ήταν πάλι οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα που ανακοίνωσαν το Νοέμβριο του 2002 ότι «ορισμένοι από τους διαμένοντες στις δομές υποδοχής, ενώ ήταν θύματα βασανιστηρίων στις χώρες προέλευσής τους, δεν αναγνωρίστηκαν από τις ελληνικές αρχές ως επιζώντες κακοποίησης και αυτό είχε ως συνέπεια να μην τους δοθεί η κατάλληλη και απαραίτητη ιατρική και ψυχο-κοινωνική βοήθεια». Η ίδια διεθνής ανθρωπιστική οργάνωση, ισχυρίζεται επίσης ότι οι επιζώντες βασανιστηρίων αναγκάζονται πολλές φορές να υποβάλουν αίτηση ασύλου χωρίς νομική βοήθεια, με αποτέλεσμα να απορρίπτονται τα αιτήματά τους.

Σοβαρά ζητήματα δημιουργούνται και στην πρόσβαση των αιτούντων άσυλο και των προσφυγισσών στην ιατρική περίθαλψη και νοσηλεία, εξαιτίας της καθυστέρησης των ελληνικών αρχών να ανανεώσουν τα νομιμοποιητικά έγγραφα όταν αυτά λήγουν. Η περίοδος αναμονής για την ανανέωση των εγγράφων είναι μεγάλη, με αποτέλεσμα να μένουν χωρίς ΑΜΚΑ και να καταγράφονται πάμπολλες περιπτώσεις όπου εξαιτίας αυτού κλινικές και νοσοκομεία αρνήθηκαν να παρέχουν ιατρικές υπηρεσίες. Τα επείγοντα παραμένουν προσβάσιμα, αλλά είναι πολλές οι οικογένειες που έχουν αναφέρει μακρά διαστήματα αναμονής για ένα ραντεβού διενέργειας τυπικών και προληπτικών εξετάσεων.

Η Διεθνής Αμνηστία έχει καλέσει τις ελληνικές αρχές να βελτιώσουν τις συνθήκες στις δομές φιλοξενίας και στα στρατόπεδα των προσφύγων, να παρέχουν πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη και άλλες υπηρεσίες και να διασφαλίσουν ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστριες αντιμετωπίζονται με αξιοπρέπεια και σεβασμό. Ζήτησαν επίσης να τερματιστεί η χρήση της κράτησης ως μέσου αποτροπής της μετανάστευσης και η ΕΕ να παράσχει περισσότερη υποστήριξη στις χώρες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της προσφυγικής κρίσης.

Η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη αποτελεί σημαντική πρόκληση για πολλές προσφύγισσες και αιτούντες άσυλο. Δεν είναι λίγα τα camps στα οποία κυριολεκτικά στοιβάζονται άνθρωποι, κάτω από ελλιπείς συνθήκες υγιεινής, δημιουργώντας το περιβάλλον για τη διασπορά και εξάπλωση ασθενειών. Κι έπειτα, δεν είναι λίγοι οι πρόσφυγες και οι μετανάστριες που έχουν επιζήσει βίας και κουβαλούν τραύματα, αλλά δεν αναγνωρίζεται η ανάγκη για φροντίδα της ψυχικής τους υγείας.

Οι θάνατοι των ανθρώπων στα στρατόπεδα προσφύγων στην Ελλάδα οφείλονται σε διάφορους λόγους, όπως ο υπερπληθυσμός, οι κακές συνθήκες διαβίωσης, η ελλιπής πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη και στα είδη πρώτης ανάγκης, και βέβαια η ανεπαρκής υποστήριξη από τους οργανισμούς που βρίσκονται εκεί για να παρέχουν βοήθεια. Ο Waris Ali και ο Tsiona Nzita είναι δύο πρόσφατα παραδείγματα ατόμων που πέθαναν στα προσφυγικά camps, λόγω ελλιπούς πρόσβασης σε ιατρική περίθαλψη. Αιτία του θανάτου και των δύο, η μεγάλη καθυστέρηση στην άφιξη του ασθενοφόρου.

Η συλλογικότητα Solidarity with the Migrants, μία ανοιχτή συνέλευση αγωνιστ(ρι)ών που μάχονται για τα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστριών, ανακοίνωσε στις 16 Ιανουαρίου ότι «ένας μετανάστης από το Κονγκό, ο οποίος ζητούσε ιατρική βοήθεια από το ξημέρωμα, άφησε την τελευταία του πνοή στο camp της Ριτσώνας σήμερα το πρωί. Το ασθενοφόρο έφτασε τρεις ώρες μετά την πρώτη κλήση».

 

Η ίδια συλλογικότητα ανέφερε αργότερα την ίδια ημέρα σε ανάρτησή τους ότι «Ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Μηταράκης, η διοικήτρια του camp των Σερρών Δήμητρα Παναγιωτάκη, και δεν ξέρουμε ποιοι άλλοι κρατικοί παράγοντες, σχολιάζουν στα social media πως δεν φταίει το σύστημα των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών/στριών για το θάνατο του Some Tsiona Nzita».

Και παρά την κριτική, οι ελληνικές αρχές εξακολουθούν να ψεύδονται για την κατάσταση των προσφύγων. Έχουν υπάρξει ισχυρισμοί και αναφορές για τη μη παροχή από τις ελληνικές αρχές έγκυρων πληροφοριών για την κατάσταση των προσφύγων στη χώρα. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς αυτούς, οι ελληνικές αρχές δεν αναφέρουν τον ακριβή αριθμό των προσφύγων, υποβαθμίζουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν και δεν παρέχουν επαρκείς πόρους για την υποστήριξη τους.

Η Διεθνής Αμνηστία, συγκεκριμένα, έχει ασκήσει κριτική στις Ελληνικές Αρχές για τη μη παροχή ενός δίκαιου και αποτελεσματικού συστήματος απονομής ασύλου για όσους και όσες αναζητούν καταφύγιο στη χώρα. Η ΔΑ έχει αναφέρει, επίσης, τη χρήση υπερβολικής αστυνομικής βίας κατά των μεταναστριών και των προσφύγων, καθώς και τη χρήση της κράτησης ως μέσου αποτροπής της μετανάστευσης.

Η ίδια οργάνωση, άλλωστε, έχει επικρίνει και την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη μη παροχή επαρκούς στήριξης στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της προσφυγικής κρίσης. Έχουν καλέσει την ΕΕ να αυξήσει τη χρηματοδότηση και τους διατιθέμενους πόρους με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών ζωής στα στρατόπεδα των προσφύγων αλλά και την παροχή μίας ξεκάθαρης διαδρομής για όσους και όσες αναζητούν άσυλο και μια καινούρια ζωή στην Ευρώπη.

Χρειάζεται να επισημανθεί ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει δεχθεί επικρίσεις για τον χειρισμό των μεταναστριών και των προσφύγων, οι οποίοι αντιμετωπίζονται συχνά αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες και όχι ως άνθρωποι που χρήζουν προστασίας. Η στάση αυτή της κυβέρνησης, έχει δημιουργήσει ένα καθεστώς φόβου και δυσπιστίας προς τους πρόσφυγες, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο την πρόσβαση στις υπηρεσίες και την υποστήριξη που χρειάζονται.

Οι οργανώσεις για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν καλέσει την Ελλάδα να σταματήσει την ποινικοποίηση των μη κερδοσκοπικών ομάδων που παρέχουν βοήθεια στους πρόσφυγες. Τόσο ο ΟΗΕ όσο και η ΕΕ, ξεκαθαρίζουν πως η στοχοποίηση και οι διώξεις των ανθρωπιστικών ομάδων επιβαρύνουν δυσανάλογα τις προσπάθειες διάσωσης των αιτούντων άσυλο στη θάλασσα. Την ίδια στιγμή, η ελληνική αστυνομία εξαπολύει επιθέσεις και διώξεις στα αλληλέγγυα άτομα και ομάδες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

πηγη: https://info-war.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου