Πολλές φορές κάποια πράγματα θεωρούνται αυτονόητα. Δυστυχώς όμως, η ζωή έχει αποδείξει ότι αυτά δεν υπάρχουν.

Δεν είναι αυτονόητη η ακαριαία και άμεση αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. όταν μαθεύτηκαν οι καταγγελίες κατά του Γεωργούλη. Ξέρετε γιατί δεν είναι αυτονόητη; Γιατί στο παρελθόν δεν την έχουν ακολουθήσει άλλα κόμματα. Μην θυμηθούμε τώρα τι έγινε με τον Λιγνάδη. Ή ότι στην περίπτωση του Νίκου Γεωργιάδη ο Κυριάκος Μητσοτάκης του ζήτησε «να μείνει λίγο πίσω μέχρι να ξεχαστεί το θέμα», ενώ πρωτοκλασάτα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας πήγαν τότε στο δικαστήριο ως μάρτυρες υπεράσπισης.

Επίσης, δυστυχώς δεν είναι αυτονόητο ότι οι καλοί... συνάδελφοι θα σεβαστούν το θύμα. Και το είδαμε στην πράξη. Το όνομα και οι φωτογραφίες της έγιναν... πρώτο θέμα στα φυλοκυβερνητικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Έτυχε να μιλήσω με συναδέλφους που παρουσιάζουν τηλεοπτική εκπομπή και όταν τους είπα «μπράβο» για την τίμια στάση που κράτησαν και δεν αποκάλυψαν το όνομα, μου απάντησαν ότι έκαναν το αυτονόητο. Όχι, καλοί μου συνάδελφοι, δεν είναι αυτονόητο. Αν ήταν, δεν θα αναγκαζόσασταν να διπλώνετε εφημερίδες για να μην φανούν το όνομα ή η φωτογραφία του θύματος.

Σήμερα, το 2023, δεν είναι αυτονόητο ότι η γυναίκα δεν είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης. Δεν είναι αυτονόητο ότι δεν χωράνε αντιλήψεις επιβολής και κυριαρχίας.

Δεν είναι αυτονόητο, επίσης, ότι δεν είμαστε δικαστές. Δεν κρεμάμε ανθρώπους στο Σύνταγμα, δεν αθωώνουμε χωρίς να διερευνηθεί η υπόθεση. Υπάρχουν άλλοι να το κάνουν αυτό, το σπούδασαν τόσα χρόνια και το εξασκούν.

Το χειρότερο όμως που συνειδητοποιείς αυτές τις μέρες είναι ότι δεν είναι αυτονόητο πως το θύμα θα γίνει πιστευτό από την πρώτη στιγμή. Θα ακούσεις «Μα είναι ωραίος, έχει ανάγκη να συμπεριφερθεί έτσι;». Ξέρετε κάτι; Ο εκάστοτε κακοποιητής δεν ξύπνησε το πρωί, κοίταξε στον καθρέφτη και είπε «Είμαι άσχημος, ας κάνω κάτι κακό σε μια γυναίκα». Ποτέ δεν γίνεται έτσι. Θα ακούσεις «Τώρα το θυμήθηκε;». Αφενός, δεν το θυμήθηκε τώρα. Αφετέρου, και να έκανε την καταγγελία τώρα, δεν μας πέφτει λόγος.

Οπότε, σε θέματα έμφυλης βίας δεν υπάρχουν «ναι μεν, αλλά». Είμαστε με τα θύματα πάντα. Χωρίς ανοχή, χωρίς συγκάλυψη, χωρίς ισαποστακισμούς. Χωρίς αστερίσκους.

πηγη: https://www.avgi.gr