Μπορεί να συμβιώσει η παγκοσμιοποίηση με την ανάδυση ενός πολυπολικού-πολυκεντρικού και κατά συνέπεια απρόβλεπτου και ασταθούς κόσμου; Στις ΗΠΑ, την ώρα που παραπέμπεται σε δίκη ο Τραμπ, ο Μπάιντεν συνεχίζει την πολιτική τού «Πρώτα η Αμερική» του προκατόχου του με το πακέτο επιδοτήσεων ύψους 369 δισ. δολαρίων, μια επιλογή που οι Ευρωπαίοι έσπευσαν να χαρακτηρίσουν εμπορικό πόλεμο σε βάρος τους.
Tα όσα δήλωσαν προχθές στο Παρίσι οι υπουργοί Οικονομίας Λεμέρ και Χάμπεκ πιστοποιούν ότι η Γαλλία και η Γερμανία έχουν καταλάβει ότι μόνο η ενίσχυση με ανάλογο ύψος επιδοτήσεων της ευρωπαϊκής βιομηχανικής παραγωγής μπορεί να αποτρέψει μια φυγή των επενδυτών στην απέναντι ακτή του Ατλαντικού και να ματαιώσει μια βίαιη και ασύντακτη αποβιομηχάνιση της Γηραιάς Ηπείρου.
Αν δεν υπήρχε το προηγούμενο του Ταμείου Ανάκαμψης που πρότειναν Παρίσι και Βερολίνο την άνοιξη του 2022, το οποίο υπερτιμήθηκε ως αποφασιστική στροφή προς την εμβάθυνση της ενοποίησης με τη γερμανική πλευρά να επιβάλλει την ανάγνωσή του ως μέτρο ειδικού σκοπού και με ημερομηνία λήξης, τότε τα όσα δήλωσαν οι Λεμέρ και Χάμπεκ θα είχαν αξιολογηθεί ως αποφασιστική στροφή της γερμανικής πλευράς.
Αν στην απόφαση του Λευκού Οίκου να κινηθεί στη γραμμή πλεύσης τού «Πρώτα η Αμερική» η κυβέρνηση Σολτς συνεχίσει να κινείται στη γραμμή πλεύσης τού «Πρώτα η Γερμανία», τότε είναι βέβαιο ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση θα γνωρίσει τους ίδιους αν όχι ισχυρότερους κλυδωνισμούς από αυτούς που προκάλεσε στη διατλαντική σχέση το πακέτο επιδοτήσεων του Μπάιντεν.
Σύμμαχοι στον πόλεμο στην Ουκρανία ΗΠΑ και Ε.Ε. κινούνται με δυναμική σκληρής αντιπαράθεσης που δικαίως μπορεί να χαρακτηριστεί ως εμπορικός πόλεμος.
Είναι χαρακτηριστική η προσπάθεια οι θέσεις μάχης που έλαβαν οι ΗΠΑ αλλά και που θα λάβουν η Γαλλία και η Γερμανία να έχουν ουδέτερες τεχνικού χαρακτήρα ονομασίες, οι οποίες αναφέρονται στην καταπολέμηση του πληθωρισμού αλλά και σε μια ανάπτυξη που θα συμβάλει στην αντιμετώπιση της μεγάλης πρόκλησης της κλιματικής αλλαγής.
Καθώς πλησίαζε το τέλος του πολέμου ο Ρούζβελτ και οι συνεργάτες του κατανόησαν ότι ο οικονομικός εθνικισμός θα οδηγούσε σε νέα βουτιά στην ύφεση. Ετσι με το Σχέδιο Μάρσαλ ανήγαγαν το New Deal σε διατλαντική κλίμακα και αναθέρμαναν την αμερικανική οικονομία μέσω της ανοικοδόμησης της Δυτικής Ευρώπης.
Σήμερα οι ΗΠΑ, βαθιά διχασμένες στο εσωτερικό, ούτε θέλουν αλλά ούτε και μπορούν να υιοθετήσουν παρόμοιες πολιτικές.
πηγη: https://www.efsyn.gr