Στα 26 χρόνια που είμαι φαρμακοποιός, κάποια από αυτά και ως ελεύθερος επαγγελματίας, δεν θυμάμαι να έχω αντικρίσει ποτέ τέτοια εικόνα έλλειψης φαρμάκων. Πάντα υπήρχαν ελλείψεις, αλλά αφορούσαν είτε τα πολύ φτηνά φάρμακα, μιας και η εταιρεία που τα διακινούσε αποφάσιζε λόγω κόστους να τα αποσύρει από την αγορά, είτε κάποια εξειδικευμένα, π.χ. ανοσοσφαιρίνες, λόγω μικρών αποθεμάτων ασκών αίματος, που αφορούσαν όμως έναν μικρό αριθμό ασθενών.
Το να φτάσουμε όμως σήμερα στο σημείο να μην μπορούμε να προμηθευτούμε φάρμακα ευρείας κυκλοφορίας, όπως ένα σιρόπι παρακεταμόλης, μια αντιβίωση ευρέος φάσματος ή ένα σπρέι κορτικοστεροειδούς, είναι πραγματικά κατόρθωμα των κρατούντων. Εδώ και έναν τουλάχιστον χρόνο οι συνάδελφοι ιδιώτες φαρμακοποιοί δίνουν αγώνα δρόμου καθημερινά για να εξασφαλίσουν μια σειρά από φάρμακα προκειμένου να εκτελέσουν κανονικά μια ιατρική συνταγή, παίρνοντας διαρκώς χρονικές παρατάσεις από τον ΕΟΠΥΥ.
Μέχρι πρότινος οι κωδικοί των δυσεύρετων φαρμάκων ξεπερνούσαν τους 400. Είναι αδύνατον να ξεχάσω τα τηλεφωνήματα γονιών στο φαρμακείο του Νοσοκομείου Αγρινίου, που με εκλιπαρούσαν για κάποια αντιεπιληπτικά φάρμακα που αδυνατούσαν να τα βρουν οπουδήποτε στην αγορά. Δίπλα στον γολγοθά της ασθένειας του παιδιού τους είχαν να αντιμετωπίσουν και την έλλειψη αυτών των πολύτιμων φαρμάκων. Αλλά μέχρι τότε η πολιτεία απέστρεφε το βλέμμα της αλλού. Εξάλλου, «πόσοι είναι αυτοί που έχουν τέτοια προβλήματα, μάλλον λίγοι» φαντάζομαι να έλεγαν.
Το να εφαρμόσουν από την πρώτη στιγμή την κείμενη νομοθεσία, δηλαδή τον εξονυχιστικό έλεγχο για τα αποθέματα και την απαγόρευση εξαγωγών όλων αυτών των φαρμάκων, δεν τους περνούσε από το μυαλό. Γιατί πολύ απλά στο πολιτικό τους «λογισμικό» έχουν ως προτεραιότητα το κέρδος των φαρμακαποθηκών με τις παράλληλες εξαγωγές και όχι φυσικά το δημόσιο συμφέρον.
Τώρα, όμως, με την εξάπλωση της γρίπης ιδίως στα παιδιά, φάνηκε ο ελέφαντας στο δωμάτιο. Τώρα πια οι ελλείψεις σε φάρμακα έχουν πάρει γιγαντιαίες διαστάσεις και χτυπούν την πόρτα κάθε σπιτιού. Η ίδια η ναυαρχίδα του αστικού Τύπου «Καθημερινή» γράφει για σκηνικό πολέμου, με τις ατέλειωτες ουρές ανθρώπων και το συνεχόμενο κυνήγι από φαρμακείο σε φαρμακείο για ένα αντιπυρετικό σιρόπι. Με άλλα λόγια, οι εικόνες αυτές είναι όλες εκείνες που μας περιέγραφαν όλοι οι «μένουμε Ευρώπη» το 2015 πριν από το δημοψήφισμα για το τι θα παθαίναμε αν κάναμε το λάθος να βγούμε από την ιερή οικογένεια του ευρώ. Ούτε χαρτί υγείας δεν θα έχουμε, μας απειλούσε μια βουλευτίνα της Ν.Δ. και σήμερα υπουργός.
Τελικά είχαν δίκιο σε κάτι. Η σωστή πλευρά της Ιστορίας που βρεθήκαμε μας εξασφάλισε την επάρκεια των χαρτιών υγείας αλλά όχι και τα φαρμάκων μας. Μην τα θέλουμε όλα δικά μας.
*Φαρμακοποιός Νοσοκομείου Αγρινίου
πηγη: https://www.efsyn.gr