Αισχύλος, Αποσπάσματα, Άρης φιλεί αεί τα λωστά πάντα τ’ ανθρώπων στρατού. Ο Άρης επιλέγει τους διαλεχτούς πολεμιστές.

Λωστά: περισσότερο επιθυμητός, περισσότερο ευχάριστος, καλύτερος

Ευριπίδης, «Ιφιγένεια εν Αυλίδι», Θνητών όλβιος εις το τέλος ουδείς. Κανείς θνητός δεν είναι όλβιος μέχρι το τέλος.

ὄλβιος, -ον και -α, -ον,λέγεται για πρόσωπα, ευτυχισμένος, μακάριος·

Ο Μενέλαος πρωταγωνιστεί στη μάχη γύρω από τον νεκρό Πάτροκλο όπου διεξάγεται συμπλοκή σώμα με σώμα για το ποιος θα πάρει το νεκρό σώμα του ήρωα.

Ο Ατρείδης Μενέλαος σκοτώνει τον γενναίο Τρώα Εύφορβο που ήθελε να πάρει τον νεκρό Πάτροκλο και τα σπουδαία όπλα, που του είχε δώσει ο Αχιλλέας.

Ο Έκτωρ, με τη βοήθεια του Απόλλωνα, αναγκάζει τον Μενέλαο σε υποχώρηση. Παίρνει τα όπλα και τη φορεσιά του Πάτροκλου, που ανήκαν στον Αχιλλέα, και τα κάνει δικά του. Η έπαρση και το καμάρι του θεϊκού Έκτορα φαίνονται σε θεούς και ανθρώπους. Ο Δίας συμπονά τον ήρωα αφού γνωρίζει ότι γρήγορα θα του πάρει τη ζωή ο Αχιλλέας.

Τα αθάνατα άλογα του Αχιλλέα, που είχαν φέρει τον Πάτροκλο στη μάχη, θρηνούν σαν άνθρωποι, τον χαμό του.

Οι Αχαιοί με πρωταγωνιστή τον Αίαντα Τελαμώνιο συνεχίζουν να μάχονται για την προστασία του νεκρού σώματος του Πατρόκλου. Γύρω από το σώμα του πεσμένου ήρωα απλώνεται θεϊκό σκοτάδι ενώ παντού τριγύρω λάμπει ο ήλιος.

Ο Αίας ικετεύει τον Κρονίδη Δία να φωτίσει την περιοχή της συμπλοκής, γύρω από το νεκρό σώμα του Μενοιτιάδη Πατρόκλου. Ο Δίας εισακούει την ικεσία του Αίαντα και την πραγματοποιεί.

Ο Μενέλαος παραγγέλλει στον ταχύτατο Νεστορίδη Αντίλοχο να σπεύσει στον Αχιλλέα και να του μεταφέρει τα ολέθρια νέα του χαμού του Πατρόκλου.

Ο Μενέλαος και ο Μηριόνης, με τη βοήθεια και την προστασία των δύο Αιάντων, σηκώνουν τον άψυχο Πάτροκλο και τον πάνε στο ελληνικό στρατόπεδο, δίπλα στα πλοία.

1*. Αρχιτέκτων. Ιστορικός Αρχιτεκτονικής. Ιστορικός Τέχνης.

από:  https://www.efsyn.gr