Loading...

Κατηγορίες

Πέμπτη 08 Απρ 2021
Πρετεντέρειες ασυνάρτητες λαθροχειρίες και ο... Πολάκης
Κλίκ για μεγέθυνση






Μαθηματικός


08/04/2021, 09:00
 

 

Δυστυχώς για τον Ιωάννη - Βαπτιστή και τον τόπο, στην Ελλάδα του σήμερα έχουμε και συμμορίες και μαχαιροβγάλτες...

 

Δε θα σχολιάζαμε το Πρετεντέρειο πόνημα με τίτλο “Πρόβλημα” (στα ΝΕΑ) αν δεν απηχούσε απόψεις ενός μεταμοντέρνου ιστορικού αναθεωρητισμού ο οποίος έχει ως πρωταρχικό στόχο να ξεπλύνει τη συντηρητική παράταξη και την κυρίαρχη τάξη από αμαρτίες του παρελθόντος. Από την προσπάθεια να εμφανιστεί η Δεξιά ως η ιδιοκτήτρια παράταξη του “εθνικού αφηγήματος” (;) και της “εθνικής συνείδησης” (;). 

Γράφει ο “έγκριτος”:

“Στην Ελλάδα έχουμε παρατάξεις. Όχι συμμορίες. Έχουμε πολιτικούς. Όχι μαχαιροβγάλτες [...] Η προσπάθεια του Πολάκη να εφεύρει μια “αριστερή ιστορία” δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να θέτει την Αριστερά εκτός εθνικής Ιστορίας [...] Αν υποθέσουμε ότι εδώ και μερικές δεκαετίες η Αριστερά επιχειρεί να ενσωματωθεί στο εθνικό αφήγημα και να αναδειχθεί στην εθνική συνείδηση, αν υποθέσουμε ότι και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να εγγραφεί σε κάποιας μορφής πολιτική ομαλότητα, έρχεται ο Πολάκης να βροντοφωνάξει πως τίποτα από αυτά δεν ισχύει...”

Δυστυχώς για τον Ιωάννη - Βαπτιστή και τον τόπο, στην Ελλάδα του σήμερα έχουμε και συμμορίες και μαχαιροβγάλτες. Είναι εκείνοι που πριν λίγους μήνες φυλακίστηκαν με τον χαρακτηρισμό της εγκληματικής οργάνωσης. Εκείνοι που θα μπορούσαν ως “σοβαρή Χρυσή Αυγή” να συνδράμουν τη ΝΔ στο κυβερνητικό της αφήγημα (σύμφωνα με τον συνάδελφό του και βουλευτή της ΝΔ Μπάμπη Παπαδημητρίου). Εκείνοι τους οποίους αποκαλούσε “αυθεντικό ακτιβιστικό κίνημα” ο φίλος του ο Λοβέρδος. Εκείνοι οι οποίοι έλκουν την καταγωγή τους από τους συνεργάτες των ξένων κατακτητών της περιόδου της Γερμανικής κατοχής. Οι απόγονοι των δοσίλογων, των ταγματασφαλιτών, των προσκυνημένων. Όλοι εκείνοι οι προδότες του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων που αμνηστεύτηκαν από τις μετακατοχικές κυβερνήσεις, και απετέλεσαν κατόπιν τον κορμό του εθνικού στρατού και των σωμάτων ασφαλείας. Αυτούς ενσωμάτωσε η συντηρητική παράταξη στην ιδεολογική και πολιτική της ιστορική διαδρομή...  

Η Ιστορία της Αριστεράς βρίσκεται στον αντίποδα, είτε το θέλει είτε όχι η αναθεωρητική σχολή της Ιστορίας και ο ... “ιστοριοδίφης” Πρετεντέρης. Δεν έχει ανάγκη εφευρέσεων ιστορικών αφηγημάτων η επιστήμη της Ιστορίας. Δεν έχει την ανάγκη κάποιου παπατζή ιστορικού της κυρίαρχης τάξης για την ένταξή της στον εθνικό κορμό και στο “εθνικό αφήγημα”. Πολύ περισσότερο η εγχάραξη στην εθνική συνείδηση του πατριωτικού ρόλου της Αριστεράς στην σύγχρονη πολιτική Ιστορία του τόπου, δεν έχει ανάγκη την... “άδεια” ενός Πρετεντέρη. Αυτό το κέρδισε ιστορικά η Αριστερά γιατί στάθηκε στο πλευρό του Λαού στους αγώνες για Δημοκρατία, Ελευθερία και Κοινωνική Προκοπή.  

Μετά την τραυματική εμπειρία του εμφυλίου η Αριστερά ήταν εκείνη που επεδίωκε την πολιτική ομαλότητα και τη δημοκρατική ανέλιξη του τόπου. Η διωκόμενη Αριστερά με νέες πολιτικές επεξεργασίες και προσεγγίσεις μπήκε στην περίοδο της μεταπολίτευσης επιδιώκοντας την ισότητα, την ισονομία και ισοπολιτεία, τη διεύρυνση των κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων για τους ανθρώπους της εργασίας, των μικρομεσαίων στρωμάτων, του πολιτισμού, της νεολαίας. Επεδίωξε τη συνεννόηση στα κομβικά εθνικά θέματα με όλες τις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου. Χωρίς τον ρεβανσισμό που επέδειξαν τα ακροδεξιά χουντικά απολειφάδια που βρήκαν καταφύγιο στους κόλπους της ΝΔ. Στο ερώτημα αν η σημερινή ΝΔ είναι κόμμα των δοσίλογων και των μαυραγοριτών μιας άλλης εποχής, η απάντηση είναι όχι. Η πολιτική αντιπαράθεση πρέπει να γίνεται στο πεδίο των σύγχρονων αναγκών της σημερινής πολιτικής πραγματικότητας, χωρίς ωστόσο να ξεχνάμε τις ρίζες μας, από που ερχόμαστε και που θέλουμε να πάμε. Έτσι κι αλλιώς η Ιστορία δεν μπορεί να παραχαραχθεί με τα αναθεωρητικά και ανόητα αφηγήματα των νεοφιλελεύθερων. Δεν είναι μόνο η Δεξιά εγγεγραμμένη στις σελίδες της εθνικής Ιστορίας και της εθνικής συνείδησης του Λαού μας. “Τούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας. Δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει... ” όσο κι αν πασχίζουν οι ιστοριογράφοι της κακιάς συμφοράς και οι δημοσιογράφοι της παπαρολογίας.  

Και ο Πολάκης;

Στο γνωστό ανέκδοτο, ο κουμπάρος θεώρησε ότι η πρόσκληση για καφέ της ζουμερής κουμπάρας του άφηνε περιθώρια ... “προσέγγισης”. Έτσι, αγριεμένος κι άγαρμπος όπως ήταν εισέπραξε ένα μαυρισμένο μάτι από το τηγάνι της κουμπάρας. “Να μωρέ, πήγα να καβαλήσω τη φοράδα και με κλώτσησε”, έλεγε στους χωριανούς που τον ρωτούσαν για το μαυρισμένο μάτι. “Καλά ακόμα δεν έμαθες ότι το χαϊδεύεις το ζωντανό πριν το καβαλήσεις;” του απάντησαν οι σοφότεροι...

Το πάθος για έναν άνθρωπο είναι αξιοθαύμαστο αλλά δεν αποτελεί πάντα τον καλύτερο σύμβουλο. Διότι “πολλάκις” φεύγουν με μαυρισμένο μάτι κι εκείνοι που προσπαθούν να σε βοηθήσουν να καβαλήσεις τη “φοράδα”. Δε θέλει κόπο το πράγμα θέλει τρόπο...

πηγη: https://www.koutipandoras.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου