Τελικά ήταν σκάνδαλο ή «σοβαρή πολιτική υπόθεση»; Ξέρει καλύτερα ο κ. Σκέρτσος από τον κ. Μητσοτάκη; Τελικά θα επιδιώξει ο κ. Ανδρουλάκης «να πάνε φυλακή» οι υπεύθυνοι των υποκλοπών; Οι πραγματικές ειδήσεις του ντιμπέιτ έμειναν κάπως μετέωρες μετά τη λήξη του. Όχι μόνο γιατί αποσιωπήθηκαν πλήρως από τη «συντεχνία των 107», περίπου ως συγχωρητέα συμπτώματα μιας γλώσσας λανθάνουσας. Αλλά πρωτίστως επειδή αποτελούν εμπόδια στο σενάριο «πρόβας συγκυβέρνησης» παρακολουθούντος και παρακολουθούμενου, που βιάστηκαν να εξαγάγουν ως προϊόν του τοκετού της τηλεμαχίας ορισμένοι.

Αυτοί που «μπέρδεψαν τα λόγια τους» φάνηκε να το μετανιώνουν λίγα λεπτά αργότερα, όπως μαρτυρούσε η αμηχανία που χρωμάτισε τις κατοπινές τοποθετήσεις τους. Ο απερχόμενος πρωθυπουργός και το επιτελείο του επιστράτευσαν ξανά την τακτική του προπετάσματος καπνού. Με μισόλογα για το αν ήξερε ή δεν ήξερε και κυρίως τι δεν ήξερε προσπαθούν να ξεμπερδέψουν μπερδεύοντας εμάς τους υπόλοιπους.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, από την άλλη, ξέχασε αυτό που έλεγε στην αρχή του σκανδάλου, ότι δηλαδή δεν θα δεχτεί η υπόθεση να μην έχει διαλευκανθεί πλήρως πριν από τις εκλογές, προκειμένου να μην μείνει καμιά σκιά. Απέφυγε να το επαναλάβει τώρα. Εννέα μήνες μετά, για να εξαφανίσουν τις σκιές οι επιτελικοί επιχειρούν να κατεβάσουν διακόπτες, επιδιώκουν την πλήρη συσκότιση, που έχει κάνει όσους πήραν σοβαρά την υπόθεση εντός και εκτός Ελλάδας να απαυδήσουν. Γιατί Κράτος Δικαίου και σκοτάδι δεν μπορούν να συμβιώσουν.

Η ουσία του ντιμπέιτ είναι συνεπώς μία. Αν ο κ. Μητσοτάκης ξαναγίνει πρωθυπουργός, το σκοτάδι που θα πέσει στην υπόθεση των υποκλοπών θα είναι απόλυτο. Ολοκληρωτικό και αδιαπέραστο. Αλλά όσοι αγαπούν να βαδίζουν στο σκοτάδι κινδυνεύουν πάντα να γκρεμοτσακιστούν. Κι ας προχωράνε πιασμένοι χέρι-χέρι.