Loading...

Κατηγορίες

Σάββατο 03 Νοέ 2018
«Ποτέ ξανά άλλη τζούρα»- Γιατί δυσκολευόμαστε να κόψουμε το κάπνισμα
Κλίκ για μεγέθυνση

Άρθρα σχετικά με το κάπνισμα 

 

«Ποτέ ξανά άλλη τζούρα»

“Το λέω κάθε μέρα στην κλινική, βρίσκεται σχεδόν σε όλη την αλληλογραφία μου και το βλέπετε γραμμένο στο τέλος καθενός από αυτά τα σύντομα άρθρα.  Ακόμα κι έτσι, αισθάνομαι ότι δεν το επαναλαμβάνω αρκετά – ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΑΛΛΗ ΤΖΟΥΡΑ! Δεν είναι ότι φοβάμαι πως θα σας αρέσει το τσιγάρο και θα αποφασίσετε πόσο υπέροχο θα είναι να γυρίσετε ξανά στο κάπνισμα. Αντίθετα, μάλλον θα σας φέρει ζάλη, ναυτία και γενικά αδιαθεσία. Μπορεί να σιχαθείτε τελείως τον εαυτό σας που το κάνατε.  Ακόμη κι αυτό όμως, δεν είναι το πρόβλημα.

Ο πραγματικός κίνδυνος είναι η ενδυνάμωση της εξάρτησης από τη νικοτίνη. Είναι μια πανίσχυρη εξάρτηση. Μια τζούρα μπορεί να σας στείλει πίσω στα παλιά επίπεδα κατανάλωσης τσιγάρων, σε μερικές μόνο μέρες. Είχαμε συμμετέχοντες στην κλινική που είχαν κόψει το τσιγάρο για πάνω από 20 χρόνια. Μια μέρα αποφάσισαν να δοκιμάσουν μόνο ένα. Ακόμα και μετά από τόσο χρόνο, το πρώτο τσιγάρο είναι αρκετό για να ξεκινήσει τη διαδικασία εθισμού και στέρησης.  Αγκιστρώνονται ξανά σε μια ουσία και μέσα σε μερικές μέρες επιστρέφει πλήρως η χημική εξάρτηση. Όλοι οι φυσικοί κίνδυνοι, τα ψυχολογικά προβλήματα και το τεράστιο κόστος, επιστρέφουν στα προηγούμενα επίπεδα.

Αν δεν πιστεύετε ότι αυτό θα συμβεί και σε σας, ελάτε στην πρώτη ή τη δεύτερη συνάντηση της επόμενης ομάδας για το κόψιμο του τσιγάρου. Ακούστε όλους τους νέους συμμετέχοντες που βρίσκονται εκεί για να κόψουν το κάπνισμα. Αυτοί είναι άνθρωποι που κάποτε είχαν κόψει το κάπνισμα για μεγάλη περίοδο, άνθρωποι που τους άρεσε να μην καπνίζουν, που χαίρονταν που δεν κάπνιζαν, άνθρωποι που τώρα χρειάζονται βοήθεια για να μπορούν ξανά να μην καπνίζουν, εξαιτίας ενός τραγικού λάθους. Δεν ήταν απρόσβλητοι την πρώτη φορά. Οι πιθανότητες λένε ότι ούτε εσείς είστε.  Σκεφτείτε το αυτό την επόμενη φορά που θα σας έρθει η ιδέα για ένα τσιγάρο.

Τώρα έχετε επιλογή.  Μπορείτε να παραμείνετε ένας πρώην καπνιστής ή να γίνετε ξανά ένας εξαρτημένος καπνιστής.  Αναλογιστείτε με προσοχή και τις δύο επιλογές. Ποιος τρόπος ζωής σας ταιριάζει καλύτερα – σκλάβος σ’ ένα θανατηφόρο χόρτο ή πραγματικά ελεύθερο άτομο; Η τελική απόφαση είναι δική σας.  Αν διαλέξετε το δεύτερο, απλώς εφαρμόστε την ακόλουθη συμβουλή – ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΑΛΛΗ ΤΖΟΥΡΑ! “

Μετάφραση: Δήμητρα Χρηστόγλου 
© Joel Spitzer

 

Γιατί δυσκολευόμαστε να κόψουμε το κάπνισμα

 

 

«Το να κόψει κανείς το κάπνισμα είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Εγώ, προσωπικά, το έχω κόψει πολλές φορές» έλεγε ο φημισμένος Αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουέιν. Αυτό ακριβώς συμβαίνει σε πολλούς καπνιστές, οι οποίοι θέλουν να κόψουν το κάπνισμα, προσπαθούν, αλλά υποτροπιάζουν δίχως καλά καλά να καταλάβουν πώς.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι επτά στους δέκα καπνιστές θα ήθελαν πολύ να απαλλαγούν από την κακή αυτή συνήθεια και οι τέσσερις στους δέκα προσπαθούν κάθε χρόνο να ζήσουν χωρίς το τσιγάρο. Ωστόσο, δίχως βοήθεια, το 80% υποτροπιάζει μέσα σε έναν μήνα, ενώ μόλις το 3% φτάνει τους έξι μήνες χωρίς να ανάψει τσιγάρο. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Το «κλειδί», όπως φαίνεται, είναι το πώς ακριβώς μας επηρεάζει η νικοτίνη: όταν καπνίζει κανείς, η νικοτίνη εισέρχεται μέσω του αίματος στον εγκέφαλο, όπου ενώνεται με τους επονομαζόμενους υποδοχείς νικοτίνης-ακετυλχολίνης που βρίσκονται στα κύτταρά του.

Οι υποδοχείς αυτοί υπάρχουν εκ φύσεως στον εγκέφαλό μας, καθώς είναι υπεύθυνοι για την κυκλοφορία στον οργανισμό ορισμένων ουσιών (της σεροτονίνης, της ντοπαμίνης και της νορεπινεφρίνης) οι οποίες- μεταξύ άλλων- βελτιώνουν την ψυχική διάθεση, ενισχύουν την πνευματική εγρήγορση και προκαλούν αίσθημα ευχαρίστησης.

Από τους υποδοχείς νικοτίνης-ακετυλχολίνης, υπεύθυνοι για την ανάπτυξη της εξάρτησης στη νικοτίνη είναι οι επονομαζόμενοι Α4Β2 υποδοχείς.

«Όταν η νικοτίνη δεσμεύει τους υποδοχείς αυτούς, τους διεγείρει, με αποτέλεσμα να παράγονται υψηλότερα επίπεδα σεροτονίνης, ντοπαμίνης και νορεπινεφρίνης», λέει η πνευμονολόγος Ιωάννα Μητρούσκα, υπεύθυνη του Ιατρείου Διακοπής του Καπνίσματος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Κρήτης.

«Έτσι, οι καπνιστές συνηθίζουν να ζουν με αυξημένα επίπεδα όλων αυτών των ουσιών, με συνέπεια όταν δεν καπνίζουν να παρουσιάζουν συμπτώματα στέρησης». Επειδή, επίσης, οι υποδοχείς αναπτύσσουν με το πέρασμα του χρόνου ανοχή στη νικοτίνη, οι καπνιστές πρέπει να καπνίζουν ολοένα και περισσότερο– και αυτό είναι η βάση της γνωστής φράσης «άρχισα με πέντε τσιγάρα την ημέρα και τώρα κάνω δύο πακέτα».

Τι σημαίνουν πρακτικά όλα αυτά; Ότι χωρίς βοήθεια «οι περισσότεροι καπνιστές υποτροπιάζουν μέσα στους 3 πρώτους μήνες, αλλά η υποτροπή μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή, ακόμα και χρόνια αργότερα, εάν αρχίσει κανείς να πειραματίζεται εκ νέου με το τσιγάρο», λέει η κ. Μητρούσκα.

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου